Lesbók Morgunblaðsins - 26.06.1949, Blaðsíða 1
XXIV. árgangm.
23. tölublað
Sunnudagur 26. júní 1949
Poul Uttenreitter
NORRÆNA
LISTSÝNINGIN
Eftirfarandi grein hefur höf.
Poul Uttenreitter ritað fyrir
Lesbók.
Kaupmannahöfn í júní 1949.
HIN stóra norræna listsýning, með
öllum hinum venjulegu opinberu
hátíðahöldum, var haldin í Kaup-
mannahöfn í maí og júní. Stóð Nor-
ræna listabandalagið að henni.
En hlutverk þess er, sem kunnugt
er, að halda sameiginlega norræna
listsýningu á hverju ári, og vinna
með því að margvíslegu lista- og
menningarsambandi Norðurlanda-
þjóðanna.
Þessar sameiginlegu listsýningar
eru haldnar til skiptis í höfuðborg-
um Norðurlanda. Sú fyrsta var
haldin í Oslo 1946, sú næsta í Stokk-
hólmi ’47, í Reykjavík í fyrra. Og
nú var komin röðin að Kaupmanna
höfn. Hjer voru tekin í notkun sal-
arkynni bæði Charlottenborgar og
„Frjálsu sýningarinnar.“ Mikið um
að vera.
Sýningin vakti mikla athvgli
meðal almennings, eftir aðsókninni
að dæma. En undirtektir blaðanna
voru ekki góðar, eða öllu heldur
afleitar. Rjett er þó að taka það
fram, að þrátt fyrir ljelega blaða-
dóma og áberandi galla á sýning-
unni, gaf hún mönnum einstakt og
ánægjulegt tækifæri til að sjá mörg
merkileg listaverk, sem annars
hefðu ekki komið fyrir almennings-
sjónir. En það er fullkomlega aug-
ljóst mál, að ef þessar samsýning-
ar eiga að halda áfram, þá verður
að vanda mun meira til þeirra en
gert hefur verið. Samsafn sem þetta
getur ekki notið sín.
Það er komið á daginn, að slíkar
sýningar verða ofraun, ef halda á
uppteknum hætti, og hafa þær á
hverju ári. Annað hvort eða þriðja
hver ár myndi verða hentugra, því
þá væri hægt að safna kröftum
og vanda betur til þeirra.
Samkvæmt lögum Listabanda-
lagsins á þarna aðeins að vera sýnt
úrval af list þeirri, sem sköpuð
hefur verið síðustu fimm ár, og þá
einkum meðal yngri kynslóðarinn-
ar. Seinna var þó gerð sú breyting
á, að einnig ætti þarna að koma
fram úrval af list eldri manna. Varð
þetta til þess að í ár voru sýnd
verk eftir ýmsa merka látna lista-
menn, svo sem Gallen Kallela
Magnus Enckell, Edv. Munch
Eugen prins, Carl Wilhelmson og
Niels Larsen Stevns. En þarna var
ófullnægjandi úrval af verkum
þeirra og þeim illa fyrir komið á
sýningunni, svo þau nutu sín ekki
sem vera bar. Myndir þeirra hefðu
vitaskuld átt að vera á sjerstökum
heiðursstað.
★
Jeg get ekki gert list hvers ein-
staks lands að ýtarlegu umtalsefni,
nú eftir að sýningunni er lokið En
jeg var undir þeim áhrifum, að
Svíar hefðu vandað svo til þátt-
töku sinnar, sem frekast rnátti
verða, og sent þangað eins vandað
og fjölskrúðugt úrval og frekast
var unt. Jeg nefni, til þess að taka
nokkur áberandi dæmi, Sven Erix-
on: „Melodier ved Torvet“. frum-
drættma að hinu Ijómandi lutg-
myndaríku veggteppi í hljómleíka-
höll Gautaborgar. Auk þess voru
þarna mörg af ágætum málverkum
hans, hafnarmyndir l'rá Norður-
landi og Portúgal meðal annars.
Þá er rjett að nefna Hilding Linn-
qvist, er sýndi frumdrættina að
hinu skrautlega veggteppi í bæjar-
bókasafni Stokkhólms. í list hans
gætir persneskra áhrifa. Sýnd var
hin málaða lágmynd úr trje eftir