Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1950, Qupperneq 8

a
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
um. Rússneska þjóðin mundi líka
haía frjett lítið af Vassily, syni
Stalins, ef hann hefði ekki sjeð um
það sjálfur, því að hann er orðinn
alræmdur. Stalin hefur tekið þrá-
faldlega í taumana þegar ærsl og
ólifnaður sonar hans hafa gengið
úr öllu hófi, en samt hefur hann
verið óðfús að koma þessum vand-
ræðasyni til metorða.
Þegar í skóla var Vassily vand-
ræðabarn. Hann vildi ekkert læra,
hegðaði sjer illa og hlýddi engum
Þegar hann nenti ekki að læra bar
hann því við að hann hefði höfuð-
verk. Það þýddi ekkert þótt Rósa
reyndi að tala um fýrir honum.
Stalin sjálfur, sem drotnar yfir 180
miljónum manna, rjeði ekkert við
þennan óstýriláta son.
Fjelagar Vassily kölluðu hann
„rauða úlfinn“. Hann var svo djarf-
tækur til kvenna að fullu hneyksli
olli. Hann hafði þann sið að heimta
hverja þá konu, sem honum leist
vel á, og skifti þá engu máli hvort
hún var gift. Hann notaði nafn föð-
ur síns til þess að hræða konur til
fylgis við sig. Hann „keypti“ jafn-
vel konur af bestu kunningjum
sínum, og' sendi þær heim er hann
hafði haft þær hjá sjer nokkra
daga og var orðinn leiður á þeim.
En svo kvæntist Vassily að skip-
an föður síns. Það var vegna þess,
að rnóðir stúlkunnar, sem hann
hafði flckað, hótaði því að hún
skyldi „skjóta Vassily eins og
hund,“ þcgar hún kæmist í færi.
Eftir giftinguna fór Vassily ver
með konuna lieldur en hundana
sina. Ilann kom heiin með vin-
konur sínar og skipaði konu sinni
að þjóna þeim til borðs og gekk
svo í sæng með þeim að konu sinni
ásjáandi.
Þau eignuðust eitt barn. En bæði
konan og barnið dóu voveiflegum
dauða, og þótti ekki einleikið. —
Vassiíy er flugmaður. Hann for
emu smru með konu sina og barn
í skemtiflug. Flugvjelin hrapaði og
þau fórust, — en Vassily bjargaði
sjer í fallhlíf. Menn sögðu að þetta
slys hefði orsakast af því, að Vass-
ily vildi þá ná í dóttur Timoshenko
marskálks.
Hún heitir Galena. Og það varð
úr að hún giftist Vassily. En hún
komst fljótt að því að maðurinn
hennar var líkari villudýri en
manni. Hann misþyrmdi henni og
hún var altaf hrædd um líf sitt
fyrir honum. Vorið 1947 voru þau í
Þýskalandi. Þá tók út yfir, svo að
Galena strauk frá honum og flýði
heim til föður síns. En marskálk-
inn langaði ekkert í það að komast
í ónáð hjá Stalin og hann skipaði
dóttur sinni að hverfa aftur til
Vassily.
Vassily hafði yfirstjórn í Austur-
Þýskalandi og Ijet fremja þar hin
hryllilegustu ofbeldisverk. — Ekki
var hann betri við sína menn, því
að þeir gengu bláir og blóðugir
undan honum. Hafði hann þann sið
að berja á mönnum ef honum mis-
líkaði eitthvað. Rak þctta svo langt
að undirliðsforingjar hans þoldu
þetta ekki lengur. Tóku þeir sig
því saman einu sinni og börðu svo
rækilega á Vassily að næst gekk
lífi hans. .
Einu sinni þcgar Vassily var að
aka um götur Bcrlínar, kom hann
auga á bíl, sem hann langaði til að
eignast. Skipaði hann bilstjóra sín-
um að sækja bílinn. Bílstjórinn var
tekinn fastur og ákærður fyrir
þjófnað. Vassily kom í rjettinn og
hótaði því að hann skyldi láta ílá
alla dómarana lifandi, ef þeir
sleptu manninum ekki. Fáum dög-
um seinna rak hann svo bílstjór-
ann fyrir það að hann vildi ekki
aka beint á hóp gangandi manna í
borginni.
Vassily befur aldrei vcrið látinn
sæta refsingu fyrir fantabrögð sín.
En eniu sinni gekk þo fram af
Stalin. Það var þegar Vassily krafð
ist þess að hann borgaði allan kostn
að af ástarævintýrum sínum með
þeim dansmærinni Senyenova og
flugkonunni Marina Raskova. Þá
varð Stalin svo reiður að hann
svifti son sinn þeirri stöðu, er hann
hafði haft, og sendi hann austur
í Tiflis og Ijet hann vinna þar um
hríð sem vjelsmið.
En ári seinna var hinn svarti
sauður tekinn í sátt aftur og nú
fengið veglegra embætti í hendur
en hann hafði áður haft. Hann var
gerður að forstjóra Gorki-flugskól-
ans.
Menn segjá, að um leið og Stalin
hrekkur upp af, þá muni sonur
hans verða látinn fylgja honum.
(Magazine Digest).
^ ^ ^
JJfjótfœ! 'aleiliannn
hcí rpíócjóma cí/t rin n

HLJÓÐFÆKALEIKAHINN Arthur
Rubinstcin og gróðabrallsmaðurinn
Scrge Rubinstein, cru ckkert skyldir,
en þeim hcfur hvað eftir annað verið
ruglað saman. Einu sinni voru þeir
samtímis í París og bjuggu báðir í
Majcstic-veitingahúsi. Þeir Scrgc og
faðir hans voru þá nýkomnir frá Rúss-
landi sem flóttamenn. Meðan þeir voru
þarna var sífeldur ruglingur á skeyt-
um til þeirra. Skeyti, sem áttu að fara
til hljómsnillingsins fóru til fjárplógs-
mannsins, og skeyti, scm áttu að fara
til lians, fóru til hljómsnillingsins. Ein-
hverju sinni kom Mittka gamli Rubin-
stcin með stóran bunka af skeylum til
Arthur. Voru þau öll stíluð til Rubin-
stein, Hotcl Majestic. Uin leið og Miltka
afhcnti skcytin sagði hann:
„Viljið þjcr gcra svo vcl að sannfæra
konuna míria um það að jcg þckki enga
Maríu í Fcneyum, Elsu í Prag nje
Margrjetu í Bukarcst.“
„Það skal jcg gcra,“ sagði Arthur og
rjctti honum álíka stóran bunka af
skeytum, ,,cf þú vilt sannfæra fjöt
skyldu mina um hað, að icg skuldi ekki
þrjar miljónir 1 banka í Róm, tvær
míljónir í banka í Nissa o. s. frv.“.