Lesbók Morgunblaðsins - 01.02.1953, Blaðsíða 4
43 ^
LESBÓK MORGUNBLADSINS
w»—- - " 1 —1
Ge, <rat Vi<w qF Niagara Fai{& ,
Niagarafossar séð vfir til Canada. Kétt neðan við fossinn til hægri sést orkuver
Canadamanna. — Hraðskerið skip ganga alveg inn í löðrið og hægt er að ganga
undir fossinn. Goat-(geitar)eyja greinir ameríska fossinn frá þeim canadiska.
r að greiða fyrir kennsluna og fá
ekki að jafnaði að sækja aðra fyr-
irlestra en þá, sem borgað hefur
verið fyrir. Á hinn bóginn er
heimtað að stúdentinn sæki þá
fyrirlestra og námskeið, sem hana
hefur innritað sig í. i
Oftast mun þess einnig krafizt,
að hann þreyti próf eftir ákveðinn
tíma. Kennslufyrirkomulag er því
ekki ólíkt þ\í, sem tíðkast við
Stýrimannaskóla eða menntaskóla
á Norðurlöndum, hvað aðhaldi við-
víkur.
Þetta mun koma sér vel fyrir
margar ístöðulitlar sálir, því freist-
ingar munu hér margar, og vera
foreldrum nokkurt öryggi gegn
því, að afkvæmi þeirra slæpist ár-
um saman. Hér eru því „eilífðar-
stúdentar“ miklu sjaldséðari en í
Evrópu.
Sjálf kennslan í háskólanum er
með allt öðru sniði en ég hef van-
izt- Á Norðurlöndum mun víðast
venjan að prófessorinn heldur fvr-
irlestra í sinni grein. Ekki mun
sjaldgæft að aðalefni fyrirlestr-
anna sé tekið úr einni bók. L'ítfð
er gert til þess að tryggja það, nð
nemendur skilji efni fyrirlestr-
anna. Prófborðið verður svo eini
mælikvarðinn á þekkingu — og
oftast aðeins á þekkingu eða kunn-
áttu — kandidatsins.
-Oamall prófessor hér sagði við
mig á þessa .leið: „í Evrópu endur-
segja prófessorarnir góðar bækur
í-fyririestrum sínum. Hér halda
góðir prófessorar sjaldan fyrir-
lestra,. heldur láta þeir nemendur
gera það.“ Það er oft skemmtilegt
að hiýða á- „fyrirlestra“ hér. Oft-
ast byrjar prófessorinn eðaeinhver
nemandi að tala um eitthvert efni
en ekki Iíður á löngu þar til ein-
hver .í bekknum réttir upp hend-
ina og biður um nánari skýringu
eða andmælir einhverju atriði. Oft
er þá eins og stífla sé tekin úr á.
Hver spurningin rekur aðra eða
hver mótbáran kemur á eftir ann-
ari. Maður hálf vorkennir þeim,
sem er skotspónn og prófessornum,
sem verður að gæta þess að um-
ræðurnar fari ekki langt frá efn-
inu og að sem flestir taki þátt í
þeim. Prófessorinn vísar venjulega
til fjölda bóka um hin ýmsu vafa-
atriði og krefst þess að stúdent-
arnir kynni sér álit höfunda um
hin ýmsu atriði.
Það fer ekki hjá því, að prófess-
orarnir reynast nemendum sínum
mjög vel með þessari aðferð og
nemendur kynnast fjölda bóka.
Á hinn bóginn mun mörgum
prófessorum ganga illa að halda sér
og nemendum sínum „við efnið“.
Þetta gildir t. d. um einn af
prófessorum okkar kennaranna.
Hann á sjálfur örðugt með að halda
sig að ákveðnu efni, og fáir okkar
eru nógu fróðir í uppeldisfræði, til
þess að halda honum við efnið
með spurningum. Útkoman verður
því „hinn versti grautur“, enda þótt
maðurinn virðist afar fróður um
uppeldismál, og hræddur er ég um
að margir okkar „læri“ fremur
lítið-
Á hinn bóginn hafa margir sér-
fræðingar, sem verið hafa „máls-
hefjendur“ hjá okkur, verið ó-
venju skýrir menn, sem hafa
stjórnað umræðum með skýrum
svörum og fáeinum hnitmiðuðum
spurningum, til þess að beina okk-
ur á „rétta braut“ ef við höfum
verið að fara út af sporinu. —
★
Við kennararnir munum dvelja
hér við Syracuse háskóla til jóla.
Jólafríinu megum við eyða eins og
okkur sýnist. Eftir nýjár eiga sum-
ir okkar að fara til Minnesota og
aðrir til Alabama í Suðurríkjun-
um. í fyrstu verðum við eitthvað
áhangandi háskólum á þessum
stöðum, eins og hér, svo er víst
hugmyndin að okkur verði dreift
enn betur að ýmsum menntaskól-
um. Er þá hugmyndin að við kynn-
umst kennslu, sem allra bezt. Eftir
það er áætlað ferðalag suður að
Mexikóflóa, um norður hluta
Florida og þaðan til Washington.