Lesbók Morgunblaðsins - 30.08.1942, Síða 1
Jptðrgtutlbl&ðstnjí
28. tölublað. Sunnudagur 30. ágúst 1942. XVH. árgangur.
CECIL B. DE MILLE
^vikmynclasnillincfurinn heims -
Jrœgi, sem Jór sínar eicjin cjöfur
C* terklegur maður, í meðallagi
^ hár, stekkur ljettilega upp
á ræðupall fyrir framan hjer um
bil 500 áheyrendur. Þessir áheyr-
endur voru kvikmyndaleikarar og
aðstoðarfólk við kvikmyndartök-
ur.
Þessi maður hefir nú ræðu sína.
Að eins tveir menn í sögu síðari
tíma hefðu getað haldið aðra eins
ræðu blaða- og undirbúningslaust,
Huey P. Long og Cecil B. de Mille.
En Long er nú dáinn, svo að þessi
maður hlaut að vera hinn hræði-
legi De Mille.
Hann hellti sjer út yfir áheyr-
endur sína. Alt í einu sjer hann,
að lítil og feimnisleg stúlka í
grænum kjól er að hvísla ein-
hverju að vinstúlku sinni. Hann
kallar þessa stúlku til sín og segir
við hana, er hún með hálfum hug
kemur upp að ræðupallinum:
„Stúlka mín, jeg hef þann veik-
leika, að jeg get ekki bæði talað
og hlustað um leið á hvað aðrir eru
að segja. — Nú skuluð þjer ganga
upp á ræðupallinn og segja okk-
ur öllum nákvæmlega^ það sama
og þjer voruð að hvísla að vin-
stúlku yðar rjett áðan“.
Dálítill vandræðasvipur kom á
vesalings stúlkuna og hún sagði
hikandi:
„Verð jeg að nota sömu orðin
°ft jeg sagði við hana?“
„Já, það verðið þjer að’ gera“,
sagði De Mille.
Þá svaraði stúlkan lirædd og
ögrandi í senn: „Jæja þá, jeg
sagði við hana: Jeg vildi óska
þess, að þessi gamli kjaftaskúmur
hætti nú þessu bulli, svo við gæt-
um farið að borða morgunverð“.
Nokkur augnablik stóð De Mille
eins og steini lostinn. Svo sagði
hann: „Fundi slitið. Farið þið að
borða“.
P.s. Stúlkan var ekki rekin.
★
De Mille á mjög annríkt. Hann
fer á fætur kl. 7. Svo gerir hann
morgunleikfimi og les blöðin. Kl.
8 fer hann á skrifstofu sína og
svarar verslunarbrjefum og ann-
ast viðskiftamál sín. En kl. 8.30
leggur hann af stað til kvikmynda
tökustöðvarinnar.
En þegar hann kemur út úr hús-
De Mille með fálkann, sem ljek í
„Krossferðuimm".
inu, verður fyrir honum einkenui-
leg sýn. W. C. Fields, sem við könn
umst við úr mörgum góðum kvik-
myndum, t. d. David Copperfield,
en þar ljek hann Mr. Micawber,
sat úti á grasblettinum kring-
um húsið sitt í grenjandi rigningu