Lesbók Morgunblaðsins - 22.03.1953, Page 16
172
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
I ÁRNASAFNI
Lifnar og glæðist lífsins þrá,
léttast tekur sporið,
þegar guðar gluggann á
geislaprúða vorið.
Sést, við upptök sólarflóðs
sælubros á túnum;
það er eins og lindir ljóðs
Ieiki á fjallabrúnum.
Iliminlindin, björt og blá
burtu hrindir trega.
Glóev tindum tiíar á
titt og yndislega.
Glóðarkögur gyllir og
geislabogans liti,
sveipar ögur, vik og vog
vafurloga-gliti.
Brotnar varla bára á sjó,
blána f.iallakleifar;
efst i hjalla eru þó
ennþá mjallarleifar.
Laufr'ast runnar, grasi grær
grundin, engið, móinn.
Áin, lygn og loga-skær
liðast út í sjóinn.
Litast tangar, lón og ver
Ijóss af angan-skrúða.
Að himins fangi hallar sér
hlíðin vangaprúða.
Hressa og næra huga minn,
hafið, blærinn, sundin,
litli. tæri lækurinn.
lítill bær og grundin.
Yndi margt um sjónarsvið
Suðrið skarta lætur.
Alltaf bjartast er þó við
íslands hjartarætur.
EINAR EINARSSON.
w
/ t
-64>. <r
1 t >' ' 'L- •4W’ /, f* "ýA
’** }* é'- ^
%•»■+* U Po^i'rv rrEíi&ST- Ar/£
£*,* c' f* *& r'/''
U -PWf
í v** u/f** -4 * k
fö* <S^» P
■ huf, & ýsT-
fSm ; íat> -N' ffi <y** 3”** *?
*>*//( m*£'\
nofrt lf-
+S> /**%" /t?
í bréfabók Guðbrands biskups Þorlákssonar (AM 242, 4to) er m. a. skrifað upp
áminningarbréf sem biskup hefur sent Þórunni á Grund, dóttur Jóns biskups
Arasonar, líklega á árinu 1574. Hann ber þar á hana þær sakir að hún hafi
farið með lygar um Jón Sigmundsson móðurföður biskups, þérar hana framan
af, en smám saman þykknar í honum: „Djöfullinn er lyginnar faðir að upphafi,
því ættu góðfús hjörtu hana að forðast. Eg bið guð þér að fyrirgefa og hreinsa
þitt hjarta af slíku. Lúttu þá hina framliðnu liggja í sinni hvikl. Hans dómur
er úti, þinn er eftir....“
Góð tíð.
Mönnum hefir að vonum orðið tíð-
rætt um hið framúrskarandi góða tíð-
arfar, sem hér hefir verið síðan í
haust. Telja sumir að önnur eins ár-
gæska hafi ekki komið í manna minn-
um. Þó er það vafasamt. Um árið 1880
segir svo; — Frá ársbyrjun allt til
hausts var hin mesta árgæska og blíð-
viðri um land allt. Mundu menn ekki
jafn gott ár. Öndvegistíð til lands og
sjávar um veturinn, svo að varla festi
snjó á jörðu. Tún voru orðin algræn
fyrir sumarmál og vorið hið indælasta.
— Og um 1926 segir: Veturinn frá ný-
ári til marsloka var góður (meðalhiti
í jan. 1,5 stig, í febr. 2,7 st. og í marz
0,8 st. Stormar voru sjaldgæfir. Vorið
var gott, en úrkoma allmikil og hvass-
viðri í maí. Vorgróður byrjaði
snemma.