Lesbók Morgunblaðsins - 03.05.1953, Page 6

260
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
varnar höfninni og flugvellinum’ Er
hafnargerð i Njarðvíkum nauðsvnleg
öryggisráðstöfun til þess að draga úr
þeirri hættu fyrir Revkjavík, sem staf-
ar af því, að Revkjavíkurhöfn væri
eina aðflutningshöfnin fyrir Keflavík-
urflugvöll? Þarf að byggja fleiri flug-
velli en hér eru nú, til þess að hægt
sé að segja að varnirnar séu sæmilega
tryggar?
Allt eru þetta spurningar, sem svara
þarf og íslenzk stjórnvöld þurfa fyrr
eða síðar að taka afstöðu til. Um þessi
efni hefur engin ákvörðun verið tekip
enn og ég vil sérstaklega taka það
fram, að það var mishermt hjá Tím-
anum, þegar hann sagði á dögunum,
að ríkisstjórnin hefði óskað þess, að
varnarliðið byggði höfn í Njarðvík-
um til að draga úr hættunni hér. Vel
má vera að skynsamlegt hefði verið
að bera fram slíka ósk. En það hefur
ekki verið gert. Um þetta sem annað
mun verða tekin ákvörðun á sínum
tíma eftir því, sem atvik standa til.
Ég get fullvissað ykkur um, að Sjálf-
stæðismenn, og raunar við allir, sem
höfum samvinnu um þessi efni, mun-
um miða ákvarðanir okkar, ef það
kemur í okkar hlut að taka um þau
ákvörðun, við það eitt, hvað við telj-
um íslandi fyrir beztu.
Hitt tjáir ekki að segja, að fyrir svo
og svo mörgum árum hafi menn ekki
gert ráð fyrir, að til einhverrar til-
tekinnar framkvæmdar þvrfti að koma
og þess vegna verði hún aldrei sam-
þykkt. Tækninni fleygir svo ört fram
og aðstæður breytast svo frá ári til
árs, já frá mánuði til mánaðar, að það
væri algjör svik við þjóðina, að taka
ekki tillit til hinna breyttu atvika.
HVER STÓRSTYRJ()LDIN
REKUR AÐRA SEGJA
KOMMÚNISTAR
Ein af helstu fræðisetningum komm-
únista er að vísu sú, að hver stór-
styrjöldin muni reka aðra, þangað til
kommúnisminn hefur sigrað í heimin-
um og „þúsund óra ríkið“ hefst. Við
íslendingar og aðrir frjálsir menn von-
um aftur á móti, að sá tími komi áður
en allt of langt um líður, að hættan,
sem á okkur liggur nú eins og mara,
hverfi. Við treystum því. að hættan á
stórstyrjöld líði frá, og að mannkynið
eigi von á langvarandi friðartímum,
ekki undir ógnarhæl kommúnismans
heldur í sól frelsis og jafnréttis allra
þjóða. Þegar friðvænlega horfir er
sjálfsagt, að erlent varnarlið hverfi
burt úr landinu.
En hvað tekur þá við?
Þó að stórstyrjöld vofi ekki ler^gur
yfir, þurfum við ekki að láta okkur
koma til hugar, að allir menn verði
englar eða ísland, sem er og verður
í alfaraleið, verði öruggt fyrir öllum
árásum.
HOLL RÁÐ JÓNS
SIGURÐSSONAR FYRIR
HUNDRAÐ ÁRUM
Þá koma þeir tímar, sem Okkar
mikli forystumaður, Jón forseti Sig-
urðsson, átti við, þegar hann 1843 skrif-
aði á þessa leið:
„Það er alkunnugra en frá þurfi að
segja, hversu mjög það dirfir menn og
hvetur að kunna að fara með vopn, og
að sama skapi mundi það lífga þjóð-
aranda og hug manna að vita, að sá
liðskostur væri i landinu, að bað væri
ekki uppnæmt fyrir einni hleypiskútu
eða fáeinum vopnuðum bófum. >íeð
slíku móti gætu menn og áunnið sér
nokkra virðingu og er það sæmilegra
og hressiiegra en að vera haldinn
örkvisi og annaðhvort aumkvaður eða
forsmáður af bví menn hafa ekki fram-
tak til að taka upp á því, sem ekki
þykir landsvenja, og kannast ekki við
það afl, sem í sjálfum þeim liggur,
ef þeir vildu til þess taka.“
Nú á dögum viðurkennum við að
vísu ekki æskileika þess að fara með
vopn, en um ófyrirsjáanlega framtíð
verðum við að vera við því búnir, að
„hleypiskúta eða vopnaðir bófar“ kunni
að leggja leið sína, hvort heldur á legi
eða í lofti, til lands, sem liggur óvarið
fyrir. Ef við viljum halda s.iálfstæði
okkar verðum við þessvegna að hafa
viðbúnað i landinu sjálfn til þess að
hrekja slíka árásarmenn af höndum
okkar.
