Lesbók Morgunblaðsins - 27.05.1951, Síða 8

300
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Lcvfisbrjcf.
Fram um scinustu aldamöt þurfti
að fá sjcrstakt leyfi til þess að ganga
að ciga ckkju bróður síns, föðurbróð-
ur eða móðurbróður, eða föðursyst-
ur eða móðursystur konu sinnar iát-
innar (svo framarlega sem hvorugt
hjónaefnanna væri Gyðingatrúar). Um
Ieyfisbrjef þessi var venjul. ekki synj
að, nema aldursmunur væri mikill, og
mátti veita þau þótt mægðirnar væri
sprottnar af barneign utan hjónabands.
Leyfisbrjefin kostuðu 66.66 kr., en
færa mátti gjaldið niður í 33.33 kr.,
ef hjónaefnin voru fátæk. Þar að auki
átti sá, sem lcyfisbrjef fekk, að greiða
spitalagjald, cftir mati biskups. (Það
gjald rann siðar i landsjóð og var
venjulega 2—4 kr.)
Ejarni rektor og Gunnlaugsson
Þegar Bjarni rektor stjúpsonur
(Björns) Gunnlaugssons kom fyrst að
skólanum, gerði hann það kunnugt, að
liann ætiaði að vera í timum til að
hlýða á yfirheyrslu kcnnara, en það var
áður óþekt, og svo var það, að Bjarni
rcktor hafði verið ónýtur reiknings-
maður. Gunniaugsson sagði piltunum
þcssa fyrirætian rektors mcð þessum
orðum: ,.Jeg trúi að Bjarni rektor ætli
að sitja yfir i tímum, en jeg kalla það
oþarfa hnýsni, þið skuiuð samt ekkert
vera hræddir, jeg þekki hann Bjarna
minn.“ Svo kom að þvi að rektor kom,
og Gunnlaugsson tók að reyna piltana,
sem svöruðu hiklaust öllu eftir því sem
þcir heldu að væri hið rjetta, en Gunn-
laugsson sagði altaf: „Já, rjett, aideilis
rjett.“ Þegar yfirheyrslunni var lokið,
sagði Bjarni rektor: „No, hjer er gleði-
legt að koma, hjcr fa allir ágætlega."
(Finnur á Kjörseyri).
Drjefa Runki
Runólfur hjet liann og var Stefáns-
son. fæddur i Álftavcri um 1830. Hann
geróist brjefberi milli verstöðv# sunn-
an lands og alt austur að Núpstað i
Fljctshveifi. Var liann af þvi kalJaður
Brjefa-ftunki. Var hann uppi fram um
1880, cða lengur. Hann íór um allar
verstöðvar sunnan Faxaflóa og rölti
t>vo jneð þrjelji) austur um avejttj-. tkki
KAPFKEiöAR fóru fram á hvítasunnu í Gufuncsi og voru þar revndio
margir ágætir hestar. Þar á meðal var einn, sem atti 20 ára afmæli þennan dag.
Er það líklcga eins dæmi, að tvitugum hesti sjc lagt fram gegn ungum hestura
á kappreiðum, því að tvitugir hestar eru orðnir gamlir og bafa þegar lifað sitt
fegursta. En hjer var um óvenjulega þrekmikinn hest að ræða, sem oft hei'ir
unnið fyrstu verðiaun og er enn skapmikill og fjörugur. Hestur þessi heitir
Hörður, og er eigandinn Þorgeir bóndi Jónsson á Gufunesi. Að þessu sinni varð
Hörður ekki fremstur, hann varð að láta sjcr nægja að verða næstfyrstur að
marki og má það gott kallast af siíkum „öldungi". Hlaupatimi hans á 400 m.
var 32.4 sek„ en sá, er fyrstur varð hljóp þessa vegarlengd á 32.2 sek. — Hjer
á myndinni sjest Hörður og knapinn, ungirú Hclga ingólfsdóttir frá Fitjakoti.
(Ljosm. Mbl. Ol. K. Magn.)
var hann læs, en hann þekti brjcfin og
vissi hvert þau áttu að fara. Sjalda.i
gisti hann nema oina nótt um sinn á
bæ, nema að Þykkvabæarklaustri hjá
Sigurði Nikulássyni og Rannveigu
Bjarnadóttur. Hann andaðist að Brún-
um undir Eyafjöllum og var grafinn
að Stóra-Dal. Eina nótt var það, að
Rannveigu húsfreyu á 'Þykkvabæar-
klaustri dreymdi að Runki kæmi til sín
um nótt og gengi að rúmi sínu. Fann
hún þá svo greinilega að hann stryki
kreptri hendi sinni um vanga hennar,
að hún vaknaði og sá á eftir honum út
ur baðstofunni. Hún átti ekki von a að
hann væri þar, og for hún þvi á fætur,
klæddi sig i skyndi og gekk út úr bæn-
um til þess að vita með vissu hverju
þetta sætti. Þá er hún kom út, sá hún
Runka ganga frá bænum og svo langt
kominn, að henni þótti ekki gerlegt að
kaUa tjl liaun, svu a0 Uajjjj Uuýjój, utda
hætti hún við það. — Nokkrum dögum
seinna frjetti hún, að Runki hcfði dáið
þessa nótt á leið sinni austur. Runki
var með þrjá fingur krepta á.hægri
hendi og fann hun það glögt, þá er
hann strauk hendi sinni um kinn henn-
ar og klappaði hcnni svo greinilega á
kollinn ao hún vaknaði viö. (Ur Sögu
Landp.)
Legsteinn Snorra
Jónas Hallgrfmsson geiur þcss i ferða
skýrslu sinni 1840, að þú fyrir þremur
árum hafi fundist forn bautasteinn i
kirkjugarðinum i Rcykholti, ðr tckiii
var groí rjctt fyrir framan kirkjuna
norðan við kirkjustiginn. Var þctta
Baulustcinn, 66 þumlunga iangur, sc.\-
strendur. Hann hatði brotnað i miðju.
Bfst á honuin var höggvin kross og þar
undir var bandrún, sem Jónas giskaði
4 ao tclli aó ^ýóa „Suuj'vj".