Lesbók Morgunblaðsins - 26.03.1950, Blaðsíða 14

f 186
I
LESBOK MOKL.UMBLAÐSUNS
f að Kapitza hafði skroppið nokkrum
sinnum til Rússlands í sumarfríi
sínu og dvalist par á æskustöðv-
um sínum, sennilega að boði rúss-
nesku stjórnarinnar, sem þá hefur
fengið augastað á honum. Árið
1934 fór hann enn til Rússlands og
var ekki annað vitað en að það
væri skemtiferð og hann mundi
koma brátt aftur.
En hann kom ekki. Menn vita
ekkert með vissu um það hvort
‘ rússneska stjórnin hefur kyrsett
: hann, eða hann hefur sest þar að
af eigin vild. Samverkamenn hans
í Cavendish, þeir Laurmann og
Pearson, fullyrða þó að hann hafi
verið kyrsettur. Foreldrar hans
voru þá enn á lífi og kona hans og
börn höfðu farið með honum til
Rússlands.
Árið 1936 fóru þeir Laurmann og
Pearson til Rússlands til þess að
hjálpa til að koma fyrir rannsókna-'
áhöldum í efnarannsóknastofnun.
Þá hittu þeir Kapitza og hann
reyndi að telja þá á það að setjast
þar að og gerast samverkamenn
sínir í eðlisfræði-stofnun sovjets.
Það getur verið að rússneska
stjórnin hafi haft í hótunum við
hann fyrir árið 1934, en jafnframt
boðið honum kostakjör. Að minsta
kosti var hann orðinn yfirmaður
þessarar stofnunar og einvaldur
þar, og honum fengið alt sem hann
óskaði. Rannsóknastofnun hans var
helmingi stærri en Mond Labora-
tory, sem Bretar höfðu fengið hon-
um. í stríðinu var hann kosinn
þjóðhctja og fekk æðsta heiðurs-
merki kommúnista, Lcnin-orðuna.
Enda þótt Kapitza vildi sjálfur
hverfa aftur til Englands, þá fær
hann því áreiðanlega ekki ráðið.
— Rússneska stjórnin mun aldrei
sleppa honum. Hún hefur haldið
fast um bita, sem ekki voru jafn
feitir. Og á Kapitza byggir hún
traust sítt, hvort sem stríðið við
'l^yesturveldi.n er „kalt“ eða „lreitt“.
mjer
óo
roó
Sendu mjcr sólbros liarmur gleymist.
svanninn fagri, Lýs mjer stjarna
unaðsgeisla að leiðar enda.
augna þinna. Æska ódauðleg
Leyf mjer að skoða jeg elska þig.
í lofnarsælu himneska fegurð hvarma ljósa. Sendu mjer sólbros íslenskan er orðafrjó íslenskan er göfugt mál.
svanninn mæti. En hún á ekki af orðum nóg
Horfðu í augu mín yíir þína íögru sál —
hjartans vina. Lát mig bergja — yfir tigna eimisskör
á lindum tærum, augun skær og bros á vör
göfugs hjarta bjartan háls og livelfdan barm
hreinnar sálar. hárið prúða og mjúkan arm.
Sendu mjer sójbros Æskurós á ungri kinn
og ílurfagra vöxtinn þinn.
frá sælu lieimi,
hverfa þá skuggar, X.
HJÓNASKILNAÐIR eru mjög tíð-
ir í Bandaríkjunum, en ástæðurnar
til þeirra eru mjög margvíslegar.
Hjer skal sagt frá nokkrum þeirra:
Kona, sem hjet frú Marian And-
erson, sótti um skilnað frá manni
sínum vegna þess, að hann hefði
farið fyrir ári að heimsækja móð-
ur sína og ekki komið aftur. Henni
var veittur skilnaður. Þá spurði
hún dómarann hvort hún mætti
ekki losa sig við nafn manns síns,
hún vildi alls ekki bera það leng-
ur, heldur sitt eigið ættarnafn. .Það
er svo sem sjálfsagt", sagði dóm-
arinn, „hvað hjetuð þjer áður en
þjer giftust?“
,Marian Andcrson“.
í New York fekk kona nokkur
skilnað frá manni sínum, vegna
þess að hann hafði sýnt henni frá-
bæran fruntaskap. Hann hafði
fleygt í hana hundahúsi, án bess
að taka hundinn úr því áður.
Frú Rubin í Los Angeles, 32
ára að aldri, fekk skilnað frá manni
sínum vegna þess, að í tvö ár
hafði hann aldrei kyst hana og
sagt að það væri óheilsusamlegt.
Önnur kona í Los Angeles,
Marie Dunn að nafni, fekk skilnað
vegna þess að hún sagði að hún
gæti ekki losnað við manninn sinn
úr eldhúsinu á morgnana fyr en
liann hefði drukkið 15—20 bolla af
kafíi.
í Texas var kona, sem átti heyrn-
arsljóan mann. Hún fekk skilnað
vegna þcss, að í hvert skifti, sem
hún vildi segja eitthvað tók hann
héyrnartækið úr hlustinni á sjer.

Shn&./ ¥*.-%!■