FRAMHALD LÖGGÆZLUNNAR
SEM NÚ ER
Til þess þarf hliðstæða löggæzlu á
alþjóðl. flugstöðvum við þá löggæzlu,
sem þegar hefur verið komið upp á
hafinu umhverfis landið með land-
helgisgæzlunni. Nú þykir það sjálf-
sagt, að við höfum vopnuð skip í því
skyni. En á þeim árum, þegar Bjarni
heitinn frá Vogi, Sigurður Eggerz ög
faðir minn beittu sér fyrir þvi, að ís-
lendingar tækju landhelgisgæzluna i
eigin hendur, voru það sumir, sem
mótmæltu því, og ég minnist þess enn,
að elnn af foringjum Alþýðuflokks-
ins fór þá á fundi hér í Reykjavík
háðulegum orðum um það, hversu frá-
leitt það væri, ef íslendingar ætluðu
að fara að hafa gæzluskip með bvss-
um á.
Nú mundi það þykja skrítinn maður,
sem héldi því fram, að íslendingar
gætu komist af án landhelgisgæzlu og
ekki þyrfti að hafa til hennar vopnuð
skip, þ. e. a. s. vopnað lið. Alveg eins
mun það á sínum tíma þykja ótrúlegt,
að um það hafi staðið stórdeilur, hvort
íslendingar ættu að koma sér upp
lögregluliði til að gæta flugvalla,
þegar sú hætta er hjá liðin, sem rétt-
lætir dvöl erlends varnarliðs í landinu.
Slikt Iöggæzlulið mundi ekki frekar
verða her heldur en skipverjar varð-
skipanna eru her, eða lögreglan í
Reykjavík er her.
Ekkert af þessu á neitt skylt við al-
menna hersk.vldu eða hervæðingu þjóð-
arinnar, en er nauðsvnlegt, ef við eig-
um að fullnægja lágmarksskilyrðum
til þess að sjá fyrir því örvggi, sem
krafizt er af sjálfstæðu ríki.
Það er vissulega mikilsvert, að æsku-
lýður þjóðarinnar með háskólastúdenta
í broddi fylkingar, er nú að vakna til
vitundar um þessar mikilvægu stað-
revndir. Kom það m a. fram á stúdenta
fundi, sem boðað var til hinn 18. marz
s. 1., eftir kröfu kommúnista í háskól-
anum, þar sem samþykkt var gegn
vilja kommúnista með % atkvæðum
ályktun, þar sem m. a. segir:
„Fundurinn telur, að allir fslend-
ingar hljóti að vera sammála um, að
hinn erlendi her hverfi héðan á brott,
strax er friðvænlega horfir í heimin-
um, en viðurkennir hinsvegar alger-
lega nauíísyn þess að halda uppi vörn-
um landsins. Telur hann því, að ís-
lendingum beri að búa sig undir það
af fremsta megni að get.a tekið við
rekstri Keflavíkur-flugvallar“.
Þarna er kjarni málsins settur fram
í örstuttu máli og raunar allt hið sama
sagt og ég hefi verið að reyna að gera
grein fyrir hér að framan og í fullu
samræmi við það sem ég sagði í ára-
mótagrein minni. En þessi samþykkt
stúdentanna er því markverðari, sem
um þetta mál hefur verið þyrlað upp
því blekkingamoldviðri að undanförnu
að fátítt er.
i