Lesbók Morgunblaðsins - 12.07.1942, Page 6

222
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
40.000 km. ferðalag frá
Noregi til íslands
Norðmaður nokkur, sem ný-
lega er hingað kominn,
ferðaðist rúmlega 40.000 kílómetra
frá heimalandi sínu áður en hanu
komst til íslands. Það segir sig
sjálft, að maðurinn fór ekki beina
leið, en best er að láta hann sjálf-
an segja söguna.
Eins og margir aðrir Norðmenn’
nú á tímum verður þessi liðsfor-
ingi að vera nafnlaus á opinber-
um vettvangi. Hann á ættingja
heima í Noregi og vegna öryggis
þeirra er nafn hans ekki nefnt.
En hjer fer á eftir frásögn hans
af ferðalaginu frá Noregi til ís-
lands:
— Jeg fór frá Noregi í febrúar
1941. Ástæðan var meðal annars
sú, að mjer hafði borist vitneskja
um, að jeg yrði sendur til Þýska-
lands. Þeir vissu ekki um, hvar
jeg stóð nje hug minn gagnvart
þeim og ætluðu að senda mig í
þjónustu fyrir sig til Þýskalands.
Vinur minn og jeg ákváðum að
flýja land. Þar sem jeg var í op-
inberri þjónustu, var jeg frjáls
ferða minna og undir villandi yf-
irskyni lagði jeg af stað til
sænsku landamæranna. Jeg ferð-
aðist í járnbraut og í þremur bíl-
um, sinn spottann með hverjum.
Áður en jeg komst til landamær-
anna varð jeg að fara fram hjá
þremur varðstöðvum Þjóðverja,
en jeg var ekki stöðvaður vegna
hinnar opinberru stöðu minnar.
Er til landamæranna kom fór vin-
ur minn og jeg yfir fjörð einn.
Fjörðurinn var ísi lagður og þak-
inn snjó. Það var tollvörður Nor-
egs megin og annar sænskur hinu-
megin. Báðir þessir embættismenn
voru að veiða fisk gegnum vakir
á ísnum. Til þess að spor okkar
sæjust ekki í snjónum fórum við
milli vakanna eftir slóð tollvarð-
anna. Við komumst á þenna hátt
til Svíþjóðar og var sem steini
væri ljett af hjarta okkar, er
þeim áfanga var náð.
Við vorum teknir höndum Sví-
þjóðarmegin, en okkur var slept
næsta dag og við hjeldum áfram
ferð okkar til Stokkhólms. Áður
en við fórum frá Noregi hafði
jeg safnað saman 200 sænskum
einnar krónu peningum og gát-
um við því greitt fyrir far okkar
til Stokkhólms. Þar gekk jeg i
norska herinn og síðan hefir hann
greitt ferðalög mín. í tvo mán-
uði dvaldi jeg í Stokkhólmi, lengst
af til að bíða eftir rússneskri á-
ritun á vegabrjef mitt. Það tók
ekki nema viku að fá allar aðr-
ar áritanir, sem þurfti, en tvo
mánuði að fá þá rússnesku.
Frá Stokkhólmi fór jeg í flug-
vjel til Turku í Finnlandi, þaðan
með bíl til Helsingfors. Bíl þess-
um hafði verið breytt svo að hann
gekk fyrir gasi, sem framleitt var
úr viðarkolum. Bensín er mjög af
skornum skamti þar í landi.
Jeg var í Helsingfors í tvo
daga og fór þaðan til Leningrad.
Á rússnesku landamærunum, í Vi-
puri, komu Rússar í lestina og
skoðuðu hana gaumgæfilega. Þeir
Ieituðu inni í lestinni, undir henni
og ofan á. Mjer fanst Leningrad
fegursta borg, sem jeg sá í Rúss-
landi. Það er nýtísku borg með
mörgum fögrum og stórum bygg-
ingum.
f Leningrad fengum við rúss-
neskan túlk, sem ferðaðist með
okkur allan tímann, sem við vor-
um í Rússlandi. Við töluðum sam-
an á þýsku. Mjer er sagt að þetta
sje algengt í Rússlandi, en flestir
ferðamenn, sem þangað koma, fá
túlka með sjer. Aðallega eru það
ungir stúdentar, sem taka að sjer
slík störf.
Jeg dvaldi í tvo daga í Moskva.
Þar hitti' jeg rússneskan embætt-
ismann, sem sagði mjer, að brátt
mundi slitna upp úr vinskapnum
með Rússum og Þjóðverjum og
að stríð myndi skella á. Hanu
spáði því, að Þjóðverjar myndu
verða komnir til Moskva þrem
vikum eftir að stríðið brytist út.
Frá Moskva fór jeg til Odessa
í járnbraut og þar fór jeg um borð
í rússneskt skip og hjelt til Varna
í Búlgaríu. Þar voru Þjóðverjar
alstaðar. En jeg fór ekki í land og
komst þannig undan þeim. Þama
höfðu Þjóðverjar mikið af hern-
aðartækjum. Frá Varna fórum
við til Istambul í Tyrklandi. Frá
Istambul á ferju til Heida Pasha
og síðan með lest til Bagdad, yfir
Sýrland. Frá Bagdad með flug-
vjel til Basra. Á þeirri leið sá jeg
rústir Babylonar. Frá Basra fór
jeg með flugvjel til Karashi í
Norður-Indlandi, og þaðan með
járnbraut til Bombay. Þessi lest
var sú þægilegasta, sem jeg hefi
nokkru sinni ferðast í.
í Bombay fórum við um borð í
norskt skip og hjeldum fyrst til
Colombo á Ceylon. Verið var að
halda hátíð í tilefni af 2500 ára
afmæli Buddha og var mikið um
dýrðir. Þar sá jeg 10 hvíta fíla,
en þeir eru heilög dýr hjá Buddha
trúar mönnum. Þá var haldið til
Höfðaborgar í Suður-Afríku og
loks þaðan beina leið yfir Atlants-
haf til Montreal í Kanada. Við
lögðum af stað 1. júní og vorum
30 daga á leiðinni.
Frá Montreal fór jeg til Tor-
onto, þar sem jeg fór í æfinga-
herbúðir í Litla-Noregi. Jeg hafði
sjeð kvikmynd af þessum æfinga-
herbúðum, sem sýnd var leyní-
lega heima í Noregi, og það var
eftir að jeg sá þá mynd, að jeg
ákvað að flýja land. í Litla Nor-
egi var jeg í þrjá mánuði og loks
var jeg með kanadiska flughern-
um þar til í mars í ár.
Nú er jeg nýkominn til ísíands.