Lesbók Morgunblaðsins - 01.11.1942, Page 8
344
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
höfðinu, föt hans voru rifin og
hann var ailmur í skrokknum.
Hendurnar, sem höfðu haldið
dauðahaldi um byssuna, voru
blóðrisa eftir- hjarnið.
Þorlákur athugaði ná byssuna.
Þegar hann sá, að hún hafði ekk-
ert skemst við þetta óvenjulega
ferðalag, gekk hann þangað, sem
hvíta tófan lá, tók hana upp og
bar heim til bæjar. En hann var
svo sem ekki hættur við þá mó-
rauðu. í birtingu morguninn eft-
ir lagði hann af stað upp hlíð-
ina. Hann hafði nú mannbrodda
á fótum. Læddist hann upp með
gilinu þeim megin, sem kletta-
beltið var. Hann hugði, að tófan
myndi annaðhvort dauð eða að
dauða komin, en veiðimannseðli
hans krafðist samt allrar varúð-
ar. Hann ætlaði því að reyna að
komast í hvarf við klettana, svo
nærri staðnum, þar sem tófan átti
að liggja, að hann hefði hana í
skotfæri, ef á þyrfti að halda. En
áður hann kæmist svo nærri,
skaust mórauð tófa undan klett-
inum, sem hann stefndi á. Tófan
setti út og upp fjallið og Þor-
lákur á eftir. Elti hann hana út
hlíðina og alt upp á fjallsbrún.
En fjallsbrúnin er þarna sljett
og greiðfær, þegar upp er komið.
Tófan var langt á undan, en
Þorlákur hugði, að hún hlyti
brátt að mæðast, svo særð sem
hún hafði sýnst daginn áður.
Barst eltingarleikurinn út eftir
fjallinu, en þegar komið var langt
út á fjallið, skall á með norðan-
byl og hvarf tófan þar út í hríð-
ina. En Þorlákur sneri við og
mátti hafa sig allan við að kom-
ast niður af fjallinu og heim. Leið
svo veturinn, að engin veiðiferð
gerðist annari sögulegri. En dag
nokkurn, sumarið eftir, var Þor-
lákur að leita kinda í fjallinu
fyrir ofan Súðavík. Gekk hann þá
upp með gilinu, þar sem hann
hafði hrapað um veturinn. Þegar
hann kom að klettabeltinu, datt
honum í hug að líta undir stein-
inn, sem hann hafði sjeð mórauðu
tófuna skjótast undir -- og undan.
En hvað haldið þið hann hafi
sjeð? Hann sá beinagrind og
skinnrytjur af mórauðri tófu. Nú
skildi hann, hvernig í öllu lá.
illlllllllllllllllllllllilllllllllllllllillllllllllllllllllllillllllllllltltlllllllllllllllllllllllliiltliilillllllllllllllllllltlllllllillllllllllllllllllllllllllll^
| SUeinuhætt japönskum j
flugvjelum
Á myndinni sjást hermenn úr strandvarnasveitum Bandaríkjamanna
í Ástralíu vera að skjóta úr stórri loftvarnabyssu á japanskar
flugvjelar, sem hætta sjer inn yfir strendurnar. Margar og stórar
hersveitir Bandaríkjamanna hafa verið fluttar yfir til Ástralíu.
Þar býr MacArthur hershöfðingi þær undir sókn á hendur Japönum
Særða tófan hafði drepist af sár-
um sínum, undir steininum, senni-
lega samdægurs. Hefði hann
gengið beint að steininum morg-
uninn eftir, hefði hann getað hirt
feldinn. Mórauða tófan, sem hann
elti út eftir fjallinu, var alheil
tófa, sem hafði lagst niður hjá
hinni, en rokið af stað, þegar
hún sá manninn nálgast.
Svona eru tófurnar, þær geta
jafnvel leikið á hinn slyngasta
veiðimann, bæði lifandi og dauðar.
— Af þeim fimm flugum, sem
jeg sje, eru tvær karlkyns og
þrjár kvenkyns.
— Hvernig veistu það?
— Tvær þeirra sitja á spila-
borðinu, en þrjár á speglinum.
★
1. skólastúlka: — Ertu ekki
áhyggjufull yfir því að eiga að
fara í tvö próf á morgun?
2. skólastúlka: — Jú, það get-
urðu bölvað þjer upp á. Hvernig
í ósköpunum á jeg að geta heim-
sótt tvo prófdómara sama kvöld?