Lesbók Morgunblaðsins - 08.10.1950, Blaðsíða 12

448
LESBÖK M0RGUNBCAÐSIN3
BARÁTTA GEGN
NAUTNALYFJUM
Sameinuðu þjoðunuin liefur tekist vel að hefta sniygl og Ieyaivcsslun
með eitur-nautnalyf, og sýnir það best hvað aiþjóða samvinna má sín
mikils og hve margt gott getur af henni leitt.
ÞAÐ var einn sunnudagsmorgun í
fyrra sumar. Mikil mannþröng var
á Pensylvanía járnbrautarstöðinni
í New York. Fjöldi farþega kom
með lestinni. í mannþyrpingunni á
brautarpallinum voru þrír menn,
sem gáfu nánar gætur að ölíum,
sem komu, eins og þeir væri að bíða
eftir einhverjum sjerstökum. Að
lokum sáu þeir hvar tveir menn
komu niður pallinn, gengu burt og
settust upp í bíl. Þá gengu hinir
þrír menn að bílnum, sýndu leyni-
lögreglu einkenni og kröfðust þess
að fá að rannsaka farangur ferða-
mannanna.
Einn þeirra opnaði töskur þeirra
og reif alt upp úr þeim, en hinir
tveir stóðu hjá og voru með marg-
hleypur í höndunum. Leitarmað-
urinn fann það, sem hann átti von
á — osköp sakleysislegan vindla-
kassa En vel falin niðri í honum
voru 73.416 gröm af heroin, eða
nægilega mikið til þess að full-
nægja eftirspurn í öllum Banda-
ríkjunum í eina viku. Verðgildi
þess var 150 þúsumlir dollara.
Þetta virtist alt saman ofur ein-
falt . En hjer hafði löng nót venð
að dregin. Með handtöku þessara
smyglara lauk eltingaleik, sem
hófst ári áður og byrjaði í Frakk-
landi, færðist um öll Miðjarðar-
hafslöndin og langt inn í Tyrkland.
Það var aðeins fyrir samvinnu full-
trúa hiima Sameinuðu þjóða i öll-
tnn þessuin londum, aó nú tokst að
hafa hendur í hári smyglararma og
ná af þeim nautnalyfinu.
Þær þjóðir, sem bundist hafa
samtökum og mynda Sameinuðu
þjóðirnar, hafa sett sjer það mark-
mið að útrýma smyglarafyrirtækj-
mn þeim, sem versla með eitur-
nautnalyf um öll lönd.
Með aðstoð franskra yfirvalda
tókst tollþjónum í Bandaríkjunum
að leggja hald á hálfrar miljónar
dóllara virði af morfíni árið sem
leið. Þessi sending var falin í hveiti
sekkjum um borð í skipinu „Marine
Marline“ og fanst þegar skipið kom
til New York.
En það er ekki alt fengið meö þvi
að gera eiturlyfin upptæk. Hitt er
meira um vert, að ná í alla þá, sem
eru riðnir við þessa ólöglegu og
svívirðilegu verslun. Þess vegna
tekur það oft langan tima að hafa
hendur i hári bófanna og það verð-
ur að rekja feril þeirra þangað,
sem eiturlyfin eru framleidd, en
það er aðallega í Innri-Mongóliu,
Kina, Japan, Tyrklandi, Indlandi.
Suður-Ameriku og Mexíkó. Á skal
að ósi stemma, og þess vegna haía
Sameinuðu þjóðirnar lagt mest
kapp á það að finna staðina, þar
sem eiturlyfin eru framleidd, og
hefur það tekist svo vel, að menn
gera sjer vonir um, að hægt verði
að útrýma þessari leyniframleiðslu
og leyniversluninni áður en iangt
um líður. Og þetta sýnir hvað þjóð-
unum getur orðið ágengt, eí þær
taka hóndum sainan. Þótt margt
hafi farið öðru visi en æskilegt er
um sambúð Sam. þjóðawia, þi
hefur þó samvuma á smmua ev.ð-
um orðið til mikillar blessunar. Og
eitt af því er það, að leysa þjóðir
heimsins undan þeirri martruð,
sem sala og nautn eiturlyfja hefur
verið þeim.
í baráttunni við eitursmyglarana
vinna allar þjóðir saman sem ein
þjóð. Ef grunur fellur á einhvern
mann einhvers staðar í heiminum
— það getur verið í Belgíu, Perú
eða Egyptalandi — að hann flytji
eiturlyf milli landa, þá er aldrei
slept af honum augum hvar sem
hann fer og með símskeytum eru
höfuðstöðvamar altaf látnar vita
hvar hann heldur sig í þann og
þann svipinn.
Um margra mánaða skeið hafa
Bapdaríkin átt í höggi við eitur-
lyfjahring, sem hefur bækistöðvar
sínar einhvers staðar í nánd við
Jaurez í Mexikó. Það er vitað, að
frá Mexikó kemur langmest af
þeim eiturnautnalyfjum, sem neytt
er í Bandaríkjunum. Byrjað var
á því að komast eftir því hverjir
voru milliliðirnir í Bandaríkjun-
um, og eftir mánaðar njósnir tókst
að hafa upp á því hvaðan þeir
fengu eiturlyfin. Þá var lögreglu-
maður sendur suður í Mexikó, til
þess að reyna að ná sambandi við
helstu menn hringsins. Hann þótt-
ist vera smyglari og vilja kaupa
ópíum í stórum stíl. Það voru mikl-
ir vafningar við það að komast i
samband við helstu menn hrings-
ins, þvi að þeir voru varir um sig
og þó sjerstaklega liöfuðpaurhm.
Eftir lauga mæðu fekk njósnarinn
þó loforð mn það, að hann skylcb
fa að hitta haxui og voru honum
settar sjerstakar reglur að fara eft-
ir. Hann gerði eins og fyrir hann
var lagt. Hami ók bíl sínum að á-
lcveðnu veitingahúsi á ákveðinni
stijnd og þeytti hornið tvisvar sinn-
um. Þá kom Indíáni þar lilauparuii
að og hvislaði að honum hvert hami
skyldi halda til þess að 1inns höf-
uðsöurýaa. ;