Lesbók Morgunblaðsins - 09.01.1949, Qupperneq 1
GRUNDVÖLLURINN ER KRISTUR
Ræða sjera Friðriks Friðriks-
sonar á 50 ára aímæli K. F.
U. M. 2. janúar
KF'UM í'immtiu ára í dag! Hver
skyldi hafa' trúað því þ. 2. ^an.
1899 að sá fjelagsskapur, sem þú
var haíinn, mundi lifa hálfa öld.
Ef einhver ókunnugur hefði þá
sjeð stofnendahópinn, um fimmtíu
14—15 ára drengi, hefði hann víst
hrist höfuðið og haldið að þetta
væri bóla, . scm brátt mvndi
hjaðna.
1 sjálfum mjer var hrollur þctta
kvöld eins og jeg ætti að leggja
út í breiða og djúpa elfu.
En málefnið var það kvöld lagt
í CJuðs hönd. Vissan um að jeg
væri sendur hingað til þess að
\ in!ia að málefni Guðs meðal æsku
lýðs íslands og trúin á að þetta
væri Guðs vilji og gjört undir
handleiðslu hans, ennfi'cmur óbif-
anlegt traust á því að Guð
mundi framkvæma verkið þrátt
fyrir vanmátt minn, þetta gaf mjer
djörfung og góða \’on.
Slofnfundurinn var haldinn í
Framfarafjclagshúsinu, nr. 51 \ið
Vestui’götu; gott nafn og uppörv-
nndi. Samt íengum vjcr ckki að
sinni að liafa fleiri fundi þar. Bæj-
arstjórnin lánaði oss fyrir ekk-
crt litla borgarasalinn í Hegn-
ingarhúsinu (Tukthúsinu); nafniö
gat sýnst slæmt tákn. En þar rann
upp sólskinsríkt og vorsæit tíma-
bil í byrjunarsögu f jelagsins. Þang-
mm
Sjcra Friðrik í ræöustóli.
að streymdu nú drengir bæjarins
á hverjum sunnudegi. Það var eins
og allir piltar 14—17 ára vildu vera
með og margir bættust við á
hverjum fundi, svo mjer fór að
þykja nóg um. • Jeg vildi að jeg
mætti nefna nöfn, en þori það ekki
tímans vegna. Þó má jeg til að
minnast þess að þar gengu inn
fyrir utan. stofnéndurna þcir bræð-
urnir Haraldur og Þorvaldur Sig'-
urðssynir, fangavarðar. Fangavarð-
aríjölskyldan var oss mjög góð.
Þar gekk inn Júlíus Árnason, og
urðu þessir um langt skeið sannir
stólpar í fjelagsstarfinu ásamt
mörgum fleiri. Þar gekk inn 2.
apríl 1899 Bjarni Jónsson frá Mýr-
arholti. Ekki vissi jeg þá, að Jeg
væri að bjóða velkominn ungling,
sem seinna ætti að verða formað-
ur fjelagsins og mesta styrktar-
stoð þess um áratugi. Hann hafði
hjálpað mjer til þess að skrifa fund
arboðin til slofnfundarins og skil
jeg ekkert í að jeg skyldi ekki
bjóða lionum á fundinn.
Á Sldrdag gengu um 80 piltai'
til altaris í Dómkirkjunni. Það var
fyrsta opinber framkoma fjelags-
ins í söfnuðinum; upp frá því tók
að aukast aðsókn að altarisborðinu.
Sama vorið 29. apríl byrjuðu í
tukthússalnum fundir íyrir ungar