Lesbók Morgunblaðsins - 28.01.1951, Blaðsíða 1
SKILNAÐUR REYKJAVIKUR
OG SELTJARNARNESHREPPS
UPPHAFLEGA var Reykjavík
stærsta jörð, sem nokkru sinni hef-
ir verið á íslandi. Land hennar
náði yfir Kjósarsýslu, Gullbringu-
sýslu og fjóra hreppa Árnessýslu,
Wngvallasveit, Grai'ning, Ölfus og
Selvogshrepp. En brátt saxast á
iand þetta, þyí að Ingólfur var ó-
spar á að miðla öðrum af landnámi
sínu. Eru táldir 18 landnámsmenn,
er hann fekk iönd, og er þá svo
komið að land Reykjavíkur nær
ekki yfir meira en Seltjarnarnes-
hrepp og vestasta hluta Mosfells-
sveitar. Og enn skerðist þetta land,
því að sjálfstæðar jarðir rísa þar
upp snemma, svo sem Nes við Sel-
tjörn og Laugarnes. Örlyndi Ing-
ólfs, sem kemur frarn í því hvern-
ig hann brvtjar niður landnám
sitt, verður trauðlega skýrt á ann-
an veg en þann, að hann hafi ætlað
sjer og afkomendum sínum að vera
höfðingjar í þessu landi. En höfð-
ingi gat enginn orðið nema sá, er
hafði mannaforráð. Og að þeir
feðgar hafi haft mannaforráð um
alt landnámið, sjest á því er Þor-
steinn Ingólfsson stofnar Kjalar-
nesþing.
Reykjavík var enn góð jörð,
þrátt fyrir alt, og höfuðból hefir
Landnám Ingólfs Arnarsonar og: land Reykjavíkur á söguöld.
hún verið fyrstu aldirnar. Hafa
þar um ráðið hin miklu hlunnindi
hennar, svo sem selalátur í Örfiris-
ey, trjáreki, æðarvarp í eyunum,
laxveiði í Elliðaánum. Þá hafa og
verið hjer ágæt fiskimið og fiskur
oft gengið inn í Sundin. Þess vegna
hefir jörðin getað framfleytt fjölda
fólks og þess vegna rísa stöðugt
upp nýar jarðir í landi hennar,
þangað til svo er komið, að þetta
höfuðból er orðið að kotjörð, hlunn-
indin hafa lent hjá öðrum eða far*
ið forgörðum, og avo verður Dana-