Lesbók Morgunblaðsins - 28.06.1953, Qupperneq 1

t
©Q:»<<P>CQ=*<P<Q^CP<Q^<P<Q=*(^<^CP<Q=^CP«Q=^(P<Q==<G=^Q=^<P«Q=^CP<Q^CP*Q===<CP«Í=<CP<Q=<<> Q=»sCP<Q=<CP<Q3«!<P<Q=5<<pCQ=<CP<Q==<CP<Q=<Ö ©
!
j
l
í
J
S^ i\ f
~31vcirp 57ia
17. fúnL 1953
onunncir
Einn vorsins dag við glöddumst saman seinast,
og síðan liðið ár,
en ár og dagar eiga til að greinast
í yndisbros og tár.
Þið, börn mín, veit ég stóðuð mörg í stríðu,
því stundum blæs ei vægt,
en unnuð samt af þeli trúu, þýðu.
Ég þakka ykkar rækt.
Ég þakka öll þau nýju grös, er gróa
þar grjótin ríktu fyr,
og sannið til, að allt hið fagra, frjóa
mun færa dýrstan byr.
Svo vakið, starfið, látið hauður litkast —
og lífsins förfum skrýtt,
því landið allt, er veröld betur vitkast,
skal verða glatt og frítt.
Þið kynnist, trúi ég, ljúfúð heims og lævi
og lærið sitthvað nýtt;
þið vaxið, framist, sækið stóra sævi
og siglið djarft og vítt.
En munið eitt, er hrannir mestar hrynja,
svo hristast þykir strönd,
að gæta yðar gömlu, dýru minja
og geyma styrkri hönd. —
; yi'i' (W'C, liy. If
| Mín’blómstur öll sér ítátji saman lynda,
svo liði og fleírum bezt,
að eigi fengi úfur þrárra vinda
sinn eim í þeli fest. —
Ptl
Jakob Thorarensen
■
í dag er ósk mín vors- og hugða heiði •
Þjóð>
jiáfhP smáu’ stiiái og mikilvöxnum meiði
vil miðla sólarglóð.
JAKOB THORARENSEN
I
(
1
(
(
I
(
J
(
I