Lesbók Morgunblaðsins - 26.06.1949, Blaðsíða 6
306
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
milljónum í 2200 milljónir, og síðan
hefur fjölgunin orðið enn örari.
Jarðvegurinn í Norður-Ameríku,
sem var að meðaltali 9 þumlunga
er nú ekki nema 6 þumlunga, og
þessi breyting hefur skeð á 150
árum.
Innan hundrað ára verður megin-
hluti Mexikó og öll Chile orðin að
eyðimörk, ef ekki er þegar gripið
til ráðstafana að forða því
Suður-Ameríka og Rússland nið-
ast niður af uppblæstri.
í Ítalíu er þegar orðið fleira fólk
en lifað getur þar sæmilegu lífi.
í Evrópu Voru 370 milljónir
manna árið 1935, en verða senni-
lega 450 milljónir árið 1957, og
þeim f jölda getur Evrópa ekki fram
fleytt.
Árið 1867 voru 26 milljónir manna
í Japan. 1939 voru þar 76 milliónir
og landið gat ekki framfleytt þeim.
Það var ástæðan til þess að Japan
fói í stríðið. Nú hefur það mist
þau kornforðabúr, sem það náði,
Korea, Formosa og Manchukuo.
Það er giskað á að á öldinni, sem
leið, hafi 100 milljónir manna orð-
ið hungurmorða í Kína, en það voru
afleiðingar þess hvernig landið
bljes upp.
Á hverjum einasta degi fæðast
nú 50.000 barna. í Indlandi fjölgar
fólki um 14 þúsundir á hverjum
degi. Þetta eru munnar, sem þarf
að fæða í viðbót við þá, sem fyrir
voru.
Á seinustu 10 árunum hefur fólki
í Afriku fjölgað um 22 milljónir.
Vjer verðum að hafa það hug-
fast, að ef fólki fjölgar þannig og
jörðín gengur jafnframt úr sjer,
þá kemur að því, að mannkynið
verður aldauða eins og risaeðlurn-
ar. Emerson sagði einu sinni: ..Þau
verða endalok mannkynsins að
menningin drepur það.“
(Úr „P. D. Review“).
FORSETI NEÐRI DEILDAR
BANDARfKJAÞINGS
AÐ KVÖLDI hins 12. apríl 1945
sátu þeir saman í þinghöllinni
Harry S. Truman varaforseti og
Sam Rayburn forseti fulltrúadeild-
ar þingsins, og ræddust við. —
Skyndilega komu boð um það, að
Truman ætti að koma þegar í stað
til Hvíta hússins. Franklin D.
Roosevelt forseti væri látinn.
Truman flýtti sjer á stað. en
Rayburn sat eftir. Það kvöldaði og
dimdi, en hann hafði enga sinnu á
því að kveikja ljós. Hann sat þarna
og táraðist. Það var eins og erfið-
leikar undanfarinna ára legðust á
hann með margföldum þunga. —
Þetta var nú fjórða þingtímabilið,
sem hann gegndi forsetastörfum í
fulltrúadeildinni. Og það var bæði
erfitt og vandasamt verk, því að
stjórnarandstaðan var sterk og
republikanar virtust alls staðar í