Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1950, Page 3

Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1950, Page 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 3 Böggild getur þess að fyrsta verk sitt hafi verið að draga danska fán- ann að hún hjá sendiherrabústaðn- um. Svo kom nú að því að fara að gera margvíslegar breytingar á hús inu. Það gekk hægt, því að íslensku iðnaðarmennirnir höfðu alt annan smekk en danskan, og þeir þorðu heldur ekki að ráðast í það, sem þeir höfðu ekki fengist við áður. Svo segir frá því að hann.hafði boð inni, fyrst fyrir 24 gesti og síðan fyrir 18. Gestirnir komu of snemma, svo að frúin var ekki til- búin að taka á móti þeim. Einu sinni komu þau Jón Magnússon forsætisráðherra og frú hans öll- um að óvöru — þau höfðu farið dagavilt, voru boðín þangað daginn eftir. 11. febrúar hringdi bæjarfógetinn til mín, segir Böggild, og skýrði mjei frá því, að atkvæðagreiðslan í 1. hjeraði í Suður-Jótlandi hefði farið þannig að Danir hefði fengið 86.000 atkvæði, en Þjóðverjar 26.000. Jeg hringdi til margra Dana að segja þeim frá þessu og sendi skeyti til konungs. Þetta var um kvöldið. Morguninn eftir dró jeg fánann við hún. Jeg hafði búist við því að margir kæmi, sjerstak- lega Danir, til þess að bera fram hamingjuóskir, en Jón Helgason biskup var sá eini sem kom. Blaða- menn komu ekki einu sinni og hafði jeg þó stefnt Wellejus á þá (W. var danskur blaðamaður hjer). — Jón Magnússon forsætisráðherra hringdi til mín um ellefuleytið og spurði hvort jeg flaggaði vegna at- kvæðagreiðslunnar. Eftir það komu fánar upp á opinberum bygging- um, en það var ekki fyr en seinni hluta dags að upp komu nokkrir fánar cinstakra manna, en engin „Dannebrog“ sást þar á meðal. Það var ekki fyr en í vikulok að blöðin fluttu smaklausur um Suður-Jót- land. Ilundurinn Bob. Merkisdagar. 16. íebrúar. Hæstirjettur var settur í dag. Jeg var boðinn og kom í einkennisbúningi. Það var fögur og virðuleg athöfn. Dómendur voru í Ijósbláum flauelsWápum og lög- menn í svörtum silkikápum með bláum leggingum og fór hvort tveggja mjög vel. En þröngt var þarna. Dómstjórnin, Kristján gamli Jónsson, helt skörulega ræðu, og Sveinn Björnsson hæstarjettarlög- maður svaraði henni vel. Jeg skildi ekki vel ræðurnar, en það var talað um íullveldi og rjettlæti, göfug markmið o. s. frv. 5. júní, grundvallarlagadaginn, tókum við á móti gestum og bótti okkur vænt um að miklu fleiri komu en við höfðum búist við Til okkar komu þá svo margir íslend- ingar, að blaðið „Tíminn“ gat ekki stilt geðvonsku sína og hneykslað- ist á því að íslendingar skyldu hlaupa í störhópum til dansks mannfagnaðar. 17. júní. Um morguninn lagði jeg, samkvæmt fyrirmælum, fagran blómsx eig a leiði Jons Sigurðsson- ar fra donsku st]órninni. Eitt blað- íð sagði siðar um það að þetta markaði tímamót í samskiftum Dana og íslendinga — nú væri horfið frá hatri til vináttu. 1. júní fór jeg einn ríðandi hina skemtilegu leið fram á Seltjarnar- nes. Jeg áði gegnt Gróttuvita, reykti pípu mína og skemti mjer við það að láta hundinn synda í sjónum. Hundurinn Boh. Hjer þarf að segja dálítið frá hundinum. Hann varð hinn trygg- asti förunautur Böggilds til ævi- loka. Hann var kallaður Bob. Hann hafði verið gefinn Böggild 5 mán- aða gamall og tók þegar trygð við nýa húsbónda sinn, en vildi þó fara sínu fram. Hvern laugardag hvarf hann og sást ekki allan sunnudag- inn. Þetta endurtók sig viku eftir viku, þangað til menn komust að því, að seppi hljóp margar mílur upp í sveit til þess að heimsækja fyrri eiganda sinn, bóndakonu, sem ljet hann borða með sjer og sofa hjá sjer. Þetta lagaðist ekki fyr en konan var látin reka Bob frá sjcr með harðri hendi. Þessi hundur var kynblendingur, gulur á lit með svört eyru og trýni. Hann átti góða daga hjá Böggild, og eftir því sem hann stækkaði varð hann fallegri. Trygðin var framúrskarandi, hann fylgdist með Bög'gild hvert sem hánfi fór, ög seinast fór hann með honiun til Kanada. Böggild ferðaðist nokkuð gang- andi og ríðandi, enda var ekki hægt að íerðast öðruvísi um ísland þá, því að þá voru ekki komnir hinir góðu vegir og bílar fáir. Böggild hafði hlakkað til þess að geta oft farið á skauta, en þótt .það láti einkeniiilega i dönskum oyrum, þá gafst honum aðeins þrisvar siunum tækiíæn til þess þa f]óra_ vetur, sem hami yar a íslandi.__;

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.