Lesbók Morgunblaðsins - 30.01.1949, Blaðsíða 8

U6
LEÖBÓK MORGUNBLAÐSINS
liaíði náðst loítskeytasamband við
togarana „Ingólf Arnarson1*
og „Skúla Magnússon". Heldu þeir
þá allir til strandstaðarins að veita
bjálp, ef hægt væri. „Ingólfur
Amarson“ kom fyrstur auga a
skipið í radarsjá sinni. Sigldi hann
þá eins nærri og hann þorðþ en
svo var veðrið dimt, að hann sá
ekki bálið nema við og við.
Slysavarnasveitinni á Flateyri
hafði verið gert aðvart og sendi
hún vjelbátinn „Garðar“ á vett-
vang. Veðrið var þá svo vont og
óíærð svo mikil, að engin tiltök
voru að komast landleiðina út með
firðinum.
„Garðar'* náði sambandi við
„Ingólf Arnarson“ og varð það að
ráði, að annar bátur togarans var
mannaður, og dró „Garðar“ hann
eins nærri „Júní“ og tök voru á.
Var tilætlunin sú, að slaka á drátt-
artauginni og láta björgunarbátinn
reka upp að „Júní“. Þetta hefði ef
til vill tekist, ef bjartur dagur hefði
verið, en þai' sem nú var stórhríð
og náttmyrkur var það ekki liægt,
og þvi afráðið að bíða birtu.
Skipverjar flýa upp á hvalbak.
Það er nú af skipverjum á „Júní“
að segja, að kl. 3 um nóttina höfðu
þeir allir hörfað fram á skipið og
heldust við í hásetaklefa. Þar var
eldur í ofni og leið mönnum sæmi-
lega. En þegar fór að falla að seinm
Iiluta nætur, gengu brotsjóav á þil-
íð undir Jivalbaknum og kom sjór
mður um ofnpipuna. svo að eld-
urinn dó í ofninum. Nú var ekki
hættulaust að hafast við 1 klefan-
um, því að hann hlaut að fyllast af
sjó, ef þilið brotnaði. Skipstjóri gaf
þvi skipun um að allir skyldu fara
upp á hvalbak. Hver maður hafði
band um sig miðjan og svo bundu
memi sig við handriðið á hvalbakn-
um bakborðsmegin. Mundi hafa
reynst crðugt fyrir cbur.dir.n mann
að halda sjer þar, og ^alt hefð:
mönnum orðið. En með því að
binda sig gátu menn barið sjer til
hita. Klukkan var um 6 að morgm
þegar aflir voru komnir upp a
hvalbak, og þar höfðust þeir við
síðan.
Nokkru áður hafði hríðinni slot-
aö ofurlitið og tókst loftskeyta-
manni þá að ná tali af „Ingólíi
Arnarsyni“ með ljósmerkjum.
Höfðu þeir á Ingólfi þá afráðið að
draga korkfleka milli björgunar-
bátsins og „Júní“, en ekki var hægt
að byrja á þeim björgunartilraun-
um fyr en kl. 9 um morguninn, þeg
ar iór að birla.
Björgunarstarfið hefst.
„Júní“ sneri framstafni skphalt
að landi. Úthafsaldan, sem koin
fyrir Sauðanesið, skall því aftan á
lionum og brotnaði stöðugt milli
bakborða og lands, en i lögunum
braut ekki stjórnborðsmegin Var
nú með ráðum að farið. Björgun-
arbátur „Ingólfs“ kom með flek-
ann eins nærri „Júní“ og þorandi
yar, en báturinn var bund-
inn við Ingólf með vír, svo að hann
lenti ekki of nærri „Júni“ þegar
íarið var að draga flekann á milli,
og kom í ljós að það liafði verið
nauðsynleg varúðarráðstöfun
Þessir menn voru á björgunar-
bátnum: Loflur Júlíusson I. stýri-
maður, Pjetur Guðmundsson 2.
stýrimaður, Ólaíur Sigurðsson
bátsmaður, Páll Danielsson. Ey-
ólfur Þorgilsson, Bjarni Jólianns-
son, Ragnar Fransson, Guðmundur
Helgason og Guðmundur Pálsson
hásetar.
Björgunarbatunnn skaut nú lmu
að „Júní“, en stormurinn bar lín-
una svo langt af leið, að hún fell
i sjóinn fyrir framan stefnið. Næsta
skot gekk betur. Þá lenti línan
ó loftnetinu inilli siglutrjánna.
Lifsháski var að na i hana, eu
þó gerðust ir.enn til þess, cg bað
tokst slysalaust.
Nú var flekinn dreginn að skip:
inu og gekk það vel, því að marg-
ir voru um að draga hann. Skip-
stjóri ákvað að ekki skyldu fleiri
en tveir fara í fyrstu ferð. Gæti
fleiri farið seinna ef það kæmi í
ljós að flekinn bæri þá. Hann á-
kvað og hverjir skyldu fara fyrst.
Var það yngsti maðurinn um borð,
Sveinn Ingvarsson háseti, og heilsu
tæpasti maðurinn, Ásgeir Kristj-
ánsson háseti. Þeir fóru báðir sam-
tímis niður á flekann og gekk vel.
Var nú flekinn dreginn að björg-
unarbátnum sem hraðast og sást
þá að hann mundi geta borið fleiri
menn.
Skamt var milli ólaga og þurfti
mikla aðgæslu að sæta rjettu lagi.
Næst þegar flekinn kom að skip-
inu fór Sigurður Eiríksson 1. vjel-
stjóri fyrstur niður á hann. En
rjett á eftir kom ólag og hvolfdi
flekanum, en Sigurður komst upp
á hann aftur og svo var flekinn
dreginn að björgunarbátnum.
Eitm fer í sjóimi,
en nær landi,
í þriðja skifti fóru þrir menn a
flekann og gekk þá alt vel. í
næstu ferðum fóru 4 í hverri og
höfðu þá 6 ferðir gengið að ósk-
um. í sjöundu ferðinni voru þeir
Kristján Þórðarson loftskeytamaö-
ur, Ingvar Ingimundarson báls-
maður og Kristján Helgason liá-
seti. Var þá brim að aukast, en
samt gekk þeim vel. 1 áttunda sRifti
var aðeins eimi maður kominn nið-
ur a flekann, Þórhallur Halldórs-
son, en i þvi kom ólag og skolaði
honum af flekanum. Þórhallur var
vel syndur og fyrir það synti hann
að landi og náði landgöngu ómeidd
ui', þótt óskiljanlegt sje, í þvilíku
brimi sem þar var á grýttri ströhd.
Nú voru aðeins fjórir menn eít-
u* um borð í „Júní“ og fóru tveir
beirra a flekanr. næst, Biörn Jóns-
sor. háset: og Agúst ö. Jónsscr. 2.
*