Lesbók Morgunblaðsins - 01.03.1953, Blaðsíða 11
119
C_ LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
prófessor Johnson og Grímson
dómara hefur háskólinn sæmt
heiðursdoktors nafnbót.
Hafa að ofan þó aðeins verið
nefndir nokkrir hinna kunnustu úr
hópnum, en auk þeirra eru margir
aðrir íslendingar, sem brautskráðir
hafa verið af Ríkisháskólanum,
sem skipað hafa og skipa opinber-
ar ábyrgðarstöður, lögfræðingar,
læknar og kennarar, karlar og kon-
ur, þó eigi verði nöfn þeirra talin
að þessu sinni, enda er þá hætt
við, að einhver verðugur yrði út-
undan, því að um svo fjölmennan
flokk er þar að ræða.
Eitt er víst, að þeir stúdentar af
íslenzkum ættum, sem stundað
hafa nám í Ríkisháskólanum í
Norður-Dakota, hafa, þegar út í
starfslífið kom, staðið sig vel á
vettvanginum vestur þar, „með al-
þjóð fyrir keppinaut“, eins og
Stephan G. orðaði það, og hitti,
sem oftar, vel í mark. Þeir hafa
sannað það í verki, að Örn skáld
Arnarson fór ekki með neitt fleip-
ur, fremur en hans var von og
vísa, er hann fór þessum orðum
um Vestur-íslendinga í stórbrotnu
kvæði sínu til skáldbróður síns
Guttorms J. Guttormssonar:
„Þeir sýndu það svart á hvítu,
með sönnun, er stendur gild,
að ætt vor stóð engum að baki
í atgervi, drengskap og snilld."
Undanfarin ár stunduðu einnig
þessir heimaaldir íslenzkir stúdent-
ar nám í Ríkisháskólanum, en eru
nú horfnir aftur heim til ættjarðar-
stranda: Frú Ása Jónsdóttir, upp-
eldisfræðingur, Ósvald Wathne,
starfsmaður hjá Sjúkrasamlagi
Reykjavíkur, Þorsteinn Thorsteins-
son verkfræðingur og Páll Beck
blaðamaður. öll búsett í Reykjavík.
Ríkisháskólinn hefur einnig á
síðari árum átt mörgum góðum
gestum að fagna frá íslandi, á síð-
ustu árum meðal annarra, þeim
Hin nýja bygging verkfræðiskólans
herra Sigurgeir Sigurðssyni, bisk-
upi Islands, dr. Alexander Jóhann-
essyni, rektor Háskóla íslands,
Pálma Hannessyni, rektor Mennta-
skólans í Reykjavík, og Þórarni
Björnssyni, skólameistara á Akur-
eyri. Hafa þeir með komu sinni,
erindaflutningi í háskólanum, og
framkomu allri, treyst vináttu-
böndin milli íslands og háskólans.
Vanþakklátt væri einnig að geta
þess eigi hér, þó að þess hafi vitan-
lega verið margoft getið, að Ríkis-
háskólinn sæmdi Sigurgeir biskup
heiðursdoktors nafnbót i humanist-
iskum fræðum, og hafa aðeins
tveir aðrir Norðurálfumenn, Ólaf-
ur ríkiserfingi Norðmanna, og dr.
C. J. Hambro, fyrrv. stórþingsfor-
seti þeirra, hlotið slíka sæmd af
hálfu háskólans.
Ekki er það því ofmælt, sem sagt
var nær byrjun þessa imáls, að
Ríkisháskólinn í Norður-Dakota er
tengdur íslandi fjölþættum bönd-
um; námsfólk af íslenzkum ættum
hefur þar mörg afrek unnið, sem
orpið hafa bjarma á ættland þeirra;
er svo enn og mun framvegis
verða; nokkur rækt mun þar einnig
um langa hríð verða lögð við varð-
veizlu norrænna menningarverð-
mæta, tungu, sögu og bókmennta,
og hinn íslenzki þáttur þeirra einn-
ig eiga sér þar griðastað; og síðast
en ekki sízt þetta: íslendingar, sem
þangað leggja leið sína, munu þar
jafnan eiga vinum að mæta, og ber
allt þetta bæði að meta og þakka.
HINN nafnkunni brezki stjórnmála-
maður, Disraeli, var Gyðingur. Þegar
hann lagði fyrir þingið frumvarp um
fjárveitingu til þess að gera Súez-
skurðinn, þá var Gladstone því and-
vígur og sagði meðal annars í ræðu í
neðri deildinni, að í Súez-héraði þrif-
ust ekki aðrir en Gyðingar og asnar.
„Það er þá ákjósanlegasta landið fyrir
mig og þig,“ sagði Disraeli.