Lesbók Morgunblaðsins - 10.05.1953, Blaðsíða 1
18 tbl.
XXVIII. árg.
JJkirötmbIat>#ins
Sunnudagur 10. maí 1953
Séra Sigurjón Guðjónsson:
ÞIJSUIMD VATMA LJUFA LAMD
Ráðhúsið í Vasa
SKUGGA-SVEINN SLÆST
í FÖRINA
Þetta sama kvöld hélt ég til
Hármá og talaði þar í þorpinu og
á fjölmennu berklahæli utan við
það. Er mér yfirlæknir hælisins
minnisstætt göfugmenni.
— ★ —
Viðdvöldin er skömm, og held ég
til Vasa. Frá því ferðalagi man ég
eitt atvik. Þegar langferðabíllinn
er kominn skamma leið frá Hármá,
nemur hann staðar og nýir farþeg-
ar bætast við. Inn í bílinn stíga
Sigenar. Eldri maður og tvær kon-
ur, miðaldra og yngri. Sú yngri
með barn, að því er mér virtist
ársgamalt.
Ég sá að allir fóru hjá sér að eiga
von á þessum sessunautum. Sem
ég sá manninn, kom mér í hug
Skugga-Sveinn. Bezti Skugga-
Sveinn, sem ég hef séð. Hann var
mikill vexti, nokkuð dökkur í and-
liti, brúnastór og svipþungur, hár-
ið hæruskotið og skeggið úlfgrátt-
Hann var í skinnkápu mikilli, með
tagl bundið um sig miðjan, og loð-
húfu á höfði. Konurnar voru í rauð-
um klæðum, sem varla sást í fyrir
óhreinindum. Og aumingja barnið
var illa klætt og óhreint, svo að af
bar. Þeir sem áður sátu einir í
tveggja manna sætum, sameinuðu
sig, og með því fékkst rúm fyrir
konurnar. En karhnn tróð sér nið-
ur hjá snyrtiklæddri frú og hélt
henni í kví. Það var eins og hún
ætlaði út um bílrúðuna. Það var
auðfundið, að þetta voru ekki au-
fúsugestir. Er fólki bæði illa við
sóðaskap Sigenanna, og eins hitt,
að þeir hafa orð fyrir að vera lús-
ugir. Mjög er mér það í minni, hve
karlinn var vondur við konurnar,
ef þær yrtu á hann. Þreif hann
bókstaflega í þær og hrissti þær
til. Hinsvegar virtist hann góður
við barnið, er það skældi, sennilega
af sulti, og dró skítugan brjóstsyk-
ursmola upp úr vasa sínum og gaf
því. Ekki höfðu þau verið lengi í
bílnum er þar varð hinn mesti ó-
þefui, svo að manni sló fyrir brjóst.
— Eftir þessa samveru við þá skil
ég það, að farþegarnir fóru hjá sér,