Lesbók Morgunblaðsins - 18.01.1953, Blaðsíða 11

r LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
23
Bennie Lárusdóttir:
Skóli Thoru
NOKKRU eftir aldamótin lét fað-
ir minn af prestsskap og foreldrar
mínir fluttu til Reykjavíkur. Eitt
af síðustu embættisverkum föður
míns var ferming, og var ég þá
fermd í litlu sveitakirkjunni minni
heima í Selárdal, á æskustöðvun-
um, þar sem ég er fædd. — Þegar
farið var að hugsa mér fyrir skóla-
vist hér í höfuðstaðnum, var ekki
um annað að ræða en Kvennaskól-
ann, enda naut hann mikils álits þá
eins og nú. Þá var það því miður
ekki orðið almennt siður að stúlk-
ur fæm, í Latínuskólann, en svo
var Menntaskólinn kallaður þá. Ég
var því sett í Kvennaskólann og
gekk inn í þriðja bekk og var þar
um veturinn. Minnist ég með á-
ngegju verunnar þar, margra 4-
gætra 'félaga og ýmsra góðra kenn-
ara eins óg t.d. séra Sigurbjörns Á.
Gíslasonar og frk. Rögnu Stephen-
sén.’, (laridshöfðingja).
Næsta haust hefi ég sennilega
ótt að fara í fjórða bekk Kvenna-
skóláns, en þá var það, aðfrk.’J’hora
Friðriksson áuglýsti 'að hún hefði
í hyggju að setja á stofn skóla fyr-
Friðriksson
ir ungar stúlkur. Pabbi minn, sem
hafði mikið álit á frk. Friðriksson,
vildi heldur láta mig fara til henn-
ar, og varð það úr að ég færi þang-
að. Ekki urðum við samt nema sjö,
sem sóttum um inntöku í þennan
nýja skóla. — Það, hve fáar sóttu,
stafaði eingöngu af því, að fólk-
inu fannst kennslugjaldið svo ó-
skaplega mikið, en það var 8 —
átta krónur á mánuði.
Skólinn tók svo til starfa ‘ um
haustið og var hann til húsa á
neðri hæð í Kirkjustræti 12 (hús
Halld. Kr. Friðrikssonar), þar sem
Líkn er nú, og fengum við þar
ágæta skólastofu, vel búna að öllu
leyti. Námsgreinar voru danska,
énska, franska, mannkynssaga,
laridafræði, listasaga og hannyrðir.
Kendi frk. Friðriksson okkur allt,
nema ensku og hannyrðir, það
kenndi frk. Soffía Daníelsson
(Halldórs D. ’bæjarfógeta) og var
hún ágætur kennari.
Það var því fámennur hópur, sem
settist á skólabekkinn í þessumnýja
skóla, en þó átti hann eftir að verða
enn þá fámennari eftir stuttan
Fröken Thórá Friðriksson.
tíma, þar sem tvær námsmeyjar
urðu að fara úr skólanum. — Það
hefði nú mátt búast við að frk.
Friðriksson legði árar í bát og gæf-
ist upp við skólahaldið, þar sem
við vorum ekki eftir nema fimm
némendur og tekjur hennar því
aðeins 40 — fjörutíu krónur — á
mánuði, sem varla hefir hrokkið
fyrir kostnaði við skólahaldið, hús-
búnað o. fl.
. Nei, frk. Thora gafst ekki upp.
H^n stofnaði ekki skólann í gróða-
skyni. Hún var hámenntuð hug-
sjónakona, sem langaði til að koma
á fót skóla handa ungum stúlkum,
þar sem hún gæti miðlað þeim af
sínum mikla lærdómi og þekk-
ingu.
Mér hefir stundum dottið í hug,
hvort það muni ekki hafa vakað
fyrir henni, að koma á fót hér
skóla, eitthvað í líkingu við hinn
þekkta og ágæta skóla í Dan-
mörku, frk. Zahles skóla, í
Kaupmannahöfn, sem ég svo
kynntist að nokkru síðar, af eig-
in raun. Er ekkert líklegra en að
það hefði tekizt, hefði frk. Frið-
riksson mætt hér skilningi og að-
rtnrhftu':: -
Nemendur í skóla Thoru Friðriksson, talið frá vinstri: Svava Þórhallsdóttir,
Sigríður Blöndahl, Matthildur Hjörieifsson, Anna Klemensdóttir, Bennie Lárus-
dóttir, Bergljót Lárusdóttir (dáin). A myndina vantar Inu Halldórsdóttur
Danielsson, bæjarfógeta, sem varð að hætta námi vegna veikinda.