Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1950, Blaðsíða 7

r
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS 243
hendi þess opinbera, sem óneitan-
lega koma meira eða minna við
menn, hvar í stjett sem þeir standa.
Að sjálfsögðu verða launastjett-
ii*nar að krefjast þess, að þeir beri
þyngstar byrðarnar, sem breiðust
hafa bökin, en hjá hinu verður þó
ekki komist, að allir taki á sitt
bak hver eftir sinni getu. Þó að
launastjettirnar hafi margháttaðra
hagsmuna að gæta í sambandi við
menningar- og kjarabaráttuna, þá
verður það að skiljast að svo best
getur almenningur bætt kjör sín,
að atvinnuvegirnir standi á föstum
fótum, því að á því veltur, hvort
hjer á að ríkja atvinnuöryggi eða
atvinnuleysi í framtíðinni.
Kommúnistar
óþarfir launþegum.
— Fara áhrif kommúnista ekki
stöðugt minkandi í verkalýðshreyf-
ingunni?
— Jú, þeir tapa stöðugt fylgi inn-
an launþegasamtakanna eins og
eðhlegt er, þar sem þeir láta sig
hagsmuni verkalýðsins í raun og
veru engu skipta, heldur aðeins
hitt, hvaða gagn þeir geti haft af
samtökunum pólitískt. Sú hryggi-
lega misnotkun á stjettafjelögum,
þar sem kommúnistar ráða, hefur
opnað augu alls þorra manna fyrir
því, að svo best geta launþegasam-
tökin reynst hlutverki sínu trú, að
þau losi sig með öllu undan áhrifum
kommúnista og handbenda þeirra.
Á meðan kommúnistiskur áróður
með slagorðaglamri og upphrópun-
um setur svip á hátíðahöld verka-
lýðsins 1. maí, er tæplega hægt að
kalla daginn sannan hátíðisdag.
, Kommúnistar, er hæst tala um
einingu verkalýðsins, hafa sjálfir
hindrað einingu hans. — „Eining“
kommúnista þýðir raunverulega al
gera undirokun verkalýðssamtak-
anna eins og á sjer stað í þeim
löndum, er kommúnistar stjórna.
En gifta launþegasamtakanna er
meiri en svo, að þrælslund komm-
únista fái hana eyðilagt.
Með rökum og festu á lýðræðis-
Icgan hátt ber verkalýðshreyfing-
Sönn eining verkiýðsins
nauðsynieg.
BÖÐVAR Steinþórsson, form.
Sambands matreiðsiu- og fram-
reiðslumanna hefur verið for-
maður fjelagsins í fimm ár.
Hann hefur látið verkalýðsmál
mikið til sín taka. Meðal ann-
ars skrifað margar blaðagrein-
ar um ýmiss hagsmunamál
verkalýðssamtakanna.
' — Hvern telur þú aðaltilganginn
með hátíðahöldunum 1. maí?
— Jeg tel að hátíðahöldin eigi að
vera verkalýðnum í senn hvatning
til nýrra sigra, samfara því að
minnst sje liðins tíma. 1. maí á
verkalýðurinn að þjappa sjer sam-
an í eina órjúfandi heild til að sýna
samtakamátt sinn og vilja til bar-
áttu fyrir bættum kjörum og aukn-
um rjettindum í þjóðfjelaginu.
Verkalýðurinn þarf að vera sam-
stilltur um málefni, án alls ágrein-
ings um stjórnmálaleg efni. En svo
virðist, sem menn sjeu búnir að
fá fullvissu um það, að hatröm öfl
eru innan verkalýðshreyfingarinn-
ar, sem meta meira sjerhagsmuni
einstakra stjórnmálaflokka, heldur
en einingu verkalýðshreyfingar-
innar.
Starfsemi sundrungaraflanna.
Þessi öfl vilja nota 1. maí til að
mótmæla rjettarfarinu, t. d. dóm-
unum fyrir árás manna á lög-
gjafarsamkomu þjóðarinnar. Þessi
öfl vilja mótmæla ríkisstjórninni,
unni að flytja mál sitt, svo best
verði jákvæðum árangri náð.
hvort heldur er á hátíðisdegi verka-
lýðssamtakanna 1. maí eða aðra
daga ársins.
Böðvar Steinþórsson
án þess að geta bent á nokkuð ann-
að betra, o. fl. svipað þessu.
Ef slík stefna fengi að ráða
yrði lítið úr rjettaröryggi lands-
manna. Og hinir seku verða að þola
sinn dóm.
Pólitískt hrölt kommúnista.
— Hvað telur þú nú þýðingar-
mest fyrir verkalýðshreyfinguna?
— Jeg tel mesta þýðingu íyrir
alþýðusamtökin og verkalýðshreyf-
inguna að beita mætti sínum fyr-
ir bættum kjörum og auknum rjett-
indum í þjóðfjelaginu, en að láta
sina pólitísku togstreitu sem sum-
ir kalla baráttu, víkja. Jeg tel því,
hið pólitíska brölt vera stórskað-
legt verkalýðshreyfingunni og
hindri einingu samtakanna.
Fvlgi kommúnista fer nú hrað-
minnkandi innan verklýðsfjelag-
anna.,
Annars hefur aldrei ver-