Lesbók Morgunblaðsins - 21.08.1949, Blaðsíða 3

LESBOK MORGUNBLAÐSINS
3G7
Hjer hlupu skriðurnar alla leið fram í Þjórsá. Á myndinni sjest hinn ruddi
vegur yfir skriðurnar. (Ljósm.: Þorvaldur Ágústssou).
siaðat* fram af Líknarbjörgum,
enda munu Líknarbrekkur bera
þessa minjar lengi. Annað eins
áíall hafa þær aldrei hlolið því
að nokkurn veginn má með' fullri
vissu segja, að frá því er landnáms-
maðurinn Þormóður skafti barg
fje sínu í Líknarbrekkum, þegar
haglaust var annars staðar, hafa
ekki komið skriður og grafgil í hin-
ar annáluðu gróðurbrekkur. En nú
eru þarna um 20 þröng og djúp
graigil.
Áfram held jeg enn. Nítján skrið-
ur eru á Bringuveginum í Ásólfs-
staðalandi, en engar stórar. Insta
skriðan er á Bringuflötum, bak við
Bringu, og er ekki mjög stór,
Viðgerft vegarius
Nu liður að miðnætti. Jeg verð
að snúa við. Ýtumennirnir eru ef
til vill komnir og jeg verð að á-
kveða hvar byrja skal. Þar er á
miklu að taka.
Þegar jeg kem suður á Gauks-
höfða er ýtan komin. Svo er vinn-
an hafin. Guðmundur frá Götu
sest á ýtuna þótt hann sje vansveíta
og búinn að vinna langan vinnu-
dag. Bróðir lians íer að soía og jeg
drcg mig inn í bílinn og solna,
vakna við nokkurn hroll og fer
heim að Ilaga að sækja morgun-
kaffi.
Guðmundur sat á ýtunni alla
nóttina. Sá hefur stundum gert það
fyr. Hann haíði alkastað ótrúiega
miklu, en það er ekki nema fyrir
æfða ýtumenn að vinna við slíka
aðstöðu. En í höndum þeirra vinna
jarðýturnar hin stærstu þrekvirki.
Og það er Guðmundi að þakka og
Sigurði bróður hans að það tókst
að opna veginn 2. ágúst. Þessi veg-
ur var áður nýviðgerður og heíur
aldrei verið jaíngóður. En nú höfðu
failið á liann 50 skriður. Auk þess
liafði viða runnið inn á hann og
aurbleytur víða á 5 km. löngum
kafla. Eftir 19 stunda ýtuvinnu og
dagvinnu nokkurra manna, hafði
tekist að ryðja veginn. En það mun
kosta 10—15 þús. króna að gera
veginn eins og hann var fyrir þetta
áfall. Allir skurðir og vatnsrásir er
nú horfið í aur og skriður. Víða er
nú orðið örðugt um frarensii,
nema með ærnum kostnaði og land
ið allt fyrir ofan sundurílakandi í
grafningum og giljum.
Hvaft náftu skýföllin
yfir stórt svæði?
Enn er eftir að rannsaka margt
í sambandi við þessar merkiiegu
náttúruhamfarir. Það þyrfti að gera
kort af Hagafjalli og merkja þar
inn á allar skriðurnar. Um ieið yrði
svo gengið úr skugga um það yfir
hve stórt svæði skýíöllin haía náð.
Þverá óx tiltölulega lítið í sam-
anburði við læki þar fyrir austan.
Virðast skýföllin því hafa náð frá
Stakkatúnslæknum hjá Haga aust-
ur fyrir Litlu-Bringu, en það er 5
km. leið. Hlaupið, sem kom í Ás-
ólfsstaðalækinn, kom úr gili ofan
úr Haukadal í Hagafjalli, en þver-
lækir á móts við Ásólfsstaði breytt-
ust lítt.
Jeg gcri því ráð fyrir að ský-
fallssvæðið hafi náð yfir 5\5 km.
eða lent svo að segja eingöngu á
Hagafjalli. En eitt er víst, að önn-
ur eins demba hefur ekki skollið
á það fjall um aldaraðir.
Stóra-Hofi, 7. ágúst 1949.
Brynjólfur Melsled.
^ V X
Ferðamaður kom til Indíánahöfð-
ingja langt vestur í Kanada. —
Indiáninn sat auðum höndum úti
fvrir tjaldi sínu og naut þess að
láta sólina skína á sig.
— Þú ættir að fá þjer atvinnu,
sagði ferðamaðurinn.
— Til hvers? spurði Indíáninn.
— Þá fengir þú peninga.
— Til hvers? spurði Indíáninn.
— Jú, ef þú værir duglegur og
sparsamur þá gætirðu eigiiast lag-
lega innstæðu í banka.
— Til hvers? spurði Indíáninn.
— Þegar þú værir búinn að safna
nógu miklu, gætirðu sest í helgan
stein og þyrftir ekkert að gera.
— Jeg geri ekkert hvort sem er,
sagði Indíáninn.