Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1950, Side 4

4
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Hrelling hins ölvaða.
25. júlí. Fór ríðandi upp að fjall-
inu Hengli og beið þar í fögrum
dal leiðaögumannsins, sem átti að
fylgja okkur að hverunum. Hann
kom og vap talsvert kendur. Svo
riðum við bráðskemtilega leið milli
hrauns og hlíða og seinast yfir
snjóskafla, en á milli þeirra var
jarðvegurinn heitur. Svo riðum við
meðfram fjallalæk og komum að
Ölkeídu. Þaðan var dýrlegt útsýni
yfir Suðurlandsundirlendið og til
Vestmannaeyja....
Oddur Hermannsson, tengdason-
ur forsætisráðherrans, var með í
ferðinni. Hann var heilsuveill og
hafði altaf með sjer á ferðalögum
soðið vatn í ferðapela.
Við fengum okkur öll að drekka
í Ölkeldu, nema fylgdarmaður. —
Oddur Hermannsson tók síðan upp
ferðapela sinn, helti öllu úr honum
og fylti hann síðan með ölkeldu-
vatni. Fylgdarmaður starði á þetta
með tárin í augunum. Hann helt að
brennivín hefði verið á pelanum,
og við vorum ekki að leiðrjetta
það.
Um nóttina gistum við á Kol-
viðarhóli. Þar sváfum við í litlu
herbergi innar af gestastofunni.
Engin læsing fyrir hurðinni. Ríð-
andi fólk var að koma alla nótt-
ina, og það var glæsileg sjón í dag-
bjartri sumarnóttinni. Rúmin voru
stutt og hörð, en línklæðin voru
drifhvít og með Harðangurssaumi.
(Sveinn Björnsson sendiherra og
maður með honum komu að Kol-
viðarhóli xjpkkrum dögum seinna
og gistu í sama herbergi. Þeir tóku
eftir því að línklæðin voru með
brotum og spurðu hvort þau hefði
verið notuð áður.
„Ekki nema af sendiherra Dana
og konunni hans,“ var svarið).
Vinnukonuráðningar.
Éftir aíT- sambandslaganefndin
hafði setið á rökstólum í ágúst,
tók Böggild sjer hvíld og ferðaðist
til Danmerkur og Englands. — í
brjefi, sem hann skrifaði ritara sín-
um, ungfrú Bentzen, frá Englandi,
segir hann meðal annars:
„Ef þið eruð í vandræðum með
stofuþernu, þá mun frk. Bjarnason
í Kvennaskólanum, eða frú Jóns
Magnússonar vera hjálpleg að ráða
stúlku til bráðabirgða eða um
lengri tíma fyrir 50 kr. kaup um
vetrarmánuðina og 70 kr. um sum-
armánuðina. Ingibjörgu, sem var
þjá okkur í fyrra, má ekki ráða.“
Hvar lendir þetta?
19. febrúar 1921: Alþing er kom-
ið saman og jeg var við setningu
þess. Jeg hef símað til Kaupmanna-
hafnar frumvarp Bjarna Jónsson-
ar um íslenskan utanríkisráðherra,
að konungsritari skuli hjer eftir
heita utanríkisráðherra. Æjá, það
virðist sem heitar umræður sje
framundan, og fjármálakreppan
hefur aldrei verið verri en nú.
Hvar lendir þetta? íslendingar
vilja ekki skilja okkur, og jeg er
farinn að efast um að takast megi
að gera þeim skiljanlegt, að vjer
viljum þeim aðeins vel og langar
ekkert til að takmarka sjálfstæði
þeirra.
11. mars: Alþingi verður tíma-
frekt fyrir mig og vegna þess verð
jeg að senda pólitískar skýrslur og
dulmálsskeyti, fyrst vegna frum-
varps Bj. Jónssonar og síðan út af
fyrirspurn þeirra Pjeturs Ottesen
og Hákons Kristóferssonar um
landhelgisgæsluna. Umræður um
þessa fyrirspurn stóðu í þrjá daga,
þrjár klukkustundir á dag, en mál-
ið kom ekki til atkvæðagreiðslu.
Fylgi Jóns Magnússonar virðist
fara þverrandi.
Konungsheimsóknin.
4. júlí 1921: Konungsheimsókn-
inni var lokið í dag. Hún byrjaði
26. júní með móttöku á stein-
bryggjunni. Kvöldið áður höfðu
verið hinar venjulegu bollalegg-
ingar um það, hvort maður ætti að
vera í einkennisbúningi og hvort
konur ætti að vera með o. s. frv.
Klukkan tíu um kvöldið kom
skeyti um það að konur ætti ekki
að vera með, en því mótmæltum
við Sveinn Björnsson harðlega
vegna drotningarinnar.
Móttökurnar voru fremur kulda-
legar. Ekki heyrðist eitt einasta
húrra þegar konungur steig fæti á
íslenska grund. Jón Magnússon
hafði farið um borð til að fagna
konungi, og þeir gengu tveir sam-
an upp bryggjuna. Við hinir stóð-
um samkvæmt skipun efst á bryggj
unni og konungur spurði: „Hvar
er Böggild?“
Þegar konungur hafði heilsað
gengum vjer allir á eftir honum og
drotningunpi upp að Mentaskólan-
um, þar sem þau áttu að vera. Ein-
staka húrrahróp heyrðist, en þau
spáðu engu góðu. Manngrúinn var
þögull og kuldalegur. Hið eina við
móttökurnar var það er konungs-
hjónin gengu milli tveggja raða af
telpum, sem stóðu á bryggjunni.
Á hádegi var messa í dómkirkj-
unni og þar talaði Jón biskup Helga
son — vel.
Hinn 27. júní var farið ríðandi
og í bílum upp að Elliðaám því að
þar átti að vígja rafmagnsstöðina.
Þetta var kl. 8 að morgni, en þótt
þetta væri svo árla dags voru þær
báðar með drotningin og frk Sehe-
sted hirðmey hennar.
Klukkan 11 var veisla í Menta-
skólanum — og þar voru konur
með. Sætum var skipað þannig að
saman sátu íslendingur og Dani,
og vegna bannsins drakk þar ann-
ar hvor maður vín, en hinn sóda-
vatn, eplamjöð eða þess háttar.
Jeg fór ekki til hófsins hjá Stúd-
entafjelaginu, bæði vegna þess að
jeg vildi ekki trana mjer fram og
eins vegna hins, að konungshjónin