Lesbók Morgunblaðsins - 29.11.1953, Side 2

712
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Við skógamörkin á miðjum Kenaiskaga. Myndin er tekin í 600 metra hæð yfir
sjó. Skaflar í ijöllunum eru litlir jöklar.
VINNAN HEFST
Kenai Lake Ranger Station
stendur við Kenaivatn um 40 km
frá Seward. Nuverandi skógar-
vörður er Wyne Sward. Er starf
hans í því fólgið, að hafa gát á
skógareldum (annast slökkvistörf),
auk þess sem hann hefir umsjón
með lagningu og viðhaldi veiði-
mannastíga.
Eldsupptök eru tiðust, þegar
veiðitímir.n byrjar, um 4. júní. Het-
ur skógstjórnin þá bíla í eftirlits-
ferðum á vegum úti. Eru þeir út-
búnir með talslöðvum svo að
fljótlega cr hægt að kalla fleiri
bíla á vettvang, ef elds verður
vart. En sem betur íór kom eng-
inn eldur upp í umdæmi Wyne
Sward í sumar, en það nær yfir
austur hluta Kenaiskagans.
Er við höfðum unnið í þrjár
vikur á stöðinni byrjuðum við
vinnu við lagfæringu veiðimanna-
stíga. — Verkstjóri okkar var
William Parchin, kallaður Bill, 73.
ára gömul kempa. Hefir hann
dvalizt í 43 ár í Alaska og lagt
stund á sitt af hverju, svo sem
námagröft, skógarhögg eða verið
fylgdarmaður íerðamanna, en síð-
ustu 7 árin hefir hann unnið hjá
skógstjórninni.
Fyrstu 10 dagana ruddum við
veginn hjá Lower Russian Lake,
en þar hafði íallið snjóflóð, og
tekið með sér hálfs annars km
breiða skógarspildu og hrúgað
trjánum saman i stóra hauga. Það
var seinlegt verk að ryðja braut í
gegn, því trjábolirnir lágu hver um
annan þveran, og voru hinir
stærstu þeirra allt að 60 cm í
þvcrmál. Þarna lágu verðmæti
i'yrir milljónir króna, sem engum
gátu komið að gagni, því staður-
inn var svo langt frá mannabyggð-
um að ókleift var að flytja viðinu
þangað.
Næsti áíangi var Upper Russian
Lake, en þar dvöldumst við í 20
daga. Á þeim tíma ruddum við
stíginn frá Lower Russian Lake
að Copper Lake, en það er um 35
km vegalengd.
Við Lower Russian Lake vex
eingöngu hvítgreni og birki, en
milli Upper Russian Lake og Copp-
er Lake ber mest á sitkagreni og
fjallaþöll. Þessar tegundir vaxa
allt upp í 400—500 m hæð, en þar
fyrir ofan tekur við skriðult
elrikjarr (Alnus sinuata), sem vex
allt upp í 1500 m hæð.
TILHÖGUN VINNUNNAR
Vinnutíma var þannig háttað,
að byrjað var kl. 8 að morgni og
unnið til kl. 12, þá var borðaður
hádegisverður og síðan unnið frá
1 til 5 í einni lotu. Hádegisverðinn
höfðum við með okkur, því oft
þurfti að ganga 7 km á vinnustað.
Við kunnum illa við þetta fyrir-
komulag í fyrstu, en vöndumst því
fljótt. Vinnutími verður mun
drýgri með þessu móti heldur en
þegar hann er sífellt slitinn sund-
ur með kaffidrykkju. Vinnutíminn
var einnig frábrugðinn því, sem
við vorum vanir að því leyti, að
unnið var 10 daga samfleytt, en
síðan var 4 daga frí.
Húsnæði fengum við ókeypis, og
mest allt sumarið bjuggum við
í bjálkakofum hingað og þangað
eftir því hvar við unnum í það
og það skiftið.
Þegar vinnunni var lokið á þess-
um slóðum var haldið til Silunga-
vatns, sem er 15 km norður af
Coopers Landing. Veiðimanna-
stígurinn þar var illa farinn og
þurfti mikið að gera við hann,
aðallega við að brúa ár og læki.
Voru sumar brýrnar allt að 10
metrar á lengd.
Árið 1880 urðu feikilegir skógar-
eldar á þessum slóðum. Brann þá
allur skógur á vestanverðum
Kenaiskaganum. Aðeins 20 árum
seinna varð annar stórbruni á
þessum sama stað, en nú er landið
að mestu gróið á ný. Nýgræðingur-
inn er aðallega hvítgreni og svart-
greni. Hæstu svartgrenitrén þarna
voru 15—20 m há, en þau höfðu
sloppið við seinni skógareldinn.
Blæöspin þekur allar hæðir. Hún