Lesbók Morgunblaðsins - 27.02.1949, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
101
ið um alt nágrennið hjer og næstu
fjölí, svo sem Hengil, Súlur, Skjald
breið, Skarðsheiði og Esju mörg-
um sinnum, gengið yfir hálendi
Vestfjarða, yfir Breðadalsheiði,
Getnlufallsheiði og Drangajökul, á
Tröllakirkju og Snjófjöll (þar er
skemtilegt skiðaland), á Okið, Lang
jökul, Vatnajökul, Eiríksjökul,
Tindfjallajökul, Eyafjallajökul og
Snæfellsjökul mörgum sinnum. Og
einu sinni var jeg 3 daga á skíð-
um á Heklu. Skemtilegasta brekka,
sem jeg hefi farið, var af Okinu
og' niður í Brunna, 20 kílómetra
löng var hún og mátti segja að við
færum alla leið á fleygiferð, þótt
hallinn sje ekki mikill. Okið er
1198 inetra liátt en i Brunnum er
hæðin 300 inetrar.
— Þú munt hafa uppgotvað það,
að hægt er að fara á skíðum hjer
á landi á sumardegi, Hvernig vildi
það til?
— Það var i miðjuin ágúst 1927,
að við Ágúst Ólason bóndi í Máva-
hlíð gengum á Snæfellsjökul Það
var í alla staði mjög skemtilegt
ferðalag. En þá saknaði jeg skíð-
anna, því að besta skíSafæri var
á jöklinum. Jeg hjet því þá, að
jeg skyldi aldrei framar ganga á
Snæfellsjökul án þess að liafa skíði
með mjer. Þetta hefi jeg efnt og
hefi nú gengið 12 sinnum á hann.
Það er orðin föst venja að Ferða-
fjelag íslands fer þangað um hverja
Hvítasunnu, og þá er auðvitað alt
af gengið upp á hájökul. Fjelagið
á nú nýlegan skiðaskála þar. Gamli
skáhnn fauk í ofviðri, en þessi er
grafinn svo í jörð að aðeins þak-
ið er upp úr og við vonum að hann
fari ekki sömu leiðina.
Þegar jeg hafði nú uppgötvað
það, að hægt er að fá skíðafæri á
sumrin, þá fór jeg að leggja leiðir
mínar víðar, og sum árin hefir
enginn mánuður liðið svo, að jeg
hafi ekki komið á skíði. En fyrst
í stað gerðu margir gys að mjer
þegar jeg kom á bílstöð eða um
borð í skip með skíði um öxl um
hásumarið. Menn hjeldu að jeg
væri orðinn vitlaus. En það fór af,
því að fleiri og fleiri fara nú í
skíðaferðir um hásumarið, og iðr-
ast ekki eftir þótt langt sje
sótt, því að þá verður auðvitað að
leita til jöklanna.
— Hefir þig aldrei hent neitt
óhapp á skíðaíerðum?
— Nei, aldrei, en það er vegna
þess að jeg bý mig vel í slíkar
ferðir. Aldrei er að vita hvaða veð-
ur maður hreppir. Það er fyrsta
boðorð skíðamanna að kunna að
búa sig að heiman, sjerstaklega ef
farið á fjöll að vetrarlagi. Jegiiefi
altaf með mjer tjald. Ef maður
lendir í stórhríð, eða verður þreytt