Lesbók Morgunblaðsins - 22.03.1953, Qupperneq 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
165
ELenás
Tollskoðunin tekur drjúfc'an urna,
þó að ekki sé hún ströng, þar eð
farþegarnir eru svo margir. Frétta-
þyrstir blaðamenn sitja um fram-
andi ferðalanga, eins og skrattinn
um mannssál. Þrír sátu fyrir mér
og spurðu mig frétta. Svaraði ég
þeim með allri gát, og taldi heppi-
-legast, því að margt samtal vill
skolast í frásögn blaðanna.
Flest samferðafólkið ætlar áfram
til Helsíngfors. Allar leiðir hér
liggja þangað. Til Helsingfors má
komast, bæði með járnbraut um
Porkalahéraðið og stórum áætlun-
arbílum langt norðan þess. Ég kýs
bílinn. Hef ekki geð í mér til þess
að véra lokaður inni sem fangi
yfir þvéran Porkalaskaga- En síðan
1944 héfur hann verið setinn rúss-
nesku herliði.
Bílferðin milli A.bo og Helsmg-
fors tekur fjórar kiukkustundir.
Eykst það mjög i Finnlandi sem
víða annars staðar að ferðast með
stórum almenningsvögnum, og
standast járnbrautirnar þar illa
samkeppnina og hafa viða gengið
úr sér, þar sem Finnar hafa ekki
haft efni á því að endurnýa þær
sem skyldi, enda engin furða. — Á
miðri leiðinni er bærinn Saldó. Þar
er staðnæmzt og drukkíð kaffi. —
Sá ég þar fyrsta manninn, er bar
sýnileg merki stríðsins. Það var
ungur maður einiættur, er gekk
við tvær hækjur. Hryggileg sjón
og eftirminnileg.
Það er dálítið skrítið að vera
staddur i þúsund vatna landinu og
sjá naumast stöðuvatn, en það er
lítið um þau á þessum slóðum. Víða
eru á leiðinni myndarleg bænda-
býli og nýrækt mikil. Þau gægjast
út milli klettaása og trjástóða for-
vitnum augum. Slakkar og dalir
eru hvarvetna ræktaðir. — Sums
staðar gefur að líta nýfelldan skóg.
Hér skal rísa nýbýli og bygging
hafin. Bændurnir eru að taka upp
og flytja heim fóðurrófurnar, sem
þeir rækta mikið af i Suður-Finn-
landi. Iðjandi fólk verður hvar-
vetna á vegi manns.
Vegurinn er góður, og bílstjórinn
ekur með ærnum hraða í gegn um
útbæi Helsingíors. En ekki kannast
ég við mig iyr en ég er kominn á
bílstöðina, sem er nærri miðbæn-
um.
Mér þykir alltaf óþægilegt að
koma til erlendrar stórborgar, ef
hvorki er vinum né kunningjum
að mæta. En svo er ekki að þessu
sinni- — Prófastshjónin Wirén á
Brándö, og íslandsvinurinn góði,
Maj Lis Holmberg rithöfundur,
taka á móti mér af alúð og inni-
leika, svo að ég finn ekki til þess
að ég sé langt að kominn útlend-
ingur.
í HELSINGFORS
Helsingfors (á finnsku Helsinki)
er eina stórborgin í Finnlandi og
hefur vaxið mikið frá því er ég var
hér síðast, 1938. Telur hún nu um
400 þúsund íbúa. Hún varð, eins
og ætla má, fyrir miklum skemmd-
Frá Uangö