Lesbók Morgunblaðsins - 21.06.1953, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
383
Hákon konungur VII (1953)
Síðan var staðurinn skoðaður
og þótti prinsinum mikið koma til
náttúrufegurðarinnar þar, enda var
staðurinn í sínum glæsilegasta
skrúða, vatnið spegilslétt, fjöllin
sólstöfuð og upp í blátt loftið lagði
hvíta gufustróka hveranna í
Henglinum. En í vestri gnæfði
dökkur hamar Almannagjár og
fannst prinsinum sú náttúrusmíð
harla stórkostleg.
— ★ —
Nú víkur sögunni aftur til
Reykjavíkur. Þar var mikill við-
búnaður til þess að gera prinsin-
um þennan dag minnisstæðan.
Fyrir forgöngu Tryggva Gunnars-
sonar bankastjóra, bæarfulltrúa og
kaupmanna, hafði verið sett á lagg-
irnar fimm manna nefnd til þess
að sjá um að prinsinum yrði fagn-
að eítirminnilega er hann kæmi úr
Þingvallaferðinni. Tryggvi hafði
verið í nefnd þeirri er sá um mót-
tökur afa hans, Kristjáns konungs
IX. er hann kom hingað á þjóðhá-
tíðina, og því var hann sjálfkjör-
inn formaður þessarar nefndar, en
með honum voru fjórir kaupmenn
í nefndinni. Varð það ákvörðun
þeirra að fjölmenni skyldi ríða til
móts við prinsinn upp í Seljadal
og fagna honum þar með veizlu.
Var öllum bæarbúum gefinn kost-
ur á að vera með í þessari för, en
auk þess var boðið Svenson yfir-
manni skipsins, nokkrum foringj-
um og 12 sjóliðsforingjaefnum.
Hestum var nú smalað saman og
þeir klytjaðir veizluföngum, mat
og drykk, og var sagt að nóg hefði
verið af hvoru tveggja. Þá var og
Helgi Helgason kaupmaður og tón-
skáld fenginn með hornaflokk sinn
til þess að vera með í ferðinni og
skemmta gestum.
Bæarbúar fjölmenntu mjög og
munu ílestir þeir, er reiðskjóta
áttu, hafa slegizt í förina. því tal-
ið er að um 80 manns hafi verið í
hopnum.
Skömmu áður en prinsinn kom
hingað (eða hinn 14. júní) komu
hingað danskir leikarar, fyrsti út-
lendi leikendaflokkurinn, sem hér
bar að garði. Voru það hjón, Ed-
vard Jensen og frú og maður að
nafni E. Wulff. Hann varð síðar
forstjóri við eitthvert leikhús í
Kaupmannahöfn. Þetta fólk hafði
hér margar sýningar í Góðtempl-
arahúsinu og voru aðeins leiknir
stuttir leikþættir, einkum gaman-
samir. Og til þess að hæna fólk
betur að sýningunum orkti Wulff
gamanvísur, sem sungnar voru á
milli, „revíu“-vísur um það,
sem víð bar í Reykjavík. Ein vís-
an var um þessa skemmtiferð
Reykvíkinga er þeir riðu á móti
prinsinum upp í Seljadal, og var
hún á þessa leið:
Man Kadetterne paa „Dagmar“ vilda
more,
og da Prinsen til Thingvalla rejste bort
arrangeredes et Selskab i det store,
Mad og Vin forskrevet var af förste
• Sort.
Men Musikken, sem i Seljadalen
spillede,
de var nær omkuld paa Vejen trilléde,
thi en Hest með en Kadet var paa dem
löbet,
Mad og Drikkevarer var nær gaaet
med i Kjöbet.
Eftir þessu að dæma hafa hinir
tilvonandi sjóliðsforingjar ekki
verið miklir hestamenn og er það
að vonum. Hefir einn þeirra misst
stjórn á reiðskjóta sínum og hleypt