Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1950, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
241
— Ekki vel. Það er greinilegt,
að við höfum lifað um efni fram
á síðustu árum og að slíkt getur
ekki haldið áfram lengur. Þjóðin
verður öll að átta sig á því, hvar
hún er stödd og taka sameiginlega
á erfiðleikunum. Að sjálfsögðu
verður það ófrávíkjanleg krafa
launþegasamtakanna að ekki sje á
þá gengið og öðrum stjettum
þyrmt. Ef ríkisvaldið heldur að
liægt sje að bæta efnahagsástand
Skyldur og kröfur verklýðs-
samlakanna,
SVEINN SVEINSSON, verka-
maður hefur um langt skeið
vei'ið fjelagi í Dagsbrún og lát-
ið hagsmunamál verkamanna
mjög mikið til sín taka. Hann
liefur undanfarin ár verið for-
ustumaður lýðræðissinnaðra
verkamanna í Dagsbrún.
— Hvað telur þú mestu skipta
fyrir verkalýðssamtökin?
— Það sem jeg tel skipta mestu,
er að samtökin sjeu samstæð og
sterk og að cngin innbyrðis sundr-
ung sje til. Að hvert fjelag innan
allsherjarsamtakanna sje sem sterk
ast og hver einstaklingur innan
íjelagannax scm þroskaðastur og
skilji að á honum livíla sjcrstakai
skyldur gagnvart fjelagi sínu og
abyrgð gagnvart þjóðíjelaginu.
Kommúnistar nota
verkalýðsfjelögin eins og
flokksfjclög.
— Hvað spillir helst einingu
verkalýðsins?
— Það sem mest háir einingu
verkalýðsfjelaganna, er áróðurinn,
sem rekmn er innan þeirra fyrir
stefnu, sem langflestir íslendingar
eru algerlega mótfallnir. Þeim fje-
þjóðarinnar og lífsafkomu með
því, að gera þá efnuðu enn þá rík-
ari á kostnað þeirra efnaminni, þá
fer það villt vegar. Og slíkt láta
launþegasamtökin aldrei bjóða sjer.
Aftur á móti eru flestir launþegar
fúsir þess að lcggja hart að sjer til
þess að byggja hjer upp trausta
efnahagsstarfsemi og öflugt þjóð-
fjelag, aðeins ef þeir vita að reynt
er í alvöru, að láta jafnt yfir alla
ganga.
Sveinn Svcinsson.
lögum, sem kommúnistar stjórna,
er beitt fyrir hinn pólitíska vagn
þeirra og einræðisstefnunnar,
sem nú ríkir í austanverðri
Evrópu og kommúnistar vilja koma
á lijer.
Misnotkun koinmúnista á verka-
lýðsheyfingunni sjest vel á því, að
30. mars s.l. er kommúnistar fóru
að mótmæla dómunum sem kveðn-
ir voru upp yfir nokkrum mönnum
fyrir óspektir við Alþingis-
húsið, þá boðuðu þeir til mót-
inælafúndar í nafni Dagsbrún-
ar og Fulltrúaráðs verkalýöafjelag-
anna i Reykjavík og voru fulltruar
kommunista látnir tala á þeim
íundi og túlka málin. Eí kommún-
istar bera óróaseggi og upphlaups-
menn svo fyrir brjósti, sem þeir
virðast gera, hefði verið eðli-
legra að þeir boðuðu til slíks mót-
mælafundar í nafni kommúnista-
flokksins.
Andstaða verkamanna.
Þetta er það, sem spillir eiriihg*
unni innan fjelaganna. Verkamenn
eru algerlega mótfallnir því, áð f je-
lögin sjeu notuð til æsinga, sem
sjest best af því að þegar boðað er
til svona fundar, þá eru þeir ekki
sóttir af verkamönnum, heldur æSt
ustu klíku kommúnista, sem flokks-
stjórnin skipar að mæta á fund-
unum.
Annað dæmi, sem sannar líka
vel, hvað verkamönnum er lítið um
að fjelög þeirra sjeu gerð að áróð-
urstækjum fvrir ákveðná stjðrn-
málaflokka, átti sjer stað fyrir síð-
ustu kosningar. Stjórn Dagsbrúnar
boðar til fundar, og átti formaður
fjelagsins, sem var á lista kömrn-
únista til AJþingis, að ræða úm
kosningarnar og var þá áhuginn
ekki meiri hjá Dagsbrúnarm. cn
svo, að aðeins 65 menn máettu á
fundinum, en fjelagið teJur hátt á
þriðja þúsund fjelaga, En þegar
Dagsbrún boðar til fundar um hags
munamál fjelaganna þá eru stærstu
fundarhús bæjarins of lítíl.
10 í' ‘:Tlr£j{ ,éd
Allir verða að taka á sig
hyrðarnar.
— Hver er nú skoöun þin.á efnu-
hagsástandi þjóðarinmu ?.
— Því er nú erfitt að svara t
stuttu máli. Jeg tcl, að það sje uauð
synlegra nú en nokkru sinm
fyrr, að verkalýðsfjelögin skilji
hlutverk sitt í þjóðfjelaginu og taki
rjetta stefnu í þeim þjóðfjelags-
vandaniálum, sem nú steðja a'3. —
Við skulum ekki loka augunum fýr-
ir því, að gullið er safnaðíst á stríðs
arunum er eklu lengur fyrir hehdi,