Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.1950, Blaðsíða 8
35 6
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Sigriður biskupsfru.
Kona Jóiiii biskups Vídalins var Sig-
ríður frá Leira, Jónsdóttir biskups Vig-
fússotiar. Hún þótti sink. Eiau sinni
rak hvai á reka biskupsins og scldi
hann allan hvalinn. Þa var ntjög harl
í ári. Þetta frjetti Margrjet móðir hans;
gerði sjer litið fyrir og reið heint að
Skálholti. Biskup frjetti það, að móðir
sir væri komin, gekk út og fagnar
henm. Hún rak honum snoppung mik-
inn, og bað hann að láta ekki skurð-
roðið írá Leirá draga sig til helvítis.
i’ór hún svo i burt. Þá er mælt að
biskup hafi sagt: „Reið er móðir mín
nú“. Vissi hann hvað kerlingu var, en
ljet það fvo vera. Skömmu seinna fekk
hann annan hval og gaf hann allan. —
Einu sinni kom tátækur maður til Jóns
biskups, hafði hann mist kú sína. Bisk-
up ljet fá honum kú og bað hann eiga.
En er frú Sigriður heyrði það, sagði
hún: „En hvað þú gafst honum ekki
hest lika.“ „Þá er að gera það,“ sagði
hann og fekk honum þann hest, er
henni þótti vænst um, og sagði konu
sína hafa gefið honum.
Astamal Thorvaidsens.
Thorvaldsen var i meira lagi kven-
holhrr, og virðist því vel til fallið, að
kvenfjelag í Reykjavík kennir sig við
nafn hans. Ein af vinnukonum Thor-
valdsens hjet Anna Maria Magr.ani:
hún varð fyrst stoíustúlka hjá Zoega
í Róm árið 1790 (Zoega þessi hefur
víst verið af sómu ætt og Zoegafólkið
hjer á landi; það er ítölsk aðalsmanna
ætt). Var gestkvæmt í því húsi bæði
af Þjóðverjum og Skandinövum og
glaðværð mikil, en Anna þá fríð og
girnileg. Þar kyntist hún þýskum forn-
fræðingj, Uhden að nafni, og kvæntist
hanr, henni 1795. Thorvaldsen kom til
Bóm !7&7 og sá Önnu hjá þeim Zoéga-
hjónum þá um sumarið, er þau dvöldu
í Genzano. Gerðist brátt kært með
Thorvaldsen og írú Uhden og hnevksl-
aðist frú Zoéga lítt a því, þvi hún
var ekki heldur við eina íjölina feld,
en Uhden líkaði það miður. Lauk því
svo að Anna yíugaf mann sinn og tók
ThorvalvLen hana til sin í Róm og bjó
s.ðan saman við hana meðan hann
dvaldi þar, en ínaður hennar veitti
henhi þó fjestyrk. — 1811 fæddi hún
HESTAMANAÞINGIÐ, sem háð var á ÞingvöUum utn seinustu hclgi, Itefir
vakið mikið umtal. Var þar fjöldi áhorfcnda og fleiri géðhestar en nokkurn
tima fyr hafa sjest saman konrnr i cinn stað hjer á landi. Mátti segja að
þar væri hver hesturinn öðrum glæsilegri og mun hal'a verið ærið vaada-
verk íyrir dómnefnd að gera upp á milli þeirra. Aftur á móti var mikill
munur á þvi, hvcrnig knaparnir sátu hestana. Maðurinn hjer á myndinni þótti
bera. af óðrurn hvernig hann sat hest sinn. Ilann heitir Steingrimur Óskarsson,
bóndi á Páfastöðum i Skagafirði. Hestur hans heitir Sokki og var al' mörguin
laiinn meðal glæsilegustu stcðhestanna, en dómnefnd haíði þó ýmislegt út á
liann að setja, svo að liami varð hinn 8. i röðinni.
Thoryaldsen dóttur. Elisu, s;ðt .• frú
Poulsen. Ekki hafði Thorvaldseá træiri
ást á Önnu en svo. að einu sinni ætlaði
hann að festa róð sitt og eiga Miss
Mackanzie frá Skotlandi og eius lagði
hann lag sitt. við þýska ungfrú, Fanny
Caspers, enda var hann alla æfi til-
brevtingamaður í ástarefnum. (Fjallk.
1889).
Ilart vor.
1780 var vetur allgóður fram í þorra-
lok, en úr því harðnaði veðrált með
hriðum, kuldum og umhleypingum. Þá
gerðust þau minnisslæðu austrænu
sumarmála krapa- og snjóaveður, er á
lágu í full 6 dægur og sagt er um alt
land komið hafi. llrakti þá fje viða
i sjó í ísafjarðar- Barðastrandar og
Strandasýslum fyrir vestan, en fenti i
Múlasyslu, hvar jarð'aust var fyrir
sauðfje og hasta fram i farclaga, eu
snjor lá a vollum viða, svo noróati
lands sem austan, fram um Jónsmessu
og sums staðar var ei vallarviunu loltið
fyt en t 11. og 12. viku suinars. Og til
enn tneira marks, hvað þetta vor hart
verið hafi, er það, að þann 27 niaí
þá sýslumaður Pjetur Þorsteinsson
helt manntalsþing að Ási í Feilum, var
hestis á öHu Lagarfljóti alt upp í íljóls
botn, og þann 10. júní var það ennþá
trteð hestis, þó varlegum, á Egilsstaða-
flóa. (Ketilsstaðaannáll).