Lesbók Morgunblaðsins - 03.06.1945, Blaðsíða 14

LESBÓÍ MORGUNBLAÐSINS
026
J4alUór
óóon,
ue r
b prœ <f it
ncj m r
s.;
I’ ött
a
%
rem
Á KYRRAHAFSSTRÖND
UM ÞAÐ leyti nætur sam menn
drukku í botn og skáluðu fyrir
nýja árinu, heima á Islandi, var
jeg að spígspora í mjúkum heit-
um sandi Kyrrahafsstrandarinnar.
Sólskin. Ueiður og blár himinn.
Blæja logn. örlítil undiralda og
brim við sandinn.
En hvað var þetta. Veiðiraaður
með stöng langt uppi í sandinum?
Sá ætlaði sjer ekki að vökna í fæt-
urna! Línan lá út í brimið. Skyldi
hann verða var?
Jeg gaf mig á tal við manninn.
4 ú, hann var vanur að veiða svona.
Þetta vorn kallaðar brimveiðar. Á
amerísku: surffishing. Hann talaði
drjíiglega um væna fiska. Sinn er
siður í landi hverju, en stangveiði-
menn líklega alstaðar jafn grobbn-
ir!
Síðan sátum við Owen Lake og
vinafólk hans á svölum villunnar
uppi í hæðunum. Horfðum út til
Catalinaeyjunnar. Dáðumst að sól-
arlaginu. Drukkum kokkteila og
rugguðum okkur í liengisófum. —
Þetta var indælis fólk. Og við töl-
uðum um alla heima og geima.
Það var eins og við værum gamlir
kunningjar. Þetta fólk hefði alveg
eins sretað verið góðir og gegnir
Re ■ 'ngar, ef málið, sem við töl-
uði i°;'ði ekki verið enska.
a úti á svölunum var arinn,
,sem við hagræddum okkur kring
um þegar dimmt var örðið. Við
höfðum notið ágætis kvöldverðar.
— Fátt er skemtilegra én bloss-
andi arineldur. I glóðinni gerast
hverskonar æfintýr. Gamlar og hálf
gleymdar endurminningar vakna og
hugurinn flýgur víða.
Uni miðnætti var gengið til
hvíldar.
JEG dvaldi hálfan mánuð í Los
Angeles. Hjer er því ekki rúm til
að lýsa nema litlu af því, sem íyrir
augun bar.
Þarna skoðaði jeg hinar geysi-
stóru verksmiðjur, National Supply
Corporation. Horfði á hvítglóandi
stálframleiðslu. Sá rennibekki, sem,
voru að minnsta kosti fimmtíu metr-
ar á lengd. Þarna voru íramleiddir
skrúfuöxlar í orustuskip, jarðbor-
ar og margt fleira. Þúsundir manna
unnu þarna með hverskonar risa-.
verkfærum. En yfir höfði manns
brunuðu kranar, er lyftu tugum
tonna.
Þarna ræddi jeg við hina fær-
ustu sjerfræðinga um jarðboranir
og síðan var farið með mig út á
olíuboranasvæðin.
Mr. Bob C'raig sýndi mjer bor-
anir á ýmsum stöðum. Við klifruð-
um upp á borpallana, skriðum und-
ir þá og við ræddum við nokkra
bormeistara.
Þarna er unnið dag og nótt.
Þegar ein holan er búin, er borinn
tafarlaust fluttur á næsta borstað.
Tekur flutningur hans aðeins ör-
fáa daga.
Þegar maður horfir á turnana,
spilin, talíurnar og talíukrókinn,
sem svífur um 20 metrum íyrir ofan
mann og vegur mörg tonn, þá undr-
ast maður. að þetta skull vera hægt.
En æfingin gerir méistarann. Mjer
var sagt að Bretar hefðu undrast
þau afköst, sem amerískir börmenn
hefðu náð í Bretlandi ekki alls fyrir
löngu. Trúði jeg því vel.
Því var hiklaust haldið fram við
mig þarna, að á íslandi pnætti með
æfðum mönnum bora 2-J00 metra
djúpar, 30-50 cm. víðar holur á svo
sem tveim dögum.
Það var komið fram á kvöld þeg-
ar við Bob enerum inn í Hollywood
til þess að fá okkur mat og hress-
ingu.
I Los Angeles skoðaði jeg ýms-
ar aðrar verksmiðjur, þar á meðal
verksmiðju er framleiddi niðursuðu-
vjelar.
Vegna loftlagsins þurfa bygging-
arnar ekki að vcra nærri því cin.s'
vandaðar og dýrar eins og þar sern
veðrátta er kaldari7Og ýmsar smíð-
ar geta farið fram undir beru lofti.
Hlýtur þetta að vera hagkvæmt.
Eigandi þassarar verksmiðju, sem
var breskur að ætt, ók mjer til
þafnarbæjarins San Pedró. En þar
heimsótti jeg fyrirtæki Ralp E
Mannes, sem mest hefur gert að
því að setja frystivjelar í flutninga-
skip, auk kælivjela í Libertyskipin.
líalp var ekki heima. Ilann hat'ði
farið að heimsækja vorn góða vin
Earl Pollock í Milwaulkee. I stað
hans tók á móti mjer maður að
nafni Petersen, l'æddur og.uppalinn
í Hónólúlú. I’elersen var sonur
dansks sjómanns, sem ungur hafði
komið til Hónólúlú.
Petersen var eins danskur eins
og nafnið, nema hvað hann talaði
ensku. Hann minnti mig á ágætan
jóskan kunningja minn.
Petersen líkaði vel í Ilónólúlú og
kvað þar vera hið dásamlegasta lofts
lag. Hann iðkaði fiskiveiðar á
sjerkennilegan hátt. Kafaði niður
í sjóinn með hárbeittan gaffal og
báði neðansjávareinvígi við illvíga
fiska. Ekki langaði mig tiþ að veiða