Lesbók Morgunblaðsins - 26.07.1953, Blaðsíða 4
434
LESBÓK M0RGUNBLAÐSIN3
um mörgu brúm. Og ekki þótti
þeim minna um vert er þeir heyrðu
að þetta hefði allt verið gert á rúm-
um 30 árum.
Ekki vannst tfmi til þess að
kynna þeim heilbrigðismál að
neinu ráði. — Þeir komu þó að
Reykjalundi. — Þeim var bent á
spítalana hér í Reykjavík og Elli-
heimilið. Þeir sáu Kristnes og nýa
spítalann á Akureyri og spítalann,
sem verið'er að byggja á Blöndu-
ósi.
Atvinnuvegir
Ferðalaginu var þannig háttað,
að blaðamennirnir kynntust mest
landbúnaði. — Þeir fengu að sjá
hvernig nýræktinni hefur fleygt
fram á seinni árum og hvernig
bændur brjóta landið nú með vél-
um og nota vélar við heyskapinn.
Þeir fengu að sjá hve myndarlega
er nú byggt yfir búpening víðast
hvar. — Þeir fengu að sjá upp-
blásturinn á Rangárvöllum og
hvernig nú er verið að hefta
hann og græða landið að nýu.
Þeir fengu að sjá hve mikið
hefur verið lagt í framræslu á
seinni árum. Og þeir fengu að sjá
hið nýa landnám þar sem nýbýla-
hverfin eiga að rísa upp, í Ölfusi,
Menningarmál
* Blaðamönnunum var sýnt Þióð-
leikhúsið og Háskólinn og ennfrem
-ur var þeim bent á flesta aðra
skóla í Reykjavík. Þeir skoðuðu
Menntaskólann á Akureyri og var
bent á aðra skóla þar. Þeir sáu
• r
Námaskarð og hinar gufugjósandi borholur.
Blaðamannahópurinn kemur að Reykjahlið við Mývatn.
þar eru nú tvö nýtízku gistikús, sem bændur hafa reist.
Vatnsorkan
Blaðamönnum voru sýnd orku-
verin hjá Sogi og Laxá og fyrir
þeim skýrt að ekki mundi staðar
numið við slíkar framkvæmdir fyr
en rafmagn væri komið inn á hvert
einasta heimili í landinu og næg
orka fengin fyrir iðnað og stóriðju.
Og hamremmi fossanna, svo sem
Gullfoss og Goðafoss, færði þeim
heim sanninn um það hvílíka ó-
hemju orku ísland á í fallvötnum
sínum, að það hefur sjálft „afl
þeirra hluta, sem gera skal“, og
þarf ekki að vera upp á aðra komið
að því leyti, undir eins og það hef-
ur bolmagn til að beizla aflið. —
Norðurlandabúar skilja þetta vel,
að minngta kosti Svíar og Norð-
menn, og í þeirra augum var vatns-
orkan máske það stórkostlegasta
sem þeir sáu á íslandi, örugg lyfti-
stöng allra framfara í landinu.
skólana á Laugarvatni og svo var
þeim bent á alla þá skóla, sem sá-
ust á leiðinni um landið, og þeir
eru nokkuð margir hjá jafn fá-
mennri þjóð í dreifbyggð. — Að
minnsta kosti fannst blaðamönn-
unum það.
Þó hygg ég að þeim hafi blöskr-
að enn meira, hvað íslendingar
hafa getað varið miklu fé til þess
að bæta samgöngur innan lands.
Þeir voru alveg undrandi út af
hinu víðfeðma vegakerfi og hin-