Lesbók Morgunblaðsins - 26.03.1950, Blaðsíða 1
12 tölublað.
Sunnudagur 26. mars 1950.
XXV. árgangur.
GLLL í
VATNSHiVRIIMIMI
Gullborinn
að verki í Vatns-
mýrinni sumarið
1907. Myndin tek-
in eftir póstspjaldi
sem Sigfús
Eymundsson
gaf út.
EINN AF höfuðókostum Reykja-
víkur fram á þessa öld, var vatns-
skortur. Hjer voru tiltölulega fá
vatnsból, brunnar og lindir, vatn-
ið í þeim lítið og óvíða gott, en alls
staðar hætta á að sóttkveikjur
kæmist í vatnsbólin og gæti vald-
ið farsóttum.
Guðmundur Björnson varð hjer-
aðslæknir hjer árið 1895. Hann
gekk með miklum skörungsskap
fram í því að reyna að koma betra
lagi á heilbrigðismálin og sjerstak-
lega hafði hann mikinn ýmugust á
vatnsbólunum. Árið 1903 flutti
hann svo opinberan fyrirlestur um
vatnsveitu fyrir Reykjavík, hver
höfuðnauðsyn það væri frá heil-
brigðissjónarmiði að hún kæmi sem
fyrst, og hvílíkt hagræði það væri
fyrir bæarbúa að fá hreint, renn-
andi vatn inn í hús sín.
Guðmundi hafði hugkvæmst að
hægt mundi að sækja vatn handa
Reykvíkingum í Esjubergs-^il og
leiða vatnið þaðan í pípum neðan-
sjávar yfir Kollafjörð. Ýmsir töldu
þetta hreina fásinnu, en bað varð
þó til þess, að bæjarstjórn sneri
sjer til Mr. Pike Ward í Hafnar-
firði og bað hann að afla upplýs-
inga um hvort þetta mundi fram-
kvæmanlegt. Árangurinn af þeirri
málaleitan varð sá, að sumarið eft-
ir voru fengnir hingað tveir verk-
fræðingar frá verkfræðingafirm-
anu Willie & Co. í Englandi, til
þess að athuga öll skilyrði hjer til
vatnsveitu. Mun þeim hafa þótt
tiltækilegast að sækja vatnið inn
í Elliðaár.
Bærinn átti þá ekki Elliðaárnar
og gat því ekki sótt vatn þangað.