Lesbók Morgunblaðsins - 06.08.1950, Side 1
AMSVARAIMIR |
ILMANAR, LITA OG HLJÓMA
VÍSINDIN eru nú farin að rann-
saka ýmislegt af fornum fræðum,
sem fram til þessa hafa verið kall-
aðar „kerlingabækur11, en voru
visindi á sinni tíð, þótt menn kynni
lítt með þau að fara og skildu ekki
þau lögmál, sem lágu þar til grund-
vallar. Þar er til dæmis hin svo
nefnda samsvaranafræði, er fjallar
um samband milli ilmanar, lita og
hljóma. Er líklegt að rannsóknir á
þessu muni hafa mikla þýðingu
i framtíðinni, ekki síst fyrir lækna-
vísindi.
Hin fornu vísindi gleymdust eða
voru bönnuð í myrkri miðaldanna.
Gekk kirkjuvaldið ósleitilega fram
i því og fordæmdi alt, sem því fanst
koma í bág við trúarbrögðin. Sann-
leikurinn vai- kæfður. Vísindamenn
eins og Bernadine St. Pierre,
Thomas Vaughan, Mesmer, Bacon,
Boehme, St. Germaine og margir
aðrir voru i fyrstu liundsaðir, sið-
an crfsóttir og kveðnir niður af
sameiginlegu valdi ríkis og kirkju.
Það var ekki fyr en fjórðungur
þessarar aldar var liðinn, að vís-
indamenn íóru að geía gaum hinni
fornu trú á samsvörun ilmanar,
Ijta og hljóma og komúst þá að
raun um að hún var á rökum
bygð.
Þessar rannsóknir liafa þó mætt
margs konar mótspyrnu þeirra,
sém telja forn vísindi hjegiljur
einar og „kerlingabækur“. En samt
hefir fyrir þessar athuganir opnast
nýtt svið rannsókna fyrir heilsu-
fræði og efnafræði.
í bók sinni „Colour in the Treat-
ment of Disease“ (Litir til lækn-
inga) hefir di'. J. Dodson Hessey
sagt frá því hvernig ýmsir kvill-
ai læknast með litum. Meðan vís-
indamenn kölluðu þessa iræði
blátt áfram litlækningar, iussuðu
flestir og sveiuðu við því. En þá
var íundið upp á því að kalla þau
„Cliromotherapy", og liinn gríski
stofn í nafninu þótti varpa á þau
þeim vísindablæ, aö nú tóku ýms-
ir að fást við athuganir á þessu í
alvöru. Dr. Hessey segir að hann
hafði til meðferðar sjúkling, sem
hafði biðið tjón af ofnotkun X-
geisla. Þá hafi sjer komið til hug-
ar að litgeislar mundu vera heppi-
legri.
öir William Bragg og prófessor
Richardson haía báðir t'mllyrt að
X-geislar sje ekki annað en ljós-
geislar með óvenjulegum syeiilu-
hraða eða óvenjulegri bylgjúlengd.
Nú skiftist ljósið í litgeisla, og þess
vegna var það líklegt að íltgeisl-
ana mætti nota til lækninga eins
og X-geislarnir höfðu verið not-
aðir.
MERKILEGA uppgötvun í sam-
bandi við þetta gerði dr. Crile,
læknir í Cleveland. Hann. hafði
rannsóknastofu neðanjarðar, ■ .þar
sem enginn ljósgeisli gat komiáfc að,
og þar fann hann það, að aí' heil-
um manna og dýra stai'ar: ihnri
geislun. Þetta eru kállaðir „mito-
genic“ geislar. Dr. Crile tókst éinn-
ig að Ijósmynda þessa útstreyhiis-
geisla.
Árið 1923 skýrði prófessor. Lloyd
i'rá því í „Americaií Society for
the Advancement of Sciencc“ að
hann hefði i'undið útgeislan hjá
jurtum. Með ljósmyndum hei'ir
verið sannað að þessi útgeislan á
sjer stað, og er talað un? endur-
útgeislun ljósorku sólar. —
En þegar ljósmyndir eru Léknar