Lesbók Morgunblaðsins - 24.09.1950, Blaðsíða 1
36. tbl.
Sunnudagur 24. september 1950
XXV. árgangur.
Þóroddur Guðmundsson:
f GRASALEET Á KILI
LAUGARDAGINN í 13. viku sum-
ars var margt um manninn við
Ferðaskriístofu ríkisins hjá Lækj-
artorgi. Sumir voru að íá sjér far-
seðla, aðrir að koma fyrir dóti sínu
eða taka sjer sæti í einhverri hinna
mörgu bifreiða, sem biðu þar ferð-
búnar um tvöleytið. Nokkrir virt-
ust vera áð fylgja kunningjum,
sem ætluðu í orlofsför. Og maður
spurði mann:
— Hvert ætlar þú? Hvenær kem-
urðu aftur? Getið þjer "sagt mjer
hvaða bíll fer norður? Hvar er
Vesturlandsrútan? En sá, sem fer
á Kjöl?
— Hann er þarna og. stendur á
honum N. L. F. R.
Þar iannst sá farai'skjóti. Og
íólkið tók sjer smám saman sæti,
uns nálega hver bekkur var full-
skipaður. Ákveðið hafði verið að
leggja aí stað klukkan tvö stundvis-
lega. En þá vantaði konu, sem sagt
var, að gæti ekki koniið fyr en
stundarfjórðungi seinna, vegna
unnríkis.
Allir tóku þau íoriöll góðfúslega
til greina, eins og vera bar. Sum-
ir voru þó að verða hálfórólegir
í sætum sínum, þegar bifreiðin var
enn kyrr — og klukkan að verða
hálf-þrjú. En þá kom sú, sem beð-
ið var eftir. Hýrnaði' þá heldur
yfir sumum —, þótti sem biðin
hefði borgað sig og verða mundi
flokksprýði og vndisauki að henni,
blessaðri ....
Ekið um breiðar bygðir
Förirtni var heitið horður á
Kjöl. Gekkst Náttúrulækningafje-
lag Reykjavíkur fyrir henni í þeim
tilgangi að afla þeirrar holiu og
þjóðlegu fæðu: ísíenskra fjalla-
grasa. Leiðtoginn var svo góður
sem á varð kosið: Steindór Björns-
son frá Gröf.
Á Gunnarsbraut nam bíllinn
staðar við hús nokkurt. Út úr því
kom unglings maður og frár á
fæti, sem tvítugur væri, og slóst
í förina. Reyndar er hann á átttug-
usta aldursári. Þetta vrar Jónas
Kristjánssofi iæknir, hinn síungi
heilbi'igðisfrömuður.
Var s\ro ekið viðstöðulaust aust-
ur í Grímsnes. Tvívegis námum
vjer staðar í þeirri merkilegu sveit:
hjá Kerinu fræga, sem allir þekkja,
til að skoða það; og við Sveina-
vatn. Á síðarnefndum stað bætt-
ust tvær blómarósir í bifreiðina, og
voru síðan öll sæti hennar full-
I.eiðin frá Bláfellshálsi norður að
Hveravöllum os grasasvæðið.
skipuð, tuttugu og tvö að tölu.
Þungbúið loft hatði verið fram-
an af degi og stundum jafnvel
rignt lítilsháttar. En þegar ekið var
upp Grímsnes og Biskupstungur,
tók að ljetta til.
Gleymst hafði til þessa að geta
bifreiðastjórans og er það ómak-
legt, jafn ágætur maður og hann
reyndist oss og sómi stjettar sirm-