Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1942, Side 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
311
Allir spilamenn kannast við það,
að oft verður að hnitmiða spila-
menskuna þannig, að vera á undan
mótspilurunum að koma áformum sín-
um í framkvæmd. í spilum og tafli
ræður tempó ekki síður úrslitum en í
stórorustum. Hjer er dæmi úr Watson
on the Play of the Tland-
S V N A
5 T 1 H 2 L 2 H
Y (Mr. Watson) hefir þessi spil: '
S: G, 9, 2.
H: K, D, G, 10, 4.
T: K, 6, 3.
L: Ás, 4.
Hann þykist öruggur að fá slag á
tígul og lauf, en hvar er þriðji slag-
urinn? Eðlilegasta útspilið er hjarta
kóngur, en eftir sögnunum að dæma
hefir hann ekki mikla trú á slag í þeim
lit. A getur varla haft neitt að gagni,
en hann hefir mörg hjörtu, 5 að minsta
kosti. V sjer það eitt til bjargar, að A
hafi eitthvað í spaða, ekki minna en
D og 10. Hann spilar því út spaða
tvisti.
Hin spilin voru þessi:
Suður: S: Ás, 8, 4.
H: Ás.
T: Ás, D, G, 10, 9, 5.
L: D, 8, 7.
Norður: S: K, 5, 3.
H: 9, 6.
T: 8, 4.
L: K, G, 10, 9, 5, 2.
Austur: S: D, 10, 7, 6.
H: 8, 7, 5, 3, 2.
T: 7, 2.
L: 6, 3.
Þegar Y kemst inn á tígulkóng, spil-
ar hann aftur spaða og fríar þannig
slag á spaða áður en fyrirstaðan í laufi
er tekin af honum. Það er ljóst, að S
vinnur spilið, ef annarsstaðar er kom-
ið út.
Annað dæmi af svipuðu tagi:
Suður spilar 3 grönd. A og V hafa
altaf sagt pass. V spilar út tíguldrottn-
ingu. N leggur upp:
S: D, G, 10.
H: Ás, D, 10, 8, 2.
T: 7, 5.
L: 9, 4, 3.
S hefir á hendinni:
S:K, 8, 4.
H: G, 9, 6, 4.
T: Ás, K, 6.
L: Ás, K, 7.
S gefur fyrsta slag, V spilar aftur
tígli og S tekur með kóngi. Hann sjer
2 slagi í tígli, 2 í laufi og 4 í hjarta;
fimmta slaginn verður hann að fá á
spaða, ef hjartakóngur er hjá A. —
En ef V hefir upphaflega átt 5 tígla,
sem búast má við eftir útspilinu, og
auk þess spaðaás,. fer málið að vand-
ast. S verður því að ná út ásnum áður
en hann hreyfir hjartað. — Ef V á
spaðaásinn, gefur hann sennilega
fyrsta spaðann; þá er níundi slagur-
inn kominn og S getur svínað hjarta
undir A. En ef A á spaðaás og drepur
strax, skiptir það engu máli; hann
getur að vísu náð út tígulási (ef hann
á tígul eftir), en þá er óhætt að svína
hjartanu undir hann.
Þetta er ofureinfalt á pappírnum,
en þó spila menn svona spilum af sjer
hvað eftir annað.
Spilin lágu þannig:
Vestur: S:Ás, 7, 5.
H: 5, 3.
T: D, G, 10, 8, 4.
L: G, 5, 2.
Austur: S: 9, 6, 3, 2.
H: K, 7.
T: 9, 3, 2.
L: D, 0.0, 8, 6.
Þriðja dæmið mun ekki valda góðum
spilamönnum erfiðleikum.
Suður spilar 3 grönd og hefir þetta
á hendi:
S: D, 10, 6, 3.
H: Ás, D, 7, 5.
T: Ás, 5, 8.
L: D, 8.
N hefir:
S: Ás, 5, 8.
H: K, 2.
T: 10, 6, 4.
L: Ás, G, 10, 9, 7.
V spilar út spaðaf jarka. S hefir nóga
slagi til þess að vinna spilið. Honum
ætti að vera óhætt að hleypa fjarkan-
um undir drotninguna. En ef A á spaða
kóng, þá er líklegt að hann svari með
tígli, þar sem blindur er veikastur, og
ef hann á líka laufkóng og fjóra tígla
á hendi, er spilið tapað. — S drepur
því með ásnum í blindum, spilar lág-
laufi og nær út lauf kóngi, áður en
hann missir tígulás. 4 slagir í laufi,
3 í hjarta, tígulás og spaðaás. Það er
ástæðulaust að tefla á tvær hættur
með þessi spil, en mundi ekki margur
freistast til þess?
Hjá Sól og Bil
Einn af hagyrðingum höfuð
borgarinnar kastaði frain
eftirfarandi vísu, þegar hann
hafði lesið síðustu bók Huldu,
„Hjá Sól og Bil“:
Verð jeg laus við vegg og þil,
víður og grænn er haginn,
ef jeg sest hjá Sól og Bil
sumarlangan daginn.
Smælki
Dómari nokkur var að yfir-
heyra sakamann, sem stamaði
gífurlega.
„Jeg býst við að þjer sjeuð
mesti þorpari“, sagði dómarinn.
„Ekki nærri eins mikill þorp-
ari og þjer, herra dómari, — á-á-
álítið mig vera“.
★
„Hvernig stendur á því, María,
að í hvert skipti, sem jeg kem
fram í eldhúsið, stend jeg yður
að því að hafa karlmann hjá yð-
ur?“ spurði frúin.
„Jeg veit ekki, frú mín góð.
Jeg hugsa, að það sje ótætis
hljóðlausu inniskónum yðar að
kenna“) svaraði María hiklaust.
★
H2 0.
Það var í stærðfræðitíma. Eft-
ir langt tal um efnafræðiformúl-
ur ýmissa efna einsetti kennarinn
sjer að komast eftir því, hvort
nemendurnir hefðu gefið orðum
hans nokkurn gaum. Hann spurði
þá: „Hvað er vatn?“
Einn ungur og efnilegur nem-
andi svaraði hiklaust: „Litlaus
vökvi, sem verður svartur þegar
maður þvær sjer um hendurnar
úr honum!“
★
1. þingmaður: Heyrðu. Hvern-
ig stendur á því, að þú hefir alls
-ekki opnað munninn alt þingtíma-
bilið sem af er?
2. þingmaður: Sannarlega hefi
jeg opnað munninn. Ræðurnar
þínar hafa iðulega fengið mig til
þess. Satt að segja hefi jeg ekki
gatað talað, af því að mig verkj-
ar 1 kjálkana af geispum.