Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1948, Blaðsíða 28

534
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
"óð. Jeg sá kisu hvergi og sagði
mömmu það og spurði hana hvort
jeg mætti ekki borða pönnukökuna
sjálfur. Hún hló og sagfi u5 jeg
mætti að, sem jeg líka gerði.
Baðs.jfan hafði öil verið sópuð
og þv. 'in fyrir jólin. Meðan jeg
var frammi var búið að kveikja þar
tvö kertaljós auk þess sem kveikt
hafði verið á olíulampanum. Loks-
ins voru allir komnir inn, mamma
og Inga líka. Pabbi tók bækurnar
ofan af hillunni. Allir settust og
pubbi las jólalesturinn, frásögnina
um hina fyrstu jólanótt, um fæð-
ingu Jeiúbarnsins, um ljósadýrðina
á Betlehemsvöllum og um engla-
sönginn, — Dýrð sje guði í upp-
hæðum. Jeg hlustaði hugfanginn á
þegar fólkið fór að syngja, og mjer
fanst að systir mín gæti vel orðið
engill, hún söng svo vel. En mikið
fjarskalega kendi jeg í brjósti om
Jesúbarnið, að þurfa að vera i'iti í
fjárhúsi í jötu, svona lítið og ungt;
vera þar í kuldanum. — Ekki
hefði jeg viljað láta bróður minn,
sem var nú víst lítið stærri en Jesú-
barnið, vera úti í lambakofa svona
kalda vetrarnóttina, jafnvel ekki
þótt mamma hefði verið þar lÍKa
og lofað honum að sjúga brjóstið
á sjcr. Nci, jeg hefði ekki einu sinni
viljað vcra þar sjálíur, þó pabbi
heföi verið þar hjá mjer. — En það
vai undarlegt hvað mann gat svfj-
að þegar fólkið var að syngja. Aug-
un í mjer duttu aítur og þó ætlaði
jeg víst ekki að sofna, en jeg bara
valt aftur á bak upp í rúmið hjá
pabba, en jeg vaknaði við það og
settist aftur upp. —
Loksins var ’sálmurinn búinn.
Hann var gríðarlega langur. Pabbi
bauð góðar stundir og gleðileg jól.
Allir þökkuðu tionum fyrir lestur-
iun og buðu lionum og öllum i bað-
rtofunm gleöileg 10I með hancta-
bar.di eöa með kcsn Pau nabbi cg
fóru s o !r2.m í fcúr o
skamta jólamatmn. Innan stundar
komu þær Inga og systir mín ber-
andi inn stóra diska, fullhlaðna af
hangikjöti og allskonar góðgæti, og
ofan á öllu samar. var stci hlaði á
hverjum diski af ía.lega útslcornu
laufabrauði, og svo var stærðar
kerti með handa hverju manns-
barni. Allir settust svo við að
borða. Jeg hafði bestu lyst á matn-
um því jeg var orðinn fjarska
svangur. En svo þurfti jeg endilega
að bregða mjer fram til að sjá
hvort pabbi fengi nú stóra kónga-
kertið sem mamma hafði steypt á
dögunum. Þá vildi svo óheppilega
til, að systir mín sá mig ekki þar
sem jeg stóð í myrkrinu framan
við baðstofudyrnar, og datt um fót-
inn á mjer. Hún var með tvo diska,
og laufakökurnar og hangikjötið
skoppaði í allar áttir. Systir mín
varð rjúkandi vond og spurði mig
því jeg stæði þarna í myrkrinu eins
og draugur. Jeg sinti því engu, en
sKoppaði fram í búr og þar fekk
jeg að vita að pabbi fekk kónga-
kertið, en jeg fekk aftur á móti
þriggja Ijósa kerti. Jeg hljóp aftur
inn, en þá hafði kisa náð í hanginn
bringukollsbita af diskinum mín-
um, svo jeg flýtti mjer að koma
öllu góðgætinu niður í litla kistil-
inn minn, því þar náði kisa ekki í
pað. — Svo afhenti Gvendur mjer
böggulinn frá Sigurði. í honnm
voru spánný spil og heilmikið af
gráfíkjum.'
Nú kveiktu flestir á jólakertun-
um sínum, svo nú varð skínandi
bjart í baðstofunni okkar gömlu;
svo bjart, að mjer fanst að varla
liefði nú getað verið bjartara á
Betlehemsvöllunum nóttina sem
Jesúbarnið. fæddist. — Svo kom
súkkulaði og kaffi eins og hver
vildi liafa, og hverju mannsbarni
var skamtaður með því s{ór diskur,
fullur aí kleinum, jólabrauði,
Honnukökurn 02 lunrmum. Svo n^oi
petfci 1 fallegu flöskuna sins, csm
hann tók stundum upp þegar sýslu-
maðurinn kom, og gaf piltunum úr
henni eitthvað út í kaffið. Og þeir
urðu, p’ltarnir, eftir dálit’a stund,
eivtlivað svo íjarska kátir og skemti
lejjir af fcessu.
’Svo var farið í jólaleiki og pant-
leiki og alt var í f júgandi fartinni
af gleði og fjöri. Stúlkurnar hlógu
svo fjarska mikið þegar piltarnir
voru dæmdir til að standa á höfði,
eða því um líkt, en fussuðu þegar
þær voru dæmdar til að kyssa ein-
Jivern þeirra. Þær gerðu það nú
samt, því allir voru skyldugir til
að gera það sem þeir voru dæmdir
til. En þó að þær ljetust ekki vilja,
bá held jeg að þær hafi nú sr.mt
viljað kyssa piltana, en bara verið
að látast. Og víst var um það, að
Inga var ekki dæmd til að kvssa
Gvend nema einn koss, en hún
kyssti hann tvo, og sagði að hann
væri vel rakaður. — Siggi srnali
stakk upp á því að farið væri að
spila Svartapjetur, en pabbi sagði:
„Ekki að tala um“, — hvort Siggi
vissi það ekki, að enginn mætti
snerta á spilum á jólanóttina. Ef þá
væri spilað, kæmu tveir tígulkóng-
arnir í spilin og annar væri paurinn
sjálfur. Pabbi helt að Siggi gæti
spilað önnur kvöld, t. d. öll kvöldin
milli jóla og nýárs. Og pabbi var
fjarska alvarlegur svo Siggi varð
bara sneyptur.
Þegar fór að líöa á kvöldið fór
jeg að verða svona einhvernveginn
afllaus og þreyttur. Jeg settist á
rúmið pabba. Jeg var náttúrlega
ekki vitund syfjaður, en það var
einhvernveginn svo undarlegt með
augun í mjer, þau vildu altaf detta
aftur. Nei, jeg var svo sem ekki
syfjaður, það var nú meira gaman
en svo þetta jólakvöld. Jeg aetlaði
svo sem ekki að sofna, bara halla
nijer aftur á bak stundarkorn og
fara svo rjett strs:: að leika rnjer
ri í tur V-I'z c íuliorðna folfcmu. _
Hn fc.v2.fc mier fsnst 12.r 2. vel um
mig og hvað það var gott að lúra