Lesbók Morgunblaðsins - 12.01.1947, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
3
af ferðum þeirra fyr en daginn eftir
er þau voru komin austur úr Skaft-
áreldahrauni. I’ar í Svíra var tekið
ofan af hestunum og settist ferða-
fólkið að snæðingi. Veður var gott
og kvrt og hestarnir rólegir á beit
alt í kring um fólkið. I»á var þ^ð alt
í einu að smáfugl flaug upp undan
einum hestinum. Meir-a þurfti ekki
Hesturinn fældist og allir hinir sam-
stundis og' þutu á stað á æðisgengn-
um flótta eins og horfði.
I’að er ófögur sjón að sjá marga
hesta fælast og það cr eitt hið mesta
óhapp, senr hent getur á ferðatagi.
Skepnurnar verða algjörlega tryltar,
eins og óarga dýr sje á hælum þeirra,
og skeyta engu nema að æða áfram
eins og fæturnir geta borið. Jafnvel
stiltustu liestar geta orðið albrjálað-
ir á þennan hátt. Það er hópæðið
sem grípur þá og enginn maður megn-
ar að stilla þá á meðan skelfingin og
óttinn gagntekur þá.
Þarna tóku nú hestarnir sprettinn.
Atta komust á hraungötuna, en hin-
ir hittu ekki á hana og æddu niður
með hrauninu að Skaftá og stað-
nænnlust þar. Stefán ldjóp á stað
vestur hraunið beint af augum og
ætlaði að reyna að komast fyrir hina
hestana, en sá ekkert til þeirra, svo
langt bar þá undan þegar. Samt helt
hann áfram eins og fætur toguðu.
Mætti hann þá bíl, sem var á leið
frá Vík austur á Síðu. Sögðust þeir í
bílnum hafa mætt hestunum svo kol-
vitlausum, að þeir hentust af vegin-
um báðum megin út í hraunið og
fram hjá bílnum.
Uti í miðju hrauni náði Stefán í
tvo hesta sem komist liöfðu í sjálf-
heldu, er þeir stukku undan bílnum.
I sama mund bar Kristján Zoéga þar
að ríðandi með Glóa í taumi. Þótti
Stefáni þá vænkast ráðið er hánn var
korninn á bak Glóa og þeystu þeir nú
vestur hraunið. Eftir drykklánga
stund náðu þeir fælnu hestunum, en-
vegurinn var svo þröngur að ekki
var hægt að riða fram fyrir þá, enda
hcrtu þeir enn á sjer þegar ríðandi
mennirnir drógu þá uppi. Var nú farið
í loftköstum vestur alt liraun, hraðara
en nokkur bíll getur ekið þar. Þegar
skamt var að brúnni á Asavatni tókst
Stefáni að hleypa fram fyrir hópinn
og komast á undan að brúarsporðin-
um, en þá helt hann að klárarnir
mundu drepa sig. Svo óðir voru þeir
að það lá við sjálft að þeir hlvpi
beint á hann þar sem hann stóð á
brúnni. Þó tókst einhvern veginn að
snúa þeim við og tóku þeir þá sprett-
inn austur hraunið aftur, jafn æðis-
tryltir og áður og lintu ekki sprett-
inum fyr en þeir komu austur í Svíra
þar sem þau Tómas og Smith voru
með hina hestana. Voru þeir þá held-
ur illa til reika er æðið rann af þéim,
kúguppgefuir og skjálfandi og draup
sviti af hverju hári þeirra. Varð að
hvíla þá Iengi þarna á meðan þeir
voru að jafna sig og þótti ekki álit-
legt að þeir skyldi úttauga sig þannig
áður en að aðal erfiðleikum ferða-
lagsins kom. Sem betur fór gætti
aldrei fælni hjá þeim framar og reynd-
usl þeir yfirleitt ágætlega.
NÆSTU daga gekk ferðalagið að
óskum. Hannes á Núpstað fylgdi
þeim yfir Núpsvötnin og Skeiðauár-
sand, en Oddur í Skaftafelli kom á
móti þeim vestur yfir Skeiðará til að
fylgja þeim yfir hana. Var áin þá í
vexti og voru þau heila klukkustund
að svalka í henni.
Síðan var farin skyndiferð inn í
Bæjarstaðaskóg og JÖkulfell, því að
þar vildi Miss Smith heilsa upp á
Vatnajökul. Veður var gott og heið-
skírt og því hin fegursta útejón úr
Jökulfellinu. Bæjarstaðaskógur skrúð-
grænn á aðra hönd, en bak við hann
sást Morsárjökullinn eins og löng og
mjó beinagrind; þar fvrir handan risu
Kristhiartindar hvassir og dökk-
brýndir, en yfir alt hófst Öræfajökull
sólfáður upp í himinblámann. Til
hinnar handar var Skeiðarárjökull
grettur og úfinn, með sándþöktum
strýtum og grænúm gapaiuli gjám.
Fram undan skógarbrekkurnar hjá
Skaftafelli, Morsá og Skeiðará og svo
hinn víði Skeiðaráráandúr með titr-
andi tíbrá og hinUm furoulegustu
hyllingum. Það cr fegurra þarna sunn-
an undir Vatnajökli, heldur en þegar
kemur austur fvfir hann ög norður,
það féngu þau að réýhd. A þó hrika-
leikinn og auðnin að austan og norð-
an líka sína fegurð, en liún er með
öðrum hætti.
A Kvískerjum fengu þ.au Björn
bónda til fvlgdar við sig,. því að nú
lá fyrir að fara yfir Breiðármerkur-