Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1950, Blaðsíða 8

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
um. Rússneska þjóðin mundi líka
hafa frjett lítið af Vassily, syni
Stalins, ef hann hefði ekki sjeð um
það sjálfur, því að hann er orðinn
alræmdur. Stalin hefur tekið þrá-
faldlega í taumana þegar ærsl og
ólifnaður sonar hans hafa gengið
úr öllu hófi, en samt hefur hann
verið óðfús að koma þessum vand-
ræðasyni til metorða.
Þegar í skóla var Vassily vand-
ræðabarn. Hann vildi ekkert læra,
hegðaði sjer illa og hlýddi engum
Þegar hann nenti ekki að læra bar
hann því við að hann hefði hófuð-
verk. Það þýddi ekkert þótt Rósa
reyndi að tala um fyrir honum.
Stalin sjálíur, sem drotnar yfir 180
miljónum manna, rjeði ekkert við
þennan óstýriláta son.
Fjelagar Vassily kölluðu hann
„rauða úlfinn". Hann var svo djarf-
tækur til kvenna að fullu hneyksli
olli. Hann hafði þann sið að heimta
hverja þá konu, sem honum leist
vel á, og skifti þá engu máli hvort
hún var gift. Hann notaði nafn föð-
ur síns til þess að hræða konur til
fyigis viö sig. Hann „keypti" jafn-
vel konur af bestu kunningjum
sínum, og sendi þær heim er hann
hafði haft þær hjá sjer nokkra
daga og var orðinn leiður á þeim.
En svo kvæntist Vassily að skip-
an föður síns. Það var vegna þess,
að móðir stúlkunnar, sem hann
hafði flckað, hótaði því að hún
skyldi „skjóta Vassily eins og
hund," þcgar hún kæmist í færi.
Eftir giftinguna fór Vassily vcr
með konuna heldur en lmndana
sina. Hann kom heim með vin-
konur sínar og skipaði konu sinni
að þjóna þeim til borðs og gekk
svo í sæng með þeim að konu sinni
ásjáandi.
Þau eignuðust eitt barn. En bæöi
konan og barnið dóu voveiflcgum
dauða. og þótti ekki cinleikiö. —
Vassily er ílugmaður Hann fór
euiu bismi með konu sina og barn
í skemtiflug. Flugvjelin hrapaði og
þau fórust, — en Vassily bjargaði
sjer í fallhlíf. Menn sögðu að þetta
slys hefði orsakast af því, að Vass-
ily vildi þá ná í dóttur Timoshenko
marskálks.
Hún heitir Galena. Og það varð
úr að hún giftist Vassily. En hún
komst fljótt að því að maðurinn
hennar var líkari villudýri en
manni. Hann misþyrmdi henni og
hún var altaf hrædd um líf sitt
fyrir honum. Vorið 1947 voru bau í
Þýskalandi. Þá tók út yfir, svo að
Galena strauk frá honum og flýði
heim til föður síns. En marskálk-
inn langaði ekkert í það að komast
í ónáð hjá Stalin og hann skipaði
dóttur sinni að hverfa aftur til
Vassily.
Vassily hafði yfirstjórn í Austur-
Þýskalandi og ljet fremja þar hin
hryllilegustu oíbeldisverk. — Ekki
var hann betri við sína menn, því
að þeir gengu bláir og blóðugir
undan honum. Hafði hann þann sið
að berja á mönnum ef honum mis-
líkaði eitthvað. Rak þctta svo langt
að undirliðsforingjar hans þoldu
þetta ekki lengur. Tóku þeir sig
því saman einu sinni og börðu svo
rækilega á Vassily að næst gekk
h'fi hans. .
Einu sinni þcgar Vassily var að
aka um götur Bcrlínar, kom hann
auga á bíl, sem hann langaði til að
eignast. Skipaði hann bilstjóra sín-
um að sækja bílinn. Bilstjórinn var
tekinn fastur og ákærður fyrir
þjófnað. Vassily kom í rjcttinn og
hótaði því að liann skyldi láta flá
alla dómarana lifandi, cf þeir
sleptu manninuin ekki. Fáum dög-
um seinna rak hann svo bílstjór-
ann fyrir það að hann vildi ckki
aka bcint á hóp gangandi manna í
borginni.
Vassily hefur aidrei vcrið tátinn
;;æta refsíngu fyrir fantabrögd íín.
En einu simn gekk þo fram aí
Stakn. Það var þegar Vassily krafð
ist þess að hann borgaði allan kostn
að af ástarævintýrum sínum með
þeim dansmærinni Senyenova og
flugkonunni Marina Raskova. Þá
varð Stalin svo reiður að hann
svifti son sinn þeirri stöðu, er hann
hafði haft, og sendi hann austur
í Tiflis og ljet hann vinna þar um
hríð sem vjelsmið.
En ári seinna var hinn svarti
sauður tekinn í sátt aftur og nú
fengið veglegra embætti í hendur
en hann hafði áður haft. Hann var
gerður að forstjóra Gorki-flugskól-
ans.
Menn segjá, að um leið og Stalin
hrekkur upp af, þá muni sonur
hans verða látinn fylgja honum.
(Magazine Digest).
íW íW íW íW íW
^r4íiódtœra leiharinn
oa fjdfpwaáinaourinn
HLJÓÐFÆRALEIKARINN Arthur
Rubinstcin og gróðabrallsmaðurinn
Sergc Rubinstein, cru ckkert skyldir,
cn þcim hcfur hvað eftir annað vcrið
ruglað saman. Einu sinni voru þeir
samtimis í París og bjuggu báðir í
Majcstic-vcitingahúsi. Þcir Sergc og
faðir hans voru þá nýkomnir frá Rúss-
landi scm flóttamenn. Mcðan þeir voru
þarna var sífeldur ruglingur á skcyt-
um til þcirra. Skeyti, sem áttu að fara
til hljómsnillingsins fóru til fjárplógs-
mannsins, og skeyti, scm áttu að fara
til hans, fóru til hljónisnillingsins. Eín-
hvcrju sinni kom Mittka gamli Rubin-
stcin með stóran bunka af skcytum til
Arthur. Voru þau öll slíluð til Rubin-
stein, llotcl Majcstic. Um lcið ug Mittka
afhcnti skcytin sagði hann:
„Viljið þjcr gcra svo vcl að sannfæra
konuna mína um það að jeg þekki cnga
Maríu í Fcneyum, Elsu í Prag nje
Margrjctu í Bukarest."
,,Pað skal jcg gcra," sagði Arthur og
vjctti honum álíka stóran bunka af
skeytum, „ef þú vilt sannfacra fjöl-
ukyldu mína um það, að jeg ukuldi ekki
þriar miljónir í banka í Róm, tvær
miljorur i banka í Ntssa o. s. frv.".