Lesbók Morgunblaðsins - 12.07.1942, Síða 8
224
LE88ÖK MORGUNl AtrmNS
vtraBiniminiiniiiiinitMimuiMiiiiuiiiiiiiiiiHiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiktnii
FJ AÐ RAFOK |
iiiiiiiiinnninniiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiHn JiiinninnnnniinnininnnnnnniniiiÍ
Winston Churchill í flugforingjabúningi. Churchill er flugfor-
ingi að nafnbót og hjer á myndinni sjest hann í flugforingja-
búningi í breskri sprengjustöð. Með honum eru Dr. H. V. Evatt
ástralskur ráðherra og Mr. Attlee varaforsætisráðherra.
Óþolinmóður maður (fyrir ut-
an almenningssímklefa) : Heyrið
þjer, frú, get jeg ekki fundið
símanúmerið fyrir yður?
Unga frúin (blíðlega): Ó, jeg
er alls ekki að leita að númeri.
Jeg er að reyna að finna fallegt
nafn handa yngsta barninu mínu.
★
Upprennandi rithöfundur; Hef-
urðu heyrt nokkuð um almenn-
ingsálitið á nýju bókinni minni?
Útgefandinn; Já. Maður nokk-
ur, sem heitir sama nafni og þú,
kom til okkar og bað okkur að
auglýsa, að það væri ekki hann,
sem hefði skrifað bókina.
★
Bílstjóri (sem var nýbúinn að
aka yfir mann í litlu þorpi úti
á landi): — Hversvegna fer ekki
einhver ykkar og sækir læknirinn
í stað þess að standa þarna og
glápa eins og naut.
Einn áhorfendanna (bendir á
manninn, sem liggur á götunni):
— Þarna er læknirinn.
★
í miðdagsveislu sat prófessor-
inn við hlið mjög fallegrar konu.
— Manstu ekki eftir mjer, pró-
fessor, sagði hún brosandi: Fyrir
nokkrum árum baðstu mig að
giftast þjer!
— Ójá, nú man jeg eftir þjer,
sagði prófessorinn. — En gerðir
þú það?
★
Spítalalæknir nokkur var að
binda um handlegg konu, sem
hafði verið bitin hættulega. Meðan
hann var að binda um sárið, sagði
hann: — Jeg skil skil ekki, hvaða
skepna það getur hafa verið, sem
beit yður. Bitið er of lítið til þess
að geta verið hestbit og of stórt
til þess að geta verið hundsbit.
Hvaða skepna var það?
Konan: — Það var annar kven-
maður!
★
Afar feitur maður var að vigta
sig á almenningsvigt og múgur og
margmenni safnaðist sanjan til að
liorfa á. En vigtin var biluð og
vísirinn hreyfðist ekki. Þá varð
lítilli telpu, sem stóð nálægt, að
orði:
— Hamingjan góða! Hann hlýt-
ur að vera holur að innan.
★
Englendingur einn var í fasta
svefni í loftvarnabyrgi sínu, er
sprengja fjell til jarðar skamt frá
með brauki og bramli. Hann hent-
ist fram úr fleti sínu og sagði:
— Já, góða mín, jeg skal koma
með teið rjett strax.
★
— Finst yður, að jeg ætti að
hafa meiri eldmóð í sögunum mín-
um?
— Nei, en þú ættir heldur að
setja fleiri sögur eftir þig í eld-
inn.
★
— Hvað kostar fargjaldið, mað-
ur minn? sagði kona nokkur við
bílstjóra.
— Þrjár krónur, kona góð, svar -
aði bílstjórinn.
— Hjor eru trvær krónur, mað-
ur minn. Jeg er ekki eins vitlaus
og jeg lít út fyrir að vera.
— Því miður, kona góð, því
miður.
★
Ferðamaður ók eftir veginum í
bíl sínum með 100 kílómetra
hraða. Lögregluþjónn stöðvaði
hann. Maðurinn sagði: „Ók jeg
of hratt?“
„Nei, hamingjan góða. En þjer
fáið sennilega sekt fyrir að fljúga
of Iágt“.
★
Sigga: Mikið hefir þú falleg
augu.
Jóna: Það er fallegt af þjer að
segja þetta.
Sigga: Það er bara verst, að
þau skuli ekki vera bæði eins.
★
— Mamma, byrja öll ævintýri
á orðunum „einu sinni var“?
— Nei, barnið mitt. Sum byrja
á orðunum „jeg er hræddur um
að jeg verði að vinna á krifstof-
unni þar til seint í kvöld.