Lesbók Morgunblaðsins - 20.02.1944, Blaðsíða 3

LESBÓIv MORGUNBLAÐSINS
i
59
giftar og ógiftár nOrskar konur í
Bretlandi, sem eru á aldrinum 18
til 40 ára, að undanteknum þeim,
er eiga börn yngri en 16 ára. Nor-
egur er eitt af þeim fáu ríkjum
bandamanna Breta, sem þar hefir
stjórn, sem hefir skyldað kvenþjóð-
ina til hernaðar- og þjóðvarnar-
starfa, og samkvæmt áðurnefndum
lögum, hafa allar norskar konur,
er uppfylltu áðurnefnd skilyrði, ver
ið settar til að vinna að hernaðará-
takinu. Annaðhvort eru þær bein-
iínis tengdar hernum, eða settar til
að gegna allskonar hjálparstörfum,
eða þá íengið í hendur þýðingar-
jnikil störf á öðrum sviðum, svo
þær geta losað karlmenn við að
þurfa að vera utan hersins.
Margskonar störf.
Mikill fjöldi norskra kvenna er
nú tengdur hernum. Hjálparsveit
norskra kvenna, samsvarandi A.T.-
S.-stúlkunum bresku, — var stofnuð
sumarið 1942, og hjálparsveit fyrir
sjóherinn var sett á laggirnar í
ágúst sama ár, cn samskonar sveit
lil aðstoðar flughernum snemma á
síðastliðnu ári. Margar konur vinna
við hérstjórn hinna ýmsu norsku
herdeilda, og eru klæddar einkenn-
isbúnirigum, sem í ýmsu líkjast þcim
er breskar konur klæðast. Áður cn
þær byrja þjónustu sína, taka þær
þátt í ströngum æfingum urti stuttan
tíiiia. I>ar læra ]>ær í aðalatriðum
í hverju rtútímahcrnaður er fólginn,,
hafa æfingar í vopnaburði og her-
göngum, læra að fara með kort,
áttavita og merkjasendingar og þær
sem eru tengdar sjóliðinu, verða
líka að kunna að róa. Ef' innrás
vérður gerð í Noregi, fá allar þess-
ar konur og stúlkul þvðingannikil
verk að vinna heima á norskri gritnd
T>að er fjölbreytt, starf þeirra, þær
eru í eldhúsum, í léýniþjónustunni,
þær eru ritarar, símagæslustúlkur,
bifreiðastjórar, vinna í mötuneytum
liðsforingjanna, í birgðastöðvUnum,
hermannaeldhúsunum, sjúkrahúsun-
um og í skipunum.
Þær fá heiðursmerki.
Skip margra hinna norsku kvénna,
sem starfa á sjónum, liafa verið
skotin í kaf, og einar 10 af konum
þessum hafa fengið norska hernað-
arheiðursmerkið í'yrir urinin störf.,
Ein kona hefir íengið Ö heiðurs-
merki, þar af tvö norsk, þ. e. a. s.
St. Olafs heiðurspeninginn og hérn-
aðarheiðursmerkið, og eitt breskt
B.E.M. (Heiðurspening breska
heimsveldisins). Bresku viðurkenn-
inguna hluat hún í des. 1942, cr
húrt var á norsku skipi er lá í
Mnlta, . þegar verstu loftárásir
Þjóðverja dundu þar yfir. l>að eru
líka allmargar nórskar konur, scm
gcgna loftskeytamannastörfnm í
norskum skipurn. Ein af þeim fór
allt umhvcrfis jörðiná, til þess að
bjóða sig fram til staría. Hún lærði
síðan loftskeytafræðina á námskeiði
í Kanada, en þar hafa Norðmértn
loftskevtaskóla. og hefir hún atla
tíð síðan sturfað á norskUm skip-
um.
Hjúkrunar- og líknarstörf.
Afar mikilsvert hefir starf þeirra
norsku kvenna verið sem eru læknar
tannlæknar, hjúkrunarkonur og að-
stoðarstúlkur við hin mörgu norsku
sjúkrahús, hressingarheimili, lækna-
og tannlækningastofur, sein norska
stjórnin hefir sett á stofn víðsvegar
í löndunt bandamanna. Því miðitr
hefir ekki verið æskilega mikið af
konum til þess að gegna þessutu,
störfum, og þær sem að þessu vinna
eiga við mjög þreytandi vinnu að
búa, sein tekur á taugarnar. En þær
leysa mjög þýðingarmikið starf af
höndum fvrir þjóð sína. Skortur
hcfir t. d. verið nijög mikill á hjúkr
unarkonum, og er hjúkrunarkonur
heima í Noregi frjettu uni þetta,
voru margai' af þeim, sem ákváðu
að flýja land, fil þess að geta þjón-
að þjóð sinni á þessu sviði. Margar
þeirra komust úr landi, og hjálpaði
þeim hinn öflugi léynifjelagsskapur.
Aðrar k'omUst burtu á cigin spítur,
og komust þær yfir Norðursjóinu
á ýmsum smáskipum. Eftirfarandi
sa'ga er táknræn fyrir áluiga kvenn-
anna í þessu cfni: Tvær ungar
hjúkrunarkonur gengu á skíðum