Lesbók Morgunblaðsins - 27.05.1950, Blaðsíða 4
296
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
■~-í'v
i'imi
NÝR 9t*ÉZSKURÐUR. — Nú sem stendur er unniö að því af kappi aff grafa nýjan skipaskurð samhliða Suezskurðin-
um o4^Srður þessi nýi skurður um 10 kin. á lengd. Þegar hann er fullger, greiðist mjög um sigllngar á skurðinum, en
hann er.-svo þröngur að skip geta ekki mæst þar og verða því þráfaldlega fyrir töfum vegna þess að annað verður að
bíða",«liHHin hitt siglir fram hjá. En þegar nýi skurðurinn er kominn, sigla skip á norðurleið t. d. um hann, en skip,
sem efu i suðurleið fara eftir gamla skurðinum. — Á myndinni sjest hvar unnið er að því að grafa hinn nýa skurð.
Hann k aö heita „Faruk-skurður“, nefndur í höfuðið á Egyptalands konungi og er gert ráð fyrir þvi að hann verði skip-
um faíP^'nóvember mestkomandi.
< . z*ip
m
sjeð nema Jóhann á Lágafelli, sem
fór um voginn fyrir hádegi.
JeggMdraðist ekki þótt faðir
minnj^ði eigi heyrt óm af sam-
tali við manninn ókunna, því
heyrn^jjtns var ekki góð.
Ég þg til stúlku frá Öl-
keldug«em var að rakstri 15—20
inetltiftii^Íá veginum að norðan-
verðufí&g spurði hana, hvað hún
hefði pfaep til mannaferða um dag-
inn. Hún kva,ðst aðeins hafa sjeð
johann^
Umffiroldið varð jeg Staoarfólk-
n2Z?1
samfer
jnu síffnFerða heim af engjunum,
engan mann hafði það sjeð fara um
veginjU gtftir hádegi. Jeg fylgdist
meðHeagjafólkinu heim að Staða-
stað, á,?^ns til þess að vita um
hvort ,'tt^inr. hefði komið þar, en
þann dag komu tveir innansveitar-
tnenn.' jj
Eriguhí sagði jeg fyrst um sinn
frá þessum einkennilega manni,
nema föður mínum og Gísla
Kjartanssyni, sem spurði mig hvers
vegna jeg spurði um gesti nú frem-
ur venju. Jeg sagði Gísla sannleik-
ann, því að jeg vissi að hann myndi
ekki hafa sýn mína í flimting-
um. —
Þetta er hið óskiljanlegasta sem
fyrir mig hefir borið á ævinni. —
Margt fólk, sem jeg þekki hefir
orðið fyrir ýmsum atvikum og at-
burðum, sem það hefir hvorki get-
að skýrt eða skilið, en þeir gleym-
ast, ef þeir eru ekki skrásettir og
sumir afbakast í sögnum manna á
milli.
T. d. sagði jeg ofanritaðan at-
burð sr. Árna Þórarinssyni og hann
er skráður í ævisögu hans, en þó
frásögnin sje rjett þar í aðalatrið-
um, ber nokkuð á milli.
Það fólk, sem orðið hefir fyrir
ýmsu óskiljanlegu, ætti að skrifa
það, meðan atburðirnir eru fastir
í minni. Máske vísindin reyni í
næstu framtíð að brúa djúpið á
milli hins sýnilega og ósýnilega
heims, ef efnishyggjan með orku
hins ósýnilega kjarna veldur ekki
öllu sýnilegu lífi á þessari jörð
dauða.
Helga Halldórsdóttir,
V V V V
Mismunur.
KONA var á ferðalagi í Florida og sá
forkunnar fagurt hálsband hjá Indíána-
- konu.
— Úr hverju er þetta búið til? spurði
hún.
— Það er úr krókódílatönnum, svar-
aði Indíánakonan.
— Já, einmitt, og þær hafa líklega
sama gildi fyrir ykkur eins og perlur
fyrir okkur?
— Nei, miklu meira, svaraði Indí-
ánakonan. Hver amlóði getur opnað
skel.