Lesbók Morgunblaðsins - 11.10.1953, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
573

Guttormur J. Guttormsson:
a
8
STIKLAÐ Á STEIIMUM
á aldarafmæli Stephans G. Stephanssonar
Vesturálfu eya nyrzt
eyan var sem byggðist fyrst
menningr, þá hins þekkta heims,
þjóða handan öldugeims.
Vísað hafði athvarf á
öndvegissúlan frelsis þrá.
Gullöld hófst og hneig í val;
hrönnin féll í öldudal.
Vesturálfu eyan nyrzt,
auðlegð þótt hún hefði misst
öndvegssúlu átti þá
öndvegsbekknum sínum hjá,
hafði á afli eldfjallsglóð,
andans vopn í smíðum góð.
Jók þeim styrk, ei jörðu gras,
jökla og hafíss kaldabras.
Brjóstvits rauðablásturs var,
hezta járn á steðja þar,
sterkri lúð og hamrað hönd
— heyrðust slögin út í lönd,
þrotnu frelsi þá ei gleymt,
þetta skyldi endurheimt!
Völunds Dvalinn-vígðu sverð
voru greipt og hafin ferð.
Eftir langa orra hríð,
unnið lífs og frelsis stríð
andans vopnum elzta þings,
orða Njáls og Þveræings,
er hún hvíta ássins Jóns
ástardís, síns herra og þjóns;
fyrir hann, hinn hreina skjöld,
hlaut hún frelsi sæmd og völd.
Vesturálfu eyan nyrzt,
útgarðsvörður, hinst og fyrst,
orðsins listar logamálms,
ljóðs og vísu, rímu og sálms,
fornra rúna fjaðra vals,
fræðirita Haukadals,
snillings margs, sem nú án nafns
nýtur frægðar Árnasafns.
Fyrir Sæmunds fróða vit,
fyrir Snorra og Ara rit
hún að sönnu einstæð er,
engin slík á jörðu hér.
Aldamyrkur hrjáði heim,
henni lýsti þá í geim
þjánar, eldgoss, íss og snjós,
andans björtu norðurljós.
Nýrri aldar efst og hæst
anda her, og hjarta næst,
heggja megin Atlantsáls,
einnar þjóðar norræns máls;
stendur liinum stærstu jafn
— Stephan er hans konungs nafn,
Sæmunds hans og Snorra snilld
snörum þætti eilífgild.
Vesturálfu enginn vann
anda sannleiks trúrri en hann,
hvort sem orð hans arnsúg dró
eða þrumu niður sló;
hvort sem þrúðugt hamarslag
heyrðist eða svanalag
var það mannúð meginstoð,
mannréttinda kristniboð.
Yfir heimsstriðs heljarslóð
hrundu Stephans kraftaljóð.
Stríðin sjálf hann dæmdi dræp,
drotna kærði fyrir glæp,
gildi mannsins, sorasvift,
sá í framtíð himinlyft.
Átti þar, að ósk og von,
ættjörð hans sinn bezta son.
Eyan hans við yzta mar,
eftir stríð og sigur þar
er hún vígi Vesturheims,
vörður Atlantshafs og geims,
jökulhvít og hlíðagræn,
herjum kringd, en friðarvæn,
alheimsfriðar fyrirmynd;
friðarhogi er yfir tind.
*»<S<S<S<a<S<5<S<a<S<S<S<S<S<S*<S<S<S<S<S<S<S<ar<S<S*3<a<3<a»S<a*S<a<S<a*S<5<S<Sr<S<SKS<S<S<a<S<S<S<S*<S<S<S<a<5<Si<S<S<2>