Lesbók Morgunblaðsins - 23.07.1950, Page 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSfNS
:>6;í
FYRIR TÆPUM hundrað árum í
janúar 1853, segir sjera Bened'kt
Þórðarson á Brjánslæk svo í frjetta
brjefi:
— Fyrir 18 árum eignaðist bóndi
nokkur hjer á Barðaströnd, Guð-
mundur Guðmundsson á Litluhlíð
í Hagasókn, dálítið af jarðeplum
og setti niður í garðholu hjá sjer
og fekk um haustið hálfa tunnu
af jarðeplum. Þótti honum þessi
litla tilraun sín takast svo vel, að
hann hefir síðan alla stund á það
lagt, að auka hjá sjer jarðepla-
ræktina og hefir hann nú um nokk-
ur ár fengið um 20 tunnur á ári.
Ekki leið á löngu að sveitungar
Guðmundar reyndu sama og nutu
tilsagnar hans að, og hefir vel
gefist. Nú er og líka jarðeplarækt-
in orðin almenn á Barðaströnd,
þótt hún skeri fram úr á stöku bæ-
um, og fer það eftir dugnaði og þrif
um hvers eins. En þá á alt er litið
má með sanni segja, að jarðepla-
ræktin sje hjer í talsverðri fram-
för. Á næst hðnu hausti fengust
hjer um 280 tunnur jarðepla, og
þó þori jeg að segja, að bresti ekki
framhaldandi dugnað, mætti jarð-
eplaræktin hjer margföld verða við
þegar svo stendur á, sem nú, að
ekki skortir hentugan jarðveg
handa jarðeplum á Barðaströnd. —
Þannig var þá ástatt í einni út-
kjálkasveit á íslandi fyrir hundr-
að árum. Ef jafn miklar frarnfarir
hefði orðið í kartöfluræktun á land
inu eins og á öðrum sviðum síð-
an, framleiddu íslendingar nú næg-
ar kartöflur handa sjer. En því
miður verða þeir að flytja inn á
ári hverju mikið af kartöflum, og
þegar svo stendur á, sem nú, að
innflutningur bregst og engar kar-
töflur eru fáanlegar, þá finst mönn-
um sem heimilin sjeu bjargarlaus
að hálfu, því að svo nauðsynlegur
liður í mataræði manna eru kartöfl
ur orðnar.
Hjer er úm eitthvert öfugstreymi
að ræða. Vjer megum ekki vera
án þessara góðu jarðávaxta einn
einasta dag. Vjer getum, ef vjer
viljum, ræktað nóg af þeim sjálfir.
Er_ samt erum vjer að mestu leyti
upp á aðrar þjóðir komnir. Hvað
á það lengi að ganga?
^ V Á/
BRIDGE
S 7 2
H D 8 4 2
T 8 7 5 4
L G 5 2
S 9 5 4
H Á K 6 5 3
T 9 6 3
L 6 4
SÁDG 1 06
H G 10 9 7
T K 10
L K 10
N
V A
S
S K 8 3
H —
T Á D G 2
L Á D 9 8 7 3
Austur
S
2 T
4 L
5 L
gaf og sagnir voru þessar
V N A
— — 1 S
2 H pass 3 H
pass pass 4 H
pass pass pass
Það var áhætta og rangt hjá S að
segja 5 lauf, án þess að vita neitt um
styrkleika mótspilarans, en hafa von
um að fella hina á hjartasögninni. En
S helt vel á spilunum og vann. HK
kom út og S drap hann með trompi.
Nú veit hann að V muni einnig hafa
ásinn og því eru mestar líkur til þess
að hin háspilin, SÁ, TK of LK sje hjá
A, og er það stór bót í máli. En til
þess að nota sjer þetta verður S að
geta spilað út úr borði þrisvar sinn-
um. Hvernig á hann að fara að því
þegar blindur hefur engin innkomu-
spil? Spili hann spaða af hendi getur
hann trompað þriðja útspil í borði, en
það er ekki nema ein innkoma, og
hann þarf að geta spilað bæði laufi og
tigli úr borði. Hann sá að ekki var
nema um einn kost að velja. Hann sló
út LD! A tók slaginn og spilaði hjarta,
en S trompaði. Svo kom hann blindum
inn á LG, sló út lágtigli, drap með gosa
og sló svo út ásnum. Þá fell kóngur-
inn í. Nú getur S komið blindum inn
á 4. tigul og spilað spaða „í gegn um“
A. Þar með er spilið unnið, því að
þriðji spaði á hendi er drepinn með
trompi í borði.
v v v *
(Lr eblzi jjetta,
Aem bjarffar ?
Sjóinn jeg gjöri sækja
sannlega af innri hivöt,
— framleiðslan er fyrir öllu —
en átti ekki vinnuföt.
Jeg sendi til Symfónía,
svona út úr vandræðum,
og spurði hvort ætti hún ekki
eitthvað af vetlingum.
Til leikhússins leita jpg gjörði,
labbandi á einni brók,
og samfesting bað það að senda
að Sandgerði eða á Krók.
Votur á sjónum að vera
vandræði mest jeg tel.
Hjá listamanna þingum loksins
laug jeg út sjóstígvjel.
Við höfum svo oft átt erfitt
með útlendan gjaldeyri.
Hljómsveitir, leikhús og listir
leysa öll vandræði.
Sneglu-Halli.
V 4
ÞAÐ er siður meðal Madi þjóðflokks-
ins í Mið-Afríku, að þegar einhver ætl-
ar að gifta sig, þá færa vinir hans
honum stórgjafir til þess að ljetta hon-
um þann kostnað, sem því fylgir að
kaupa sjer konu.