Lesbók Morgunblaðsins - 20.09.1953, Blaðsíða 4

522
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Korinth-skurður
Skip, sem fara ætla frá Patras
til hafnarborgar Aþenu, Piræus,
eiga um tvennt að velja, annað
hvort að sigla aftur út úr Korinthu
flóa, suður með Moreu, fyrir Mata-
panhöfða og upp Æginaflóa, leið
sem er um 300 sjómílur. eða hina
stuttu leið, um hinn fræga Kor-
inthuskurð, en sú leið er aðeins
um 100 mílur. Þetta á þó aðeins
við um skip sem hafa minni djúp-
ristu en 26 fet, því sú er dýpt
skurðarins, hin hafa ekkert val og
verða að fara lengri leiðina.
Þegar komið er að skurðinum
innst í botni flóans, er tekinn leið-
sögumaður, sem stundum hefur
með sér aðstoðarmann og nú er
ferðin í gegn um skurðinn undir-
búin. Ef dimmt er af nóttu heimt-
ar hann sérstakan Ijósaútbúnað á
stefni og bóga skipsins, til viðbót-
ar hinum venjulegu siglingaljós-
um. Þá fær hann ýmsar upplýs-
ingar hjá skipstjóranum viðvíkj-
andi skipinu og þá náttúrlega fyrst
og fremst djúpristuna í augnablik-
inu, síðan stærð o. fl. Skipið er
nú rétt af, þ. e. a. s. snúið í rétta
átt og síðan er siglt áfram með
mjög hægri ferð, stýrt af leið-
sögumanninum sjálfum eða að-
stoðarmanni hans.
Fyrir framan skurðopið eru litlir
steyptir garðar, sinn hvoru megin,
með viðeigandi leiðarljósum og
er ekki ósvipað og að sigla inn í
litla höfn. Þá taka við lágir bakk-
ar, en þar eru nokkrir húskofar,
fyrir starfsfólk og nú er maður
kominn inn í skurðinn, þetta mikla
mannvirki. Hann er þráðbeinn, 3.2
sjómílna langur, 26 feta djúpur,
eins og áður er sagt, en 81 fet á
breidd. Bakkarnir meðfram hon-
um eru víðast eggsléttir og næst-
um lóðréttir. Yfirleitt mjög háir,
eða allt að 300 fet, eða meir, þar
sem hæst er, á löngum kafla og
sézt því ekkert nema rönd af himn-
inum er litið er upp, enda líkast
því að ferðast gegn um jarðgöng.
Geta má nærri að þarna þurfi ná-
kvæma stýringu, því 81 fet er ekki
mikið svigrúm fyrir þetta stóra
skip, enda hefur leiðsögumaðurinn
allan hugann við sitt verk. Ferð
skipsins er ýmist „mjög hæg“ eða
„hæg“ og tekur því óvenjulega
langan tíma að fara þessa vega-
lengd. Vestanverðu við miðjan
skurðinn liggja yfir hann tvær
brýr, önnur fyrir járnbraut, hin
fyrir önnur ökutæki og gnæfa þær
hátt yfir siglutránum. Nálægt
miðsvegar eru djúp gil í hinn lóð-
rétta hamravegg báðu meginn, en
það eru menjar frá síðustu heim-
styrjöld, er þýzki herinn lokaði
honum, með því að sprengja í hann
haft. Á öðrum stað sjást að spor
hafa verið höggvin í vegginn frá
sjávarmáli og upp á brún og mun
sá ekki lofthræddur, sem þar hefur
verið að verki.
Ef staðið er á miðju þilfari,
verður ekki séð á vatnsborðið í
skurðinum og virðist þá eins og
skipsíðurnar strjúkist við veggina
til beggja handa, en það er auð-
vitað sjónvilla, þótt ekki megi
miklu muna. Ljósastæðum . er
stungið í veggina með stuttu milli-
bili og er skurðurinn þannig lýst-
ur upp af reglulegri og beinni
ljósaröð, endanna á milli.
Piræus
Þegar komið er í gegn, er
skammt eftir til Piræus, sem er
með stærstu hafnarborgum við
Miðjarðarhaf. Þangað eru miklar
siglingar, víðsvegar að úr heimin-
um. Höfnin víðáttumikil og fjör-
ugt athafnalíf. Innflutningurinn til
Grikklands er mikill og fjölbreytt-
ur, en hann fer að verulegu leyti
á land í Piræus, svo að allstaðar á
hafnarsvæðinu má sjá stóra vöru-
hlaða, með segl yfirbreiðslum,
því vöruskemmur eru fáar við
höfnina. Varningnum er síðan ek-
ið í burtu, smátt og smátt, en sá
flutningur fer aðallega fram á
hestvögnum og nú kemur Grikk-
inn manni á óvart, því augljóst er
að hann er dýravinur, í mótsetn-
ingu við aðrar suðurlandaþjóðir.
Vagnhestarnir eru mjög vel útlit-
andi, feitir og vel hirtir. Aktýgin
góð og skínandi af fægðum kopar
og öðru skrauti.
Á hafnarbakkanum standa ný-
tízku losunarkranar, hlið við hlið
á spori, afar handhæg verkfæri af
þýzkum uppruna og þeir hafa
nægilegt að starfa. Saltfiskur frá
íslandi, baðmull frá Tyrklandi og
lifandi nautgripir frá Hollandi,
stórar fallegar mjólkurkýr, —
sennilega frá flóðasvæðinu —
svífa þarna augnablik í háu lofti
við hliðina á gráum skriðdreka.
Frá Piræus er aðeins um 15
mínútna akstur í rafknúinni járn-
braut upp á eitt aðaltorgið í Aþenu,
rétt fyrir neðan Akropolishæðina,
en borgirnar eru að mestu sam-
byggðar á þessari leið, þótt bygg-
ingarnar séu ekki allar merkilegar,
sumt lágreistir og hálfhrundir kof-
ar. Víða sjást smáir og stórir kál-
metisgarðar og fólk við uppskeru,
því að í febrúar stendur uppsker-
an á allskonar garð- og trjáávöxt-
um sem hæst.
í Aþenu
Við torg þetta eru, að sjálfsögðu
margar stórar og fagrar bygging-
ar, fornar og nýjar. Gistihús fyrir
hina mörgu ferðamenn, skrautleg
veitingahús og kvikmyndahús, eða
allt mjög svipað og í öðrum heims-
borgum, þótt nokkuð reynist á
annan veg við nánari athugun.
T. d. mun betra að vera kunnug-
ur í Aþenu, ef maður hugsar sér
að fara í kvikmyndahús. Stórar
auglýsingar, glæsilegt fordyri og
dýr aðgöngumiði, þarf ekki endi-
lega að vera neinn mælikvarði á