Lesbók Morgunblaðsins - 15.10.1950, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
461
Vátrygging húsa í Reykjavík
Eftir 40 ára stríð komst Dærinn í samband
við brunahótafifilaa ríóndias kaiinstfl/Sanna
Bygðin í Gcófinni um það leyti er fyrst var farið að hugsa um vátryggingu húsa.
SVO má telja að Reykjavík yrði
höfuðborg landsins þegar verk-
•sraiðjurnar vóru settar hjer á fót.
Að vísu fekk hún ekki kaupstaðar-
rjettindi fyr en nokkru seinna, og
var þá ekki hátt á henni risið. Hjer
áttu þá heima 160 sáhr og bygðin
var torfbæir, nema kirkjan og
nokkur verksmiðjuhúsanna. En
þegar verslunin var gefin frjáls við
alla þegna Danakonungs, tóku að
rísa hjer upp verslunarhús úr
timbri. Sex árum eftir að bærinn
fekk kaupstaðarrjettindi, er talið
að hjer hafi verið 6 verslaiiir. Og
um aldamótin 1800 hafði fólkinu
fjölgað nær um helming; töldust
þá íbúar hjer 307.
Stungið upp á sambandi
við brunabótafjelag dönsku
kaupstaðanna.
Á næstu árum fjölgaði timbur-
húsum mikið, en lítið eða ekkert
var um það hugsað að fá þau vá-
trygð gegn eldsvoða. Mun þar
tvent hafa valdið, að ekki heíir
verið hlaupið að því að fá vátrygg-
ingu erlendis og að aldrei varð
hjer neinrr eldsvoð: til bess að ýta
undir menn með að tryggja hús
sín. Það er ekki fyr en 1833 að
hið ágæta yfirvald, Krieger stift-
amtmaður, ritár Rentukammerinu
og vekur máls á því hve óvarlegt
sje að hafa öll hús Reykjavíkur
óvátrygð. Stakk hann upp á því,
að ákvæði varðandi brunamál og
vátryggingu húsa eins og þau voru
í tilskipun frá 6. apríl 1832 um
brunamál hinna dönsku kaupstaða,
yrði einnig látin ná til Reykjavík-
ur.
Stjörnarvöldin dönsku voru ekki
að flýta sjer neitt með afgroiðslu