Lesbók Morgunblaðsins - 27.09.1942, Blaðsíða 2

298
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ooooooooo Fagur er hann fjörður Eyja ooooooooo<
Eftir Bólu-Hjðlmar
Höfundinn dreymdi eitt sinn norður á Eyjafjörð á sínar gömlu fóstur-
stöðvar og kvað:
Fagur er hann fjörður Eyja,
þó fái .ieg ekki þar að deyja.
Forlög gjörðu frek mig teygja
fjarlægari stöðvar á.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Hvar jeg má nú þruma og þegja,
þjáður í vöku og blundj.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Skemmtileg er Akureyri,
Ýmis þegar lygn er dreyri,
og kaupförin minni og meiri
möstrin teygja í loftið blá.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Þar eru húsin firnum fleiri
en fyrst þá .ieg til mundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Guðs þar höllin gnæfir fríða,
gleðisöngvar helgra tíða,
andvörp heit og bænin blíða
braut sjer ryðja í skýin há.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Andleg finnst þar lækning lýða,
þá lífið af sorgum stundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Þar má heyra múka messa,
mæla gott og lýðinn blessa,
andlega við athöfn þessa
englar fagna himnum á.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Hreimur sætur helgra vessa
hyggju skemmtir lundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
*
Prentsmiðjan með nákvæmd netta
nýjum giörir blöðum fletta,
mönnum gefst því margt að frjetta
merkilegt um veðra krá.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Athæfi svo allra stjetta
ekki dyljast mundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Ritstjórinn er firna fróður,
fjelagsmaður hjartagóður,
en of ljettur hans álna sjóður,
ei við skapið jafnast má.
Fagurt galaði fuglinn sá,
Skylt er mjer að hef ja hróður
hans á Yggjar sprundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Bæ.iarstjórnin ver og vaktar
veldisboð með lögum fraktar,
þeir sem eru minni maktar
mega sínum rjetti ná.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Frá sakleysinu syndir hraktar,
sæta hegning mundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Læknir þar með lyfjum fínum
líkamanna vægir pínum,
af manngæðum og menntum frýnum
mætan orðstír hlýtur fá.
Fagurt ,galaði fuglinn sá.
Gætir að stöðu og sóma sínum
í svölum heilsu lundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Margir finnast menn þar 'góðir,
menntaðir og allvel fróðir,
oft hafa þeirra opnast sjóðir,
einhvers þörf nær fyrir brá.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Þekkir hver á braut sinn bróðir,
böls þá ama stundir.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
Havstein minn jeg helstan þekki
af höndlurum við sölu bekki,
viðkvæmt brjóst hann vantar ekki,
veglynd sál þar bústað á.
Fagurt galaði fuglinn sá.
Mig — fjötraðan harma hlekki —
hann oft gleðja mundi.
Listamaðurinn lengi sjer þar undi.
/