Lesbók Morgunblaðsins - 27.02.1949, Blaðsíða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
105
JÖRÐIN GETUR FRAMFLEYTT
LANGTUM FLEIRA FÓLKI
ENSKUR prestur, Thomas Robert Malthus, sem andaðist 1834,
hafði spáð því að mannkyninu mundi fjölga svo, að jörðin gæti ekki
framfleytt því. Síðan hefir mannkyninu fjölgað um helming og nú
heyrast hvaðanæva raddir um það, að Malthus hafi haft rjett fyrir sjer. í
„Harpers Magazine“ og ..Saturday Evenir.g Post“ birtust nýlega greinar
um þetta. Og nýlega hafa komið út vestan haís tvær bækur um sama
efni. Þær heita „One Plundered Planet“ (Rányrktur hnöttur) og
„Road to Survival" (Leiðin til bjargar). Báðar benda þær á að eina
leiðin til bjargar sje sú, að takmarka viðkomuna — sjá til þess að færri
börn fæðist, svo að ekki verði of margir munnarnir um matinn. Þá hefir
og fyrverandi forstjóri matvælastofnunar S. Þ., John Boyd Orr, haldið
hinu sama fram, og margir fleiri. En í þessari grein er reýnt að
kveða niður þá svartsýni. Höfundurinn heitir Louis Bromfield, kunnur
rithöfundur. Hann fekk Pulitzer verðlaunin fyrir skáldsögu sína , Early
Autumn“.
ið hans blessunar aðnjótandi — því
að það fer saman.
Hjer má engin hálfvelgja lengur
ráða lofum og lögum, ef vel á að
geta farið. Að öðrum kosti eru ís-
lendingar, sem þjóð, ekki kristnir.
Jeg er ekki að dæma nokkurn
mann með þessu, heldur aðeins að
benda á það sem er, og jeg sje að
líkindum skírar en þeir, sem altaf
voru heima.
Jeg er ekki heldur að bera vopn
að neinum vissum „flokki“ eða
aldursskeiði, og síst af öllu er jeg
að beina þessu að æskunni, því svo
stendur skrifað: „Kenn þeim unga
þann veg, sem hann á að ganga,
og þegar hann eldist, þá mun hann
ekki af honum víkja“. En þegar
þeim unga er ekki kent að ganga
rjetta veginn, hvernig á hann þá
að geta fundið hann?
Það sem fyrir mjer vakir með
þessari grein er, að benda á nauð-
syn á þekkingu þessarar kenning-
ar og hvetja latínulærða menn til
að þýða verk Em. Swedenborgs, því
þau eiga, með afbrigðum, mikið er
indi inn í líf hvers einstaklings
einmitt nú.
Að lokum bið jeg afsökunar ef
einhverjum finst jeg vera óþarf-
lega berorð, en þannig var nú tal-
að hjer fyrir 40 árum, þegai þörf
þóttí, eða við þótti eiga.
L. Fr. Oberman.
^
Kennarastaðan er ekki eins og aðr-
ar stöður. Tökum t. d. byggingameist-
ara. Þegar hús er bygt þá skiftir það
auðvitað miklu máli hvernig farið. er
að því, en það skiftir engu máli hver
byggir það, ef farið er eftir teikning-
unni. Við kenslu skiftir það h'ka að
vísu nokkru máli hvað kent er og
hvernig kent er, en það veltur alt á
því hver kennir. Sennilega er það
einna þýðingarmest fyrir menningu
þjóða og einstaklinga, hvaða kennarar
eru valdir. Kennarinn setur fangamark
sitt á það sem hann gerir, alveg eins
og málarinn setur fangamark sitt á
myndir sínar. (Ernest O. Melbye há-
skólakennari).
NÝLEGA hafa verið ritaðar
margar greinar og bækur, sem
skjóta mönnum skelk í bringu. Þær
gefa ófagra lýsingu af því hvernig
fara muni um matvælaöflun ef
mannkyninu fjölgi svona jafnt og
þjett, en jarðargróður fari jafnhliða
þverrandi, vegna þess hvað jörðin
sje útpínd.
Það er að vísu satt, að ískyggi-
lega horfir vegna þess hvað mann-
kyninu fjölgar óðfluga. En á hinn
bóginn er það alveg víst, að menn
gera sjer enga hugmynd um það.
hvað jörðin getur gefið af sjer. Vjer
getum ræktað mörgum sinnum
meira en nú er gert á ræktuðu
landi, og vjer getum gert fram-
leiðsluna mörgum sinnum betri og
ríkari að næringarefnum en nú.
Samkvæmt minni eigin reynslu
og þekkingu þá hygg jeg að hjerna
í Bandaríkjunum sje hægt að fram-
leiða á því landi sem nú er undir
ræktun, fimm sinnum meira held-
ur en þjóðin þarfnast með núver-
andi mataræði. Og til þess þarf
ekki annað en haga ræktuninni
L. Bromfield.
skynsamlega. Meira að segja þori
jeg að fullyrða að þetta á einnig
við önnur lönd. ; j ■
Jeg fullyrði þetta vegna beirrar
reynslu sem við höfum fengið^ af
tilraunabúinu Malabar Farm, sem
við stofnuðum í Ohio fyrir tíu ár-
um. Þar sem jeg segi ,,.við“, þá a
það við sjálfan mig og nokkta vana
jarðræktarmenn. Við stofn.u.ðurn til
þessa fyrirtækis og-rekum jaað sem
sameignarbú.
Við keyptum þarna nokkrar jarj