Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1943, Síða 8
184
LESBÓK MORQUNBLAÐSINS
Við hlóðaeld
Rökkvaði um göngin í gamla bænum heima,
— grýlumyndir ferlegar í skotin upp sjer stilltu.
Lítinn hrelldan snáða löngum ótta fylltu,
sem læddist inn til ömmu, að heyra sögu —, og dreyma.
Amma sat við hlóðin. í bjarma bleikra glóða
hún bænir sínar þuldi um guð og æðri krafta.
Þykka reykjarbólstra bar við svarta rafta,
þeir byltust upp við rjáfrið, sem dökk og uggvæn móða.
Svo blés hún amma í eldinn og bætti á hann flögu,
að baki hennar stóð ég og horfði á hana hljóður.
Loks bauðst ég til að vera undur, — undur góður
og engum versum gleyma —, en bað um leið um sögu.
Er amma sagði sögur ég aleinn fór í göngu
um ævintýrsins seiðandi dularfullu stigu:
Úr órafjarska veruleikans orðin til mín hnigu:
„Einu sinni var það fyrir langa, langa löngu . .. .“
Ég hlustaði, — ég starði. í eldsins undraglóðum
mér■ ævintýrið birtist í rauðum vafurlogum.
Því veröldin var horfin með tímans áratogum,
en tilveran og lifið í eldi á svörtum hlóðum.
Þar risu gullnar hallir úr grænnra skóga skrúði,
en skapanomir Þyrnirós í álögum þar bundu.
Unz kóngssonurinn áræðnasti á óska sinna stundu
fekk álögunum hrundið og frelsað sína brúði.
Og Tindastóll þar gnæfði með töfra þá er ginna
þótt torfærurnar ógni. Þar gengu meðal steina
menn, sem voru allt líf sitt að leita að þessum eina,
sem lykilinn gat veitt þeim að ríki óska sinna.
99
Eldurinn var kulnaður —, sagðar allar sögur,
að síðustu hún amma strauk mér blítt um vanga.
En veruleikinn birtist sem válynd afturganga
og veröldin varð sótug — og hætti að vera fögur.
99
Fymast liðnir dagar. Ég val á allra vega
því vil ég máttinn tigna og öllum sköpum renna.
Þó óska ég þess stundum, er borgir mínar brenna,
að barn ég aftur væri — og sál mín fyllist trega.
Því eldurinn er kulnaður, amma þögnuð —, dáin
og ævintýrið gamla ei lengur hugann seiðir.
Og nú er ekki heldur lengur neinn, sem leiðir
lítinn dreng, sem villist stundum eitthvað út í bláinn.
Kristján J. Gunnarsson
frá Marteinstungu.
Jakob litli: Mamma, s.iáðu manninn
þarna. Hann hefir ekki eitt einasta
hár á höfðinu.
Móðirin: Uss, hann getur heyrt til
þín.
Jakob: Veit hann það ekki sjálfur?
„Svo þú ert Skoti. Geturðu fundið
að það rennur einnig skoskt blóð í
æðum mínum?“
,J&, jeg finn það á lyktinni".
Samtal við Kristján
Kristjánsson
Framh. af síðu 181.
ritum er alt var óbundið. Jeg átti
336 íslensk blöð og rúmlega 600
ljóðabækur. Skrá yfir safnið var
ekki fullkomin er jeg seldi það.
En jeg átti lista yfir 7600 titla
íslenskra bóka er þar voru.
Bækurnar hafa verið mitt yndi,
og hefi jeg getað notið þeirra
vegna þess hve rólegt og gott
heimili jeg hefi átt og góðan
förunaut, þar sem konan mín er,
Sigurlaug Traustadóttir. Okkur
hefir þótt vænt um bækur og
blóm og við höfum hlúð að þess-
um vinum okkar.
V. St.
Smælki
Síðan árið 1940 fyrir Krists burð
hefir verið friður í heiminum aðeins
í 290 ár, en styrjaldir í rúm 3000
ár. — Prófessor nokkrum í Rúmen-
íu hefir reiknast svo til, að á árun-
um frá 1500 fyrir Krist til 1860
eftir Krist hafi verið gerðar rúm-
lega 8000 milliríkjasamningar, sem
gilda hefðu átt um alla eilífð. En
tíminn, sem þeir hafa verið í heiðri
hafðir, hefir verið tvö ár 'að meðal-
tali.
í Arizona í Bandaríkjunum er
kopamáma, sem er merkileg að því
leyti, að þar hefir stöðugt brunnið
eldur síðastliðin 40 ár. Reykur og
gufa stíga þar upp eins og úr gos-
gíg. Tilraunir til þess að slökkva
eldinn hafa engan árangur borið, en
fjöldi ferðamanna, víðsvegar að,
kemur til Arizona til að sjá þetta
einkennilega náttúrufyrirbrigði.
„Svipubræður" var trúflokkur
nefndur, sem uppi var á Ítalíu á 13.
og 14. öld. Þeir trúðu því að þeir
gætu varið sig ölum syndum með
því að berja líkama sinn með svip-
um daglega og það svo að blæddi.
Fóru þeir í stórhópum um borgirn-
ar og sungu sálma og börðu sig.
Urðu þeir að lokum slík plága, að
páfinn varð að banna félagsskap
þeirra.
Hvaða orð hefir mest áhrif á kon-
una? — Hið sfðasta.