Lesbók Morgunblaðsins - 28.01.1951, Blaðsíða 16

60 ‘5i
LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
SKAUTAMÓT. — Sunnudaginn 14. janúar s.l. hófst hjer í Reykjavík Skautamót Skautafjelags Reykjavíkur, o? keptu
þar karlar, stúlkur op drengir. Veður var hið ákjósanlegasta, skautafæri gott, og áhorfendur skiftu þúsundum. Má hjer
á myndinni sjá nokkurn hluta þeirra á tjarnarbakkanum í Tjarnargötu, en úti á ísnum eru dómarar og keppendur. Ekki
gátu öll hlaupin farið fram þennan dag, og var eftir að keppa í 1500 m. og 5000 metra hlaupum. Þau áttu að fara fram
á sunnudaginn var, en þá gaf ekki. (Ljósm. Mbl.: Ól. K. M.)
Verðlaun fyrir leikrit.
Fyrir 60 árum birti „ísafold" aug-
lýsingu um það, að fjelag nokkurt í
Reykjavik byði 500 kr. fvrir þjóðlegt
íslenskt leikrit, vel samið. í 3—4 þátt-
um, „sem verið sje hjer um bil þrjár
klukkustundir að leika“. Átti leikritið
að vera um efni úr sögu eða daglegu
lífi þjóðarinnar. Hugmyndina að þessu
átti Þorlákur Ö. Johnson og fekk hana
20 menn í fjelag meó sjer, þar á með-
al Indriða Einarsson og B.iörn Jónsson
ritstjóra. Bárust fjelaginu fjögur hand-
rit, „tvö fráleit að efni og formi, af
hinum tveimur er annað vandað og vel
samið rit, en getur ei kallast leikril,
heldur kafli úr sögu landsins í samtali
og eintalsformi. Hið fjórða má að visu
sýna á leiksviði hjer, en er gallað".
Verðlaun voru því ekki veitt, en nú
var heitið 1000 kr. verðlaunum, fyrir
leikrit, er gæti verið búið til sýninga
31. mars 1893. Þetta sýnir að menn
hafa verið stórhugaðir í fátækt sinni
fyrir aldamótin. Þá var ekkert Þjóð-
leikhús og íbúar Reykjavíkur 10 sinn-
um færri en nú. En verðlaun þessi
eru á borð við 20.000 krónur nú.
Siemsen og Zimsen.
Þýskur maður, Garl Franz Siemsen,
reisti fyrir 110 árum auStasta húsið í
Hafnarstræti (þar sem nú er Hið is-
lenska steinolíuhlutafjelag) og verslaði
þar. Bróðir hans, Edvard Siemsen, var
þar lengi verslunarstjóri. Hann var
kvæntur islenskri konu, Sigriði Þor*
steinsdóttur lögregluþjóns í Brunn-
húsum. Siemsen verslunarstjóri var vel
látinn af öllum. — Vestast í Hafnar-
stræti (þar sem O. Johnson & Kaab-
er eru nú) verslaði þá Niels Christian
Havsteen og var mágur hans, Christen
Zimsen þar verslunarstjóri, einstakt
valmenni og rjettlátur i viðskiftum.
Vegna þess hvað almenningi hætti til
að blanda saman þessum tveimur
hljómlíku nöfnum, Siemsen og Zimsen,
komst brátt í vana að tala um „Sím-
sen austur frá“ og „Símsen vestur
frá“, sem menn þá líka köljuðu „betri
Símsen", án þess þó að það fæli i sjer
niðrandi dóm um hinn verslunarstjór-
ann „austur frá“. (Dr. J. H.)
Örn og lax.
Sjera Frederick Metcalfe, sem ferð-
aðist um ísland fyrir 90 árum, segir
að. maður nokkui* í Laxárdal í Þingey-
arsýslu hafi sagt sjer þessa sögu: Öm
kom og læsti annari klónni í stóran
lax sem lá undir bakka í Laxá. Þar
var strengur í ánni og þess vegna tókst
erninum ekki að hefja sig þegar til
flugs með bráð sína. En til þess að
láta ekki laxinn og strauminn draga
sig, læsti örninn hinni klónni í ár-
bakkann. Laxinn hamaðist og reyndi
að slíta sig lausan og hann tók svo
-fpst á, að örninn var nær genginn úr
augnaköllunum. Fæturnir glenntust
svo í sundur að hálf önnur alin var
á milli klónna, sagði sögumaður. Sein-
ast misti örninn takið i bakkanum, lax-
inn tók sprett og dró örninn á kaf nið-
ur í ána. Litlu seinna skaut erninum
aftur úr kafi og læsti hann þá hinni
klónni í bráð sína, breiddi úr vængj-
unum og sveiflaði sjer upp úr ánni og
hóf sig til flugs með laxinn í klón-
um.
Skygni Páls Vídalíns.
Meðan Páll var skólameistari í
Skálholti, sá hann eitt sinn í myrkrj
um alt húsið og kvist í rjáfrinu, þar
sem aldrei bar birtu á. Ljet hann síð-
an bera ljós að, og var kvisturinn þar.
Einu sinni svaf hann um nótt í Hösk-
uldsstaðakirkju. En þegar hann fór
á fætur um morguninn, sá hann ofan
í gólfið og eins út í kirkjugarðinn, svo
sem í gegn um glæan ís, og hvert
mannsbein þar nokkrar álnir nið
ur.