Lesbók Morgunblaðsins - 18.03.1951, Page 3
LEStíÖK MOKtíUNtíLAÐtílNS
159
Anna Pjetursdóttir (Jóhanna Dybwad), et'tir aó' hafa ósk-
aó Absalon Beyer (Jóhannes Nielsen) dauóans í lok næst-
síóasta þáttar. Frá Kaupmaiinahafnarsýningunni 1909.
Galdra-Loftur (Jens B. Waage) fer meó særingarþuluna
og óskar Steinunni dauóans í lok næstsíóasta þáttar. Frá
sýningu Leikfjelags Iteykjavíkur 1914.
einnig til sektar fyrir að hafa látið
svo unga konu bindast sjer á gam-
als aldri. Hann spyr Önnu, hvort
hún hafi aldrei óskað þess, að hann
væri dauður. Þá losnar um höml-
ur hennar, hún steypir yfir hann
ódæma ásökunum fyrir að hafa
rænt sig æsku sinni og lífsgleði —
storkandi játningu þess að hafa
gefið sig syni hans á vald — og
hundraðföldum andlátsóskum.
Undir þessum þrumulestri hnígur
Absalon örendur niður. — Móðir
hans áttræð, Merete, hafði ávalt
vitað uin kuklið, scm móðir Önnu
var kend við, og trúað því, að Anna
hefði erft seiðkyngi hennar, en
reynt að leyna ótta sínum og hatri.
En nú brýst heift hennar út, og
hún sakar Önnu um að hafa drep-
ið mann sinn með gjörningum. Á
Martein taka einnig að leita grun-
semdir, og hann gengur á Önnu
um það, hvort hún hafi banað
Absalon með ósk sinni, en hún
reynir að sannfæra hann um sak-
leysi sitt. Það er í upphafi 4. og
síðasta þáttar, sem þetta samtal
þeirra fer fram. Sá þáttur gerist í
dómkirkjunni í Björgvin. Þar
standa líkbörur Absalons, og fjöl-
skyldan og fyrirklerkar staoarius
koma þangað til útfararinnar. Þeg-
ar kveðjuathöfn er lokið og Mar-
teinn hefur lýst því yfir, að dauða
föður síns hafi ekki að borið af
mannavöldum, rís Merete gamla á
fætur og ákærir Önnu fyrir að
hafa drepið mann sinn, myrt hann
með svartagaldri og satans magt.
Biskup leggur fyrir Önnu að vitna
um sekt sjna eða sakleysi við kistu-
stokk manns síns. Hún byrjar á
svardaganum, en gefst upp, bug-
uð af ákæru Merete og eigin sann-
færingu um, að banaósk sín hafi
orðið að ahrinsorðum. Vitsmuna-
hfið brestur, eg hun gerir þá jatu